Not an Ordinary Wattpad Story

The Wicked

Yan po si Venice sa taas.
Yang naka velvet red lipstick.
And this chapter is all about her.
The Wicked: WITCH

Sorry for the late update. Nawala po yung 3 chapters na nagawa ko, including this part. Ofcourse, it is not like before, pero yung message ng chapter, yun pa rin naman.

VENICE POV

TING!

Tunog yun ng elavator.

Guess what, I am now on my way, visiting my future husband to be.

Paano ko nalaman ang location niya? Siyempre, my dad, our company is the biggest Investor in the Chavez chains of Business.

Atlast! Nandito na ako sa 16th floor ng building. Ayon kay dad, nasa dulo at sulok ng floor ang opisina ng aking si Lyndon.

I'll make it up to him.

Excuse me, can you please call up Lyndon and tell him that I, Venice her fiance is waiting for him here at the waiting area.

MELISSA: I'm very sorry Madame, pero nasa closed door meeting po si Sir, kaya hindi po siya pwedeng istorbohin. Paki antay na lang po tutal patapos na rin naman po ang meeting.

VENICE: Are you depth? Or your just mentally impaired. I am his FIANCE. I made it clear. Are you that stupid not to recognize who I am. Look. I am VENICE EULA KRISTA DELA VEGA the most richest Heiress in Asia. Am I making myself clear?! Now, MOVE! I hate waiting!

MELISSA: Ma'am, sorry po. Hindi po pwede talaga.

VENICE: Boba! Stupida! Walang kwenta!

MELISSA: Sumosobra na po kayo ah! Pinapasahod niyo nga po ako dito. Pero sobra na po yan.

VENICE: Now you have the guts to mess up with a Dela Vega. You may now take your SALARY at the Accounting Office, for that will be the LAST! YOUR FIRED! Now get off infront of my face! You just wasted up my time. God! Your an idiot.

At yun, nagwalk out habang umiiyak ang looser. Weak. Only the toughest survives.

At sa wakas! Bumukas na ang Conference Room. Niluwa ng pinto ang pinakamamahal kong lalake.

Kung isumpa ko mang mamatay ngayon-ngayon lahat ng babae at 3rd sex na naglalaway sa pagtitig sa fiance ko, 99% ng tao dito, patay na.

PAK! PAK! BAG!

Ano yun? Edi sinampal ko lang naman ang hampas lupang BFF ni Ogata na nasa likod pala ng Fiance ko.

And then, when I was not contented of what I've done to her, akmang sasabunutan ko ang babaeng yun when there was a tight palm, holding harsly my right arm.

LYNDON: Stop making a scene here Venice. Leave the woman alone! Huwag kang mag eskandalo dito. Please lang. Stay outside this building or I'll be instructing the guards to drug you out of here.

VENICE: (Pumalakpak) Ooaah.. How touching. Hon, don't you ever dare na kampihan yang oportunistang malandi na yan! Isa siyang salot.

LYNDON: God! Leave now Venice! Or you will never see me talk to you again.

VENICE: (Nakatingin kay Xairen na nakahandusay sa sahig.) Bitch!

Well, if you don't want her to have a life with a living hell, see me at our Happy Place early this evening. If you don't.. believe me, you will not see her breathing the day after tommorow. You know me Lyndon,

I can do everything to remove anything and anyone that serves as hindrances in my happiness.

Oh! Muntik ko ng makalimutan, kailangan mo ng mag hire ng bagong empleyado. Sinibak ko kanina lang ang isa sa kanila. The stupid one. Atleast nakatulong ako sa pagsala ng mga tangang empleyado dito. See yah later Hon.

Matapos makaalis ni Venice sa floor..

LYNDON: Okay ka lang ba?

XAIREN: Oo okay lang ako, kaya nga namumula ang magkabilang pisngi ko matapos ang sampal tulak na natanggap ko sa FIANCE mo.

LYNDON: Sorry na.

XAIREN: Ewan ko ba! Bakit sangkatutak at sunod-sunod na kamalasan ang inabot ko buhat ng magkakilala tayo. Ang hirap. (Napaiyak.)

LYNDON: Hala! Bat ka umiiyak? (Hindi mapakali.) Uy wag kanang umiyak. Please. Aayusin ko to, promise. Nilapitan ang umiiyak na nakaupong si Xairen, hinawakan ang kanang balikat. Anung gusto mo? Aha! Alam ko na. Tumahan kana. Ibibili kita ng cotton candy.

XAIREN: Ano?! Cotton candy? (Natawa.) Anong akala mo sa akin Mr. Chavez, bata?

LYNDON: Ikaw kasi e. Ayaw mo tumahan. Hindi ko tuloy alam kung anung gagawin.

XAIREN: Salamat na lang sa effort Sir. Tara po. Umuwi na tayo. Paki hatid na lang po ako.

LYNDON: Tara.

Masaya ako, knowing that kahit papano may nagbago na sa pagtrato niya sa akin.

Matapos ang ilang minuto...

Huminto sila sa harap ng bahay nina Xairen.

XAIREN: Salamat Sir. Mauna na po ako. Ingat.

LYNDON: Sige na baba na. Nag-aantay na si Mommy Pranses.

(Isinara niya ang pinto ng kotse at kumaway siya sa akin para magpaalam.)

Tinanaw ko siya hanggang sa makapasok si  Xairen sa loob ng bahay nila.

Masaya ako at hindi niya ako sinungitan. Ito ang unang pagkakataong napangiti ko siya. Kailangan kong tapusin ang kahibangan ni Venice.

Masaya akong umuwi sa amin habang nagmamaneho. LYNDON, 1 point. ANDREI, zero. Tahahaha!

Kaya ko na kayang balikan ang nakaraan, ang aming happy place dati ni Venice. Ayoko sana. Pero kailangan kong gawin para sa amin ni Xairen. At para na rin sa ikatatahimik ng buhay ko. 4pm na. May oras pa ako para makauwi at magbihis bago makipagkita kay Venice. Naka amerikana kasi ako. Masaya kong tinahak ang daan pauwi.

Yun eh! Nag-umpisa na ng kamalditahan si Venice.

Ramdam ko ang kumplikasyong dala ng nalalapit na pagbalik ni Lyndon sa Happy Place nina Venice. Ramdam ko din ang unti-unting pagbuo ng isang loveteam.

Tuluyan na bang magtagumpay si Lyndon sa pagbihag ng puso ni Xairen?

ABANGAN..

Thanks for reading NAOWS,
MissUndefined13