Not an Ordinary Wattpad Story

Heat of Summer Sunshine

XAIREN'S POV

Matapos ang mag-iisang oras, pinatawag na kami para samahan ang aming mga magulang sa loob ng sala ng rest house.

Pagpasok...

Umupo kami. At nangibabaw ang boses ng ama ni Lyndon.

EDUARDO: Dahil nagliligawan pa naman kayo, at nabalitaan kong ang anak ni Alfredo Cruz na kapwa ko negosyante ay nanliligaw din sayo binibini, pumapayag na ako. Tutal sabi nga nitong si Kumpareng Emil, hindi pa naman kasalanan itong pinag-uusapan. At kung mauwi man doon, saka nalang ulit kami mag-uusap-usap. Nabanggit din sa akin ng mama mo na ginugulo ka ni Venice na anak ng mga dela Vega. Ako ng bahalang kumausap sa haligi ng mga dela Vega.

XAIREN: Maraming salamat po at naintindihan niyo na ang sitwasyon. Ngumiti ng may halong kaba.

FRANCHESKA: Naku. Kaya naman pala nagustuhan ng baby boy ko itong si Xairen, mukhang napakabait na bata.

LYNDON: Ma, stop calling me like that. Im not your baby boy.

PRANSES: Nag-iisa ka lang kasi kaya siguro ganyan ang mama mo. Naku! Bola. Kaw talaga Cheska. Wag kanang mahiya Lyndon.

FRANCHESKA: Totoo naman. At nakuha niya ang mga mata mo.

PRANSES: Ito namang si Lyndon, kaya pala napaka gwapo, mana sa kagandahan mo.

EMIL: Sus! Maghapunan na nga tayo kesa nagbobolahan kayo dyan. Mga bata. Tawagin niyo na yung mga barkada niyo. Para magsabay-sabay tayo kumain.

So, naghapunan na nga kami. Medyo kabado pa din ang lahat. Pero nung nag-joke si Mr. Eduardo, dahil napansin sigurong tensiyonado kami, ayun, at humupa din ang kaba namin. Nagsipag kwentuhan na at naglabas ng kanya-kanyang kakulitan.

Natapos ang hapunan, at ilang sandali pa, nagpaalam ng umalis ang mga Chavez.

Hinatid namin sila hanggang sa van na sinasakyan nila.

EDUARDO: Mag-iingat kayo. At hindi ko pa kailangan ng apo. Tandaan mo yan iho.

LYNDON: Pa naman?! Nanliligaw pa lang naman ako.

FRANCHESKA: Oo nga naman dear.

EDUARDO: Mahina ka pala at mabagal bata. Wala kang pinagmanahan. Haha!

Saka umakyat ang matandang Chavez sa sasakyan. Kahit pala isa siyang bigating business Tycoon, isa rin pala siyang mabait, maunawain at palabirong ama. You can never really judge a book by it's cover.

Katabi ko si Andrei.

ANDREI: Lakad tayo sa sea shore Ren?

"Sige, tara." mabilis na sagot ko.

ANDREI: Ren?

"Hmm..?" pagsagot ko.

ANDREI: Alam mong sa tingin ko?

"Ano?" sabi ko nanaman.

ANDREI: Your starting to like him.

"Sino?" Pagkakaila ko.

ANDREI: You know who am I pertaining. And I don't like the feeling na aagawin ka niya sa akin. Hindi ko alam if I'm being possessive pero..

Yun na ang huling narinig ko mula kay Andrei. Biglang may kumirot sa bandang ilalim ng kanang balikat ko. At tuluyan ng nagdilim ang paningin ko.

SOMEBODY'S POV

And there she is. Lying dead in the seaside. Poor girl. Tsk! Tsk! That's for taking my precious one. And I heard the bratt's voice again.