(18/11/2021...İyi okumalar Ekmeklerim❤️)
Art arda geçen birkaç hafta içinde, şaşırtıcı bir şekilde hiçbir şey yaşanmadı. Baekhyun üvey annesiz yaşama adapte olurken, Chanyeol peşpeşe günler gece seferlerine çıktı. Aileler arası sorunlar ortak toplantılarda boy göstermeye başlamıştı. Bay Byun çıkar doğrultusunda hareket ettiğinden, bir süre medyaya taşımak istemedi fes edeceği ortaklıkları. Zengin çocuk son olaydanlardan sonra derin bir sarsıntı yaşasa da, çabuk toparlamıştı. Her zamanki gibi. Fakat içten içe tek bir soruyla savaşıyordu:Annesinin nerede olduğu.
Eskiden araştırmak için çok çaba sarf etmezdi. Terk eden o olduğuna göre, geri dönen de o olacaktı elbet. Ama kafasında son canlananlar ile fikri değişmişti. Hafızası bir anda yerine gelmiş bir hasta gibi hissediyordu kendini. Sadece, daha çok şey hatırlamak isterdi annesine dair. Araştırmak istedi, ama nereden başlaması gerektiğini bilmiyordu. Üstelik cesareti bile yoktu. Babasının konu her açıldığında söylediği öldü meselesi korkutuyordu onu. Gerçekler, gerçekten de acı olabilirdi. Bu yüzden beklemek istedi. Bir umut ve yardım eli bulmayı diledi.
ꨄ︎
Sınavlarla ve dersle geçen haftalar sonrası sessizliği Chanyeol bozmak istiyordu. Tabi, sessizlik denilirse. Baş liderler hariç iki cephe de gayet samimi olmaya başlamıştı. D.O. ne kadar hoşnut olmasa da, Sehun ve Kai tekrar sohbet etmeye başlamış; araya Chen'i de katmışlardı. İki taraf bir araya geldiğinde Chanyeol ve Baekhyun kaçmak için elbet bir bahane bulurlardı. Baekhyun neden kaçtığını bilmiyordu gerçi... Belki, onu öldürecekmiş gibi bakan Kai ve D.O'dan olabilirdi. Eskiden olsa onunla her fırsatta dalga geçerlerdi, fakat şu an o da yoktu; koca bir soğukluk...
Yazar çok uzattığını düşünüp asıl konuya geri döndü. Chanyeol Baekhyun'un nasıl olduğunu merak ediyordu. Sonuçta onu en son bıraktığında garip bir şeyler sezmişti, üstelik Baekhyun anlatacağına söz vermişti.
Neden bu konuyla bu kadar ilgileniyor, o da bilmiyordu. Ama ne zaman elinde annesinin fotoğrafı ile ağlayan bir Baekhyun görse, içinde bir şeyler kopardı. Bu da kendisini yakın hissetmesine sebep olurdu. Bu nedenle arayı açmamak, bir an önce konuşmak istiyordu. Fakat konuşmadan önce geçenki kabalığından dolayı özür dilemesi gerektiğini hissetti.
Hayır, öpücük yoktu bir daha.
Bu öpücük hissi eskiden köpeğini öptüğündeki hisse benzemiyordu. Bu yüzden bu hareketini askıya aldı. Kastettiği özür Baekhyun'un dilindeydi.ꨄ︎
Sıradan bir haftanın başlangıç gününde, yemekhanede yemek yiyordu öğrenciler. Chanyeol ve arkadaşları cam kenarındaki meşhur masada; en başından beri oraya göz koyan Baekhyun ise arkadaşlarıyla önlerdeydi. Uzun çocuk yemeğini bitirince Baekhyunlara doğru yöneldi. Ona doğru geldiğini gören Baekhyun heyecanlanmıştı.
-Geliyor Chen.
-Kim geliyor-Oh Chan!
-Tmm, sessiz ol...
Chanyeol Chen'in selamına karşılık verip Baekhyun'a dönmüştü.
-Biraz konuşabilir miyiz Baekhyun?
Baekhyun istifini bozmadan cevapladı:
-Evet söyle.
-Yemeğini bitir dışarı gel.
