Who's Harder? |Chanbaek|

15-Hello Again

(02.11.2021/12:27...Keyifli okumalar!)

Chanyeol hastaneyi bırakıp eve gitmişti. Yokluğunu çok geçmeden farkeden Lay de çocuklarla gitmeye karar verdi.

-Biz gidelim artık.

Kai ve D.O. da onaylamıştı onu. Zaten niye hala burada durdukları muammaydı.
Lay gitmeden önce kadına geçmiş olsun demesi gerektiğini düşündü.
Odaya girdiğinde yalnızdı, Bay Byun bu saatte şirkete gitmişti.

Bu kadar sorumsuzluk...

-Oh, geçmiş olsun tekrar hanımefendi.

-Bay Zhang!

Yatakta yatan kadın Lay'i görünce heyecanla gülümsemişti. Lay ne diyeceğini merak etti.

-Yoksa gidiyor musunuz?

Üvey anne suratını asmıştı.

-Evet gidiyorum, şirkette işlerim var.

-Demek şirketiniz var, oh..

Saçını arkaya atıp tekrar gülümsemişti kadın. Lay ne diyeceğini bilemedi.

-E-evet?

-Bay Zhang anlıyorum çok yoğun bir adamsınız. Ama kocam beni burada tek başıma bırakıp gitti. Ben çok kötü hissediyorum.

-Anlıyorum, isterseniz arayın onu.

-İstesem arardım değil mi?

Kadın gülümsedi. Lay ise yüzünü ekşitti.

-Anlamadım?

-Oh, yani arasam da gelmez. Hiç değer vermiyor bana gerçekten!

Elleri ile yüzünü kapatıp hıçkırmıştı. Lay sağına soluna bakıp yanına gitti. Tedirgin bir şekilde sırtını sıvazladı.

-Anlıyorum lakin sakin olun. Yapabileceğim bir şey var mı?

Bunu duyan üvey anne tekrar yüzünü açtı.

-Aslında, gerçekten çok bunaldım. Biraz yürüyüşe çıkmama yardımcı olur musunuz?

-Saat çok geç, hem doktorlar?

-Sakıncalı bir durum yokmuş merak etmeyin! Üstelik hastane dışına çıkmayız.

Lay ne yapacağını bilemedi. Mecbur yardım edecekti, aksi takdirde ayıp olurdu. Yatakta, onu kaldırmasını isteyerek kollarını açmış şu kadın hayli garipti.

Yalan yok, güzeldi de.

-Peki, tutunun bana o halde.

Lay kollarını uzatıp kalkmasına yardımcı olmuştu. Üvey anne yürümeye çalışırken hem elinden hem de boynundan tutuyordu. Lay ise belinden.

İkisi her takıldıklarında gülüşerek koridora çıktı.

Arkalarında ise her şeyi kaydeden bir Baekhyun bıraktılar.