Not an Ordinary Wattpad Story

The Twin

LEVY'S POV

Matapos makita si Winzy na kababata namin ni Lyndon sa bahay na yun at nang maramdaman kong pamilyar ang lugar na yun sa akin, napagpasyahan ko munang libutin ang lugar.

Matagal na rin kasi akong nawala ng Pinas. Almost 8 years ago na nung huling punta ko dito. I was forced to leave the country and fly to stay to Europe to stay there for good.

Naka hoody akong dark blue para hindi ako mamukhaan, nag mask pa ko. Yung pang-ospital.

Napansin kong lumabas na si Lyndon at Winzy sa bahay na yun. And to my twin brother's face. He seemed to heard the news that I'm already here. Lingering around. He was worried. That's how his face talks aloud. How can I be sure? It's because I'm his twin.

The only physical difference we had was my birth mark. May maliit na balat ako almost an inch above my right knee. Everyone who knows us two had the confusion. So if my birth mark will be covered like kapag nagsuot ako ng pants, kahit sarili kong ama ay nagkakamali sa pag identify samin ni Lyndon. But my mom, she did not even had a mistake even just once in identifying who was Lyndon and Levy. Lyndon was 18 minutes older than me. But technically, based on new findings, ang huling lumabas daw talaga ang mas nakatatanda sa mga kambal.

Nagawi ako sa isang mini park sa village kung saan nakalocate ang bahay na pinanggalingan ng kambal ko.

Naupo ako sa kawayan na upuan na may sandalan, nalilimliman ng puno. Medyo basa ang upuan, dahil sa pag-ulan marahil kanina. Halos malapit ng kumagat ang dilim.

Napapikit ako. Pagmulat ng mga mata ko, nagawi ang tingin ko sa may bandang play ground ng parke.

May biglang flashback sa mga ala-ala ko.

Flashback:

Nakadukmo ang isang batang lalake sa dulo ng slide. Kung tatanchahin, nasa bandang mag wawalong taong gulang siya.

Girl: (Nasa itaas ng Slide, halos kasing edad ng batang lalake.) Bata! Uy! Patabi naman oh! Magslaslide lang ako. Lipat ka na lang dun sa swing.

Boy: What if I don't want to? (Nakayuko pa rin.)

Girl: Wow! Englisero! Teka wait. (Bumaba sa slide, linapitan ang batang lalaki.) Hey. Are you imported? I mean did you grew up in the States or somwhere outside Pinas? Because your not blonde, we both have black hairs, so I guess your a Filipino by blood?

Na-amaze ang batang lalaki. Dahil sa simpleng village na ito, may batang matatas mag ingles tulad niya. Hindi katulad ng mga nanggulo sa kanya na mga bata mula nung dalhin siya ng mga paa sa lugar na ito, mga ENGLISH CARABAO, wrong grammar. Kaya napaangat siya ng ulo.

Pagsilip niya, nakita niyang napakaganda ng mukha ng batang babae at agad siyang nagtanong.

Young Levy: What's your name? At tipid siyang ngumiti. Dalawang araw din siyang hindi kumain dahil sa nadiskubre.

Girl: I'm Ren-ren. And you are?

Young Levy: Can you marry me after 20 years?

Hindi na nakasagot pa ang batang babae dahil biglang nagdilim ang lahat para kay Levy. Tumumba siya.

Natagpuan na lang ni Levy ang sarili, pagmulat ng mata, sa isang simpleng kabahayan.

REN-REN: Ayun! Gising kana! (Masiglang pahayag ng nagpakilalang Ren-ren sa kanya.)

Ma! Pa! Gising na po siya!