Katil +18

51

{BEN  BUNA  ALIŞAMAM}

Lucas oturdugu koltuktan kalktı ve yanımdaki  koltuga oturdu "pekala bu son söz veriyorum beni dikatli dinlemeni istiyorum lütven lafımı kesme kücük kardesim ,önçelikle babam bir mafyaydı doğru evet ama hiç kirli işlere bulaşmazdı kısa zamanda sirketi büyümuş ve annemle tanışıp evlendiler biz iki kardeştik ama seni kücük yaşta babam saklamak zorunda kaldı  bir ailenin yanına  8 senem seni aramakla geçti ben umudumu yitirmişken seni buldum boynundaki o grip iz senin benim kardeşim oldugunu gösteriyor ve emin olmak icinde daha sonra dyn testi yaptırdım , seni  babamın saklamasının tek amaçı jeon sirketinin seni öğrenmemesiydi  nasıl oldu bilmiyorum ama senin yaşadıgını ögrendiler  peki jeon sirketinden neden saklıyordu diyeceksin sen sormadan ben anladıyım  jeon sirketiyle babam bir görüşme yapmiş ve  bu görüşmenin sonunda jungkookun babası bizim babamızı öldürdü alna tam olarak görüşmede   ne oldugu hakında bir bilgim yok neden yaptıgı hakındada tabi "

Gözlerim dolmuş lucasa bakıyordum galiba o benim gerçekten abimdi ne sanıyordumki acı gerčekler hiçbir zaman peşimi bırakmıyordu  ne yapmaliydim? hareketsiz bir şekilde lucasa bakıyordum

"peki ben buraya nasıl geldim...jungkook nerde ?ve diğerleride " hala jungkooku soruyordu gercegi bu kadar hızll kallbullenem ve hiç görmem iyi değildi Lucas koltukta geriledi

"seni buraya getiren yeon du  2 gündürki  uyuyorsun doktor çagırdım  ve ani beyin felci dedi ümidimi kesmiştim  ama uyandın ve jungkooka  gelirsekte  o artık yok trafik kazasında öldü bakma bana öyle  tamam doğrusunu istersen duşmanlari tarafindan silahlı baskında infaz edilmiş  digerlerine gelirsekte italyaya gitiler şirketleri için "

Jungkook  ne demişti o hayır olamazdı koltuktan kalktım lucas yüzüme şaşkınça bakıyordu

"ne sacmaliyorsun kim öldü jungkokkmu cocukmuyum ben niye dalga geciyorsun ?" alaycı bir şekilde gülerek lucasa döndüm yüzünde bir mimik daha oynamıyordu

Hayır hayır bu olamazdı hayır o ölemezdi kalbim sıkışmiş nefes alamıyordum odadaki duvarlar üzerime üzerime geliyordu ayaklarımın titresiyle geri koltuga düşmuştum lucas kolumdan çekiştirerek "ALNA KENDİNE GEL" diye  bağırıyordu  bunları aldırmıyordum lucasın kolundan ittim

"Bunların hepsi bir şaka dimi yalan konuşuyorsun! Lucas"

lucas gözlerimin içine baktıgında dogru konuştugunu hisetmiştim  geri koltuga düşmuş beynimin icinde jungkookla olan anılarımız çanlanmaya başlamiştı cıldıraçak miş gibi hisediyordum gögüs kafesimin içindeki kalbim kırk parçaya bölünmuş her parcaşı bir yere saplanmiş içimde kapanmayan derin yaralar açmiştı  yaraların üzerine bastıran şey ise hafızamdaki anılardı aklıma seni seviyorum  çumleleri geliyor kafamı geriye yasladım ve ellerimi kulaklarıma götürdüm ve baskı uyguladım  cıldıraçaktım lucas hala bana bağırıyordu  kendi kendime bağırmaya başladım galiba deliriyordum