Chanyeol söylenip dışarı çıkmıştı. Baekhyun hala saçlarını düzeltirken başını kaldırdığında gittiğini farketti uzun çocuğun. Kendi kendine hayıflanırken Chen ve Sehun'un kıkırdamalarınu duydu.
-Ne o, çok mu komik aptallar?
-Baekhyun-ah yemeğini bitirdin, gitsene artık.
Chen sırıtarak söyleyip Sehun'u dürttü. Kızıl çocuk gözlerini devirip cevap verdi:
-Oh evet, evet... Bekletme.
-Ne münasebet. Byun Baekhyun birilerinin ayağına mı gidecek? Huh?
-Huh?
İkisi aynı anda tepki verdiğinde zengin çocuk başını salladı.
-Canım dışarı çıkmak isterse dışarı çıkarım. Onu ayağımın altında görürsem, "Oh, Chanyeol-ah-
-Chan!
-Aishh, her neyse."Oh, sen de mi buradasın, ne söyleyecektin bana?" der, müsait hissedersem dinlerim.
Baekhyun son sözünü söylerken ellerini masaya vurup ayaklanmıştı.
-Nereye?
Gitmeden önce gözlerini kırpıştırıp cevapladı:
-Canım dışarı çıkmak istedi!
İki çocuk arkasından afallamış bir şekilde bakakaldı.
ꨄ︎
-Oh Chan, sen de mi buradasın?
Baekhyun görmemiş gibi davranarak Chanyeol'ün yanıma gelmişti. Chanyeol nefes verip sessizce söylendi.
-Evet, ne tesadüf...
-Ee, ne söyleyecektin bana?
Baekhyun kollarını birbirine dolayıp birkaç adım geri çekilmişti. Bu şekilde kafasını kaldırma ihtiyacı duymuyordu.
-Geçenki kabalığım için özür d-
-Bir dakika, öpüşmek için hazır değilim!
Baekhyun dalgaya alıp söylediğinde Chanyeol daha da ciddileşti. Ne yani, gülmesini mi bekliyordu?
-Ne saçmalıyorsun?
-Just kidding!! Devam et lütfen.
-Kabalığımı unut işte.
Baekhyun sırıtıp düşünüyormuş gibi yaptı.
-Nasıl unutabilirim...
-Benimle lunaparka gelerek.
-Ne?
Baekhyun duyduğunu idrak etmeye çalışırken, uzun çocuk eline bir bilet tutuşturup çoktan gitmişti. Baekhyun afallamış bir şekilde elindeki bileti inceledi. Arkasını çevirdiğinde okuduğu slogan gülümsemesine neden oldu.
"Ne güzel bir hava, tam da festivale gitmek için!"
***
(Y.N:Hello hacilar gacilar bacilar🙋♀️Valla nasıl yorgunum bilemezsiniz gözlerim gidiyor... Birnevi şöyle 3 ya da 4klık bir bölümün fragman bölümünü yayınladım ahzjwkzkwkzowkz. Neyse... Kısa ama beğenirsiniz umarım.
Loeyxbacon artık yok... Gerçekten hayatımda nasıl bir dönüm noktası anlayamazsınız. O sayfayı bu ficin reklamını yapmak için açmıştım... Neredeyse yüzde 80'iniz loeyxbacon sayesinde burada :') Sayfama aşıktım, aşık kalacağım... Umarım var olduğu 7 ay içerisinde siz de çok sevmişsinizdir...
SÖYLEMEDEN EDEMEYECEĞİM BAEKYEOL ETİKETİNDE 1. OLMUŞUZ AĞAĞAĞAĞAĞ ÇOK TEŞEKKÜRLER AĞLICAM 😭💖
Her neyse, bir sonraki bölüm haftaya. Lütfen oy vermeyi unutmayın... Sıralamalar iyi, neden daha iyi olmasın😌❤️ Yorumlarda buluşalım<3)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Who's Harder? |Chanbaek|
Fanfiction~by ekmek reis~ İki hiçlik nefretlerinin zamanla aşka dönüşmesini engellemeye çalıştılar. #1 in chanbaek (211212) #1 in baekyeol (211212)