Not an Ordinary Wattpad Story

Dealing with Complications

LEVY'S POV

Nasa abandonadong warehouse ako ngayon, nakatanggap ako ng tawag sa mga alipores ni Olivia. Nag-ayang makipagkita ang loka-loka sa akin. Hindi naman ako nagdalawang isip na pumunta. Pero nagdala ako ng baril incase na magkatalo. Naisip ko na rin naman na baka isa lang itong pain ni Olivia, isang patibong.

Pagdating ko sa may dulong parte ng warehouse na kung pagmamasdan ay dating gawaan ng mga tsinelas, nakita ko ang isang itim na swivel chair, may la mesang pang opisina sa harap at may dalawang higanteng lalakeng nakaitim na shades, itim na fitted na t-shirt at naka pants na itim. Pawang may mga malalaking kalibre ng baril. Hanggang sa nagsalita ang isang pamilyar na boses.

OLIVIA: How's being the black sheep of the family?

"Not as pathetic as you are."- then I grinned.

Akmang tututukan ako ng baril ng mga itsurang bouncer niyang bodyguards ng tinaas ni Olivia ang kamay niya, at muling binaba ng mga walang kaluluwa ang kanilang mga armas.

OLIVIA: There, there... why so hot headed? I just wanted for us to have a simple deal that will benefit us two.

LEVY: Do you think I would waste my time playing with a whore like you Olivia Kutilang?

OLIVIA: Sshhh.. (linagay niya pa ang hintuturo sa harap ng kanyang ilong, sumesenyas ng katahimikan.) A sharp memory for an eight year old boy to remember her father's Other Woman. But sorry dear, that's my maiden name already. Gardo, kindly tell to this nothing for good kid the name of you Madame.

At nagsalita ang higanteng uto-uto.

GARDO: Olivia K. Russelmore Madame!

OLIVIA: Guess you've heard that right kiddo.

Nashock ako. Pagkatapos makabawi sa pagkabigla ay nagsalita akong muli.

"Don't tell me you've married Francois Russelmore? The King of the Underworld? No way! He's already married. How come?"-pagkalitong tanong ko.

OLIVIA: So you know Francois ei?

Ya, I met him when he was married to the bird brain Aurora. I was Francois secretary that time, after I left your father. So, I befriended the easy to despise Aurora, put some chemicals similar to the content of her sleeping pills in her dinner that night, and voila! She died. But before killing her I mesmerized Francois in bed as an assurance to be the next Mrs. Russelmore. HAHAHAHA!

"Good for nothing bitch." buong galit kong saad dahil ganung taktika din sana ang naudlot niyang plano sa pamilya ko.

OLIVIA: Whoa there horsie. That's not yet the end of the story. Last year, to gain all his wealth, I bombed his crew ship right after killing Francois my dear together with his son. The END. And that's why I'm here. Filthy Rich. Hahahahaha!

And if you won't be dealing with me in my plans, I'll be so lonely, killing all along your family. Hahahaha! That's for dumping me and treating me like trash. Mga hayop kayong mga Chavez! Ang tangang tatay mo! Nagtiyaga sa kamukha niyang inuuod mong nanay! Iniwan ako at binasura! Pinili kayong walang kwenta niyang pamilya!

"Nagising lang si dad sa kabaliwan niya! Your a trash. Rotten inside and outside. Masyado kang makamundo Olivia. Mukha kang pera! At wala kang hindi gagawin para sa pera kahit pa labag sa batas ng tao at Diyos!"

OLIVIA: At bakit ako susunod sa Diyos mo? At sa batas ng tao? Bakit nung inatake ang ama ko, at dadalhin sa ospital, tinanggap ba kami? HINDI! Kahit nailuha na ng ina ko ang lahat at nakiusap, hindi kami tinanggap ng ospital dahil wala kaming pera! Mahirap pa raw kami sa daga. Nasan ang ama ko? He's been dead for 30 years! At ang ina ko, na nakulong dahil sa pagnanakaw ng isda at gulay para maipakain sa amin, nakulong. Sinubukan namin humingi ng tulong sa kinauukulan, may tumulong ba? Nasaan ang mahal kong ina? She's 25 years dead, killed inside the cell. Put*ng*nang batas ng tao at Diyos! Dahil mahirap kami, hindi kami tinulungan! Yung nagtutulak ng droga, pyinansahan, nakalaya. Nang dahil sa isda at gulay, namatay ang ina ko!

Matapos marinig yun ay nakaramdam ako ng awa kay Olivia. Siguro kung hindi siya kinain ng galit na namuo sa puso niya, isa na siyang masayang babae at mabuting ina ngayon sa mga anak niya, isang mapagmahal na may bahay. Dahan-dahan niyang pinunasan ang mga butil-butil na luha na umaagos sa mapupula niyang pisngi.

OLIVIA: Ha! Haha! Hahaha! But now that I have millions of money, even ang lumpo kong kapatid ay nagkapag-asang makapaglakad. And nobody dared to look down on me. Wala ng umaalipusta at nangmamata sa isang mayaman na katulad ko. Hindi tulad nung mahirap kami, busabos ang turing samin. Basura!

Looking at her, she seemed unwell. She's insane.

OLIVIA: Lumayas kana dito bago pa kita mapatay! Wala ka rin naman pa lang maitutulong sa akin. Wag mo akong sisihin. Binigyan kita ng pagkakataong mabuhay pero mas pinili mong mamatay kasama ng walang kwenta mong pamilya! And please tell your father my Regards.

Matapos niyang magsalita ay tinahak ko na ang daan palabas ng warehouse.
Nakakaawa. Nakakatakot. Now that I knew that she's not in herself, mas lalo ko dapat ingatan ang pamilya ko. A woman with an unpredictable behavior is indeed a time bomb. Any time she can kill. And any time she can just blast anywhere.

XAIREN'S POV

Nakatanggap ako ng tawag mula kay Dr. Villegas, narito ako ngayon sa isang sikat na Italian Restaurant kung saan sinabi niyang magkita kami. Importante daw. Nakakamiss. Nakakamiss yung mga araw na nagde-date kami ni Lyndon. At sayang, sayang yung mga araw na natutulog siya, na dapat ay magkasama sana kaming dalawa.

Ilang minuto pa ang lumipas, at may isang lalakeng kay gwapong tignan sa isang polo at isang slux na itim.

Bahagya siyang ngumiti nang makita akong nakatingin sa kanya. Naku, kung nakikita lang ito ni Lyndon, tiyak, lagot ako.

Naku Xairen ha.. Date ba yan?
Ano kayang motibo ni Cristof para mag-aya ng date kay Xairen?

Hmf!

ABANGAN!
MissUNDEFINED13