"LÜTVEN DUR LÜTVEN DUR ARTIK...JK BENİ RAHAT BIRAK LÜTVEN HAYIR HAYIR SEN ÖLMUŞ OLAMASIN !!"

lucas beni sirkeliyor kendimne gelmemi sağlamaya çalışıyordu  ben ise ağlıyor beynimin içindeki jungkookun sesi ile beynime  fısıldayan kelimelerini deliriyordum kolumdaki iğne açısıyla kısa bir süreliğine gözlerimin önü karalmiştı lucasın duydugum tek kelimeleri "sakinleştirici getirin" kelimeleriydi ...

     gözlerimi araladıgımdaki ilk başa dönmüştüm yataktan tekrardan kalktım ve seronu kolumdan söküp attım çama dogru ilerledim yağmur yağıyordu  o anı aklımda belirmişti  jungkookla birlikte sarıldıgımiz ani  beni sevdigi söyledigi zaman ve bana beni bırakıp gittiginde ne yapaçağımı sordugu zamanı hatırlamiştım

duvara degen sırtım sürünerekten yere yıgıldım göz yaşlarım yanaklarımı islatırken tutamadıgım hickırıklarım nefes almamı engeliyordu  icten ice deliriyordum  neden beni bırakıp gitmiştin sen benim oksijenimdin neden yapmiştın bunu o günden sonra sana sarılamıyacgımı bilseydim kolarımı bedeninden hiç ayırmazdım mis gibi kokan o kokundan neden mahrum etmiştin beni neden jeon jungkook herşeye ragmen seni sevmeye devam ediyor bu kalbim sana aşık olmam belkide hayatımın en büyük hatasıydı ama yaşadıgım sürece bu hata başıma gelen en güzel şey olarak hatırlıyaçagım  sana aşık olmak , aşk ask jeon jungkook dünyanın hem en güzel şeyi hemde en kötü seyi  aşk zehirlenecegini bile bile aldıgın  hatta dozunu kendi elerinle yüksetigin bir uyuşturucu ..

U

yuşturucunun etkisi geçtiginde yeniden almak istersin almadıgın taktirde deliye dönersin sana aşık olmak benim için en yüksek dozda uyuşturucuydu herşeyi goze alarak almiştım ben o uyuşturucuyu  yavaşca kafamı  soguk duvara  yasladım lanet duygularım bedenimi ve ruhumu elle alorken ben sadece öylece  izliyordum

"Geunyeoga tteonagayo.."

'O giddiyor....'

**

"Naneun  amugeosta hal  su eopseoyo."

'Ve elimden hiçbirşey gelmedi"

**

"Sarangi  tteonagayo.."

'Aşk gidiyor..!

**

"Naneun bobocheoreom meonghani"

'Bense tıpkı bir aptal gibi  şaşkın şaşkın dikiliyorum burda '

**

Agzımdan çıkan tek çumlelerdi mırıldandıgım sözler ile sahte bir gülümseme atım ...

saatlerdirki boş duvara bakıyor duruyordum o gitmişmiydi bunu kendime nasıl kabul etirecektim peki   beni bırakmışmıydı  bu denli bedenime uyguladıgım acıyı dayanamıyordum unutmak istiyordum onunla olan bütün anılarımı kendime lanetler savuruyordum telefonumla kac defa aramama ragmen kimse acmiyordu  telefonuma rm den gelen  mesaji ile gözlerimi yine sıkıca yumdum yine odayı kendi sesimde boğuldugum hickırıklar dolduruyordu

MESAJ;

Lütven kendine eziyet etme ve bizi aramayı bırak  bizi hayatından cikart alna jk öldü onu aramayı bırak kabulen bunu  lütven üzme bizi unutacagına eminim üzgünüm .! Üzgünüz sana bunları yaşatıgımız için

>>>><<<<

.evet ben öldüm saygılar gözlerimi sile sile yazdıgım bölümde bununuzu  ceke ceke okuma dilegiyle   allah sabir versin ~AMİN~ sagılar