El Gibi

İÇ DÖKMECE

Herkese selam...

Nasılsınız? Umarım hiç olmadığınız kadar iyisinizdir😍

Benden en son beklediğiniz şeyin duyuru olduğunun farkında olarak ve de mahcup olarak size bu duyuruyu yazmak istedim. Bir nevi iç dökme seansı da diyebiliriz...

Wattpad bundan sekiz sene önce falan hayatıma girdi. O zamanlar bir çok yazar burada yazdığı kurguları bastırmaya bile başlamıştı ama ben böyle bir platformdan haberdar dahi değildim. Sonra bir şekilde yolum burayla kesişti ve önce okur sonra da sizlerin tabiriyle yazar oldum. Hiç aklımda yokken, üstelik de hayatım boyunca kendimi en çok yalnız hissettiğim dönemde sizlerle tanıştım.

Klişe mi oluyor bilmiyorum ama bilmenizi yürekten isterim ki sizler hayatıma girdiğiniz günden beri benim için çok özelsiniz. O yüzden de sizi beklettiğim her an kendimi mahcup hissediyorum, üzgün hatta suçlu hissediyorum. Tam aksine güzel bir şeyler yaptığımda da aklıma en başta sizlerin duyacağı mutluluk geliyor...

Bu yola başlangıcım olan, büyük bir çoğunluğunuzla tanışmama vesile olan Başımın Belası'da bu yüzden benim için bambaşka bir yerde. Siz onun sayesinde benim hayatıma girdiniz ve ben bunun için kendi yazdığım kurguya minnettarım. Ben sırf bu yüzden, bir gün kaybolup gitmeden bastırmak istedim bu kitabı, bunu da defalarca söyledim size biliyorsunuz. Ama nerden bilebilirdim ki, dolar birken on olacak ve sırf bu yüzden kitap fiyatları arşa değecek... Bendeki de nasıl bir bahtsızlıksa...

Yeni yıldan sonra daha da uçacakmış diyorlar, bilmiyorum ne olacak ama temennim hayatta bir hovardalık yapacaksanız Başımın Belası için yapın. O sizlerin elinde olsun diye bu yola çıktım ben... Bunu gerçekten çok istiyorum...

Bir şey daha var söylemek istediğim. Başımın Belası için bize ait özel tasarım ürünlerle bir kutu hazırlamayı düşünüyorum. Kitaplı ve kitapsız seçeneklerle isteyen alabilsin diye... Bilmiyorum bu sizi mutlu eder mi?

Her neyse devam edeyim ben...

Kendimi size ne kadar anlatabiliyorum, duygularımı ne kadar hissediyorsunuz bilmiyorum ama ben aramızdaki bağ kopsun istemiyorum arkadaşlar. Birbirini hiç görmeyen insanların birbirlerine bu denli iyi gelebildiklerini ben sizlerle öğrendim ve bunu kaybetmek istemiyorum.

Fakat son zamanlarda aramızdaki bağın biraz zayıfladığının da farkındayım. Belki şöyle düşünüyorsunuz, o yazmazsa başka bir yazarı takibe devam ederim.

Haklısınız da... Sizlerin benim yerimi doldurmanız çok kolay ama ben sizin yerinizi hiçbir zaman dolduramam...

Hayatımı detay detay anlatmayacağım, sadece şunu söyleyebilirim, pandemi döneminde yani son iki senedir iş konusunda sıkıntılı bir dönemden geçtiğim için uzun uzadıya yazamadım hiçbir şey. Sayfalarca, hesapsızca yazdığım o motivasyonu, o heyecanı bir türlü bulamadım. Zaten en çok bu yüzden Ateş Hattı planladığım birçok şeyi yazmadan hızlıca bitti. Yarım kalsın istemedim çünkü...

Sonra bu senenin yazında yeni bir işe başladım ve stresimi, aylarca evde oturmanın ardından gelen kaosu fark edersiniz. Hayatımı yeni yeni rayına oturtuyorum desem inanın yalan olmaz.

Ne mi anlatıyorum ben şu an?

Gerçekten bana inanıyorsanız kendimi anlatıyorum arkadaşlar. Ben size yemin ederim hiçbir zaman popüler bir yazar olma peşinde koşmadım, kitaplarım herkese ulaşsın istedim ama onlarca baskıya girsin diye hayal etmedim. Çünkü ben kendi kitabımı kendi kitaplığımda gördüğüm günden beri mutluyum. Bir hayalim gerçekleşmiş hissediyorum. Ve bir diğer hayalim de kitaplarımın sizlerin kitaplığında bulunması...

Ama bu süreçte yani kurguyu basıma hazırlarken geçen bir yılda karakterlere ne kadar yaklaştıysam sizlerden o kadar uzaklaştığımı da üzülerek fark ediyorum.

İstediğim eskisi gibi olmak arkadaşlar. Burada, sizlerle, birbirimizle aynı duyguları paylaştığımız günlerdeki gibi...

Şimdilerde elimi kolumu bağlayan ay sonuna yani aslında bu yılın sonuna kadar beni tutan bir mesele var ve eğer nasipse ondan sonra gerçek bir rahatlamaya girecek gibi duruyorum. Eğer sizler hâlâ elimi tutmak istiyorsanız ben eskisi gibi ama en eskisi gibi, ilk günlerdeki gibi size elimi uzatmış bekliyor olacağım.

Belki de buna tüm karakterlerimin bir şekilde kendi hikayelerine kattıkları ikinci şans gibi bakabilirsiniz. Çünkü bence bizim aramızdaki bağ da ikinci bir şansı hak ediyor.

Ne dersiniz?

Burada olacaksanız, burada olacağım.  Bekleyecekseniz, inanın geleceğim...

Sevgiler,

Sadece sizin masal periniz