36. Bölüm..
Günümüz..
Ilık bir meltemin teninde savrulup kaybolması gibiydi hissettikleri..Kıyılara vuran köpüklü deniz dalgalarının arasında çıplak ayaklarla yürümek gibiydi belki de..Huzurlu..Özgür..Tarifsiz..Sanki sonsuzluk gibi..
Birbirine karışan bedenleriyse sanki o sonsuzluk işaretinin ucuna atılan düğüm gibiydi..İlk kez bu denli bir yere ait..Birine ait..
Birbirlerine aitti onlar artık..Bu vakte kadar kimseye ait olmadıkları kadar..
Çıplak omzundan dirseğine doğru kayan yumuşak dokunuşu hissetmesi bedenindeki tüylerin duyularıyla birlikte dikleşmesine sebep olurken, Feride ardında hissettiği sıcak yuvaya duyduğu ihtiyaçla biraz daha sokuldu.Teninde kuş tüyü yumuşaklığında kayan dokunuşların yerini bu defa da sıcak, hafif kurumuş dudaklar aldığındaysa bedeni hissettiği hazla irkilirken, omzundan boynuna oradan da kulağının altına gelen dudakların fısıltısıyla artık gözlerini aralamaktan başka çaresi kalmamıştı..
"Bundan sonra sana yatağın bu tarafında yatmayı yasaklıyorum..Uyandığımda ilk gördüğüm şey güzel sırtından önce güzel yüzün olmalı, güzel saçlı peri kızı.."
Kulağının ardına bırakılan ıslak öpücüğün ardından titreyen kirpikleri aralan Feride gülümseyerek sağ tarafına dönüp kendisini aşkla izleyen kara gözlerde kaybolurken, Mehmet parmak uçlarını sevdiğinin yastığa dağılan saçlarına karıştırıp "Günaydın, Feride'm" diyerek aşkla karısının dudaklarına kapandı..
Yeni yeni açılmaya başlayan algıları yaşadığı tutku dolu öpüşmeyle beraber yine tüm benliğinin uyuşmasına sebep olurken, sevdiği adamın ensesini parmak uçlarıyla okşarken kendinden hafifçe uzaklaşan adamın gözlerine bakarak aynı aşkla fısıldadı..
"Günaydın, Mehmet'im.."
Genç adam artık tüm benlikleriyle bir olmayı başarabildikleri karısının, sevdasının gözlerine aşkla bakıp güzel yüzünü sevgi dolu öpücüklerle bezerken "Aşkı seninle yaşamak ne güzelmiş" diye fısıldayıp, genç kızın boynunu öptükçe etrafa yayılan mutluluk dolu kıkırtıları arasında bedenini tutkudan ziyade sevgiyle, şefkatle sarmaladı..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
El Gibi
RomansaBir kahramanını kaybettiği an da diğerini bulan yaralı bir kuştu Feride..İlk acıyı çok erken tadan çocuk kalbi hep eksik hep burukken bir tek gülümsemesi eksik kalmazdı gözlerinde..Kalbinde akıttığı tüm gözyaşlarını gözlerindeki gülüşe saklarken kim...