2-Photo

365 53 210
                                    

(📌03.08.2021/02.28...İyi geceler!!)

-Chan... Nolursun gel, burada adamlar var!

-Ne? Sakin ol Kyungsoo. Hemen çıkıyorum.

-Yalvarırım hızlı ol Chan! Arabayı çalarlarsa biterim!

-Arabayı s*ktir et kendini gizle, geliyorum.

Telsiz kapanır kapanmaz Chanyeol yatağından kalkıp üstünü giydi tekrar. Saat gecenin dördüydü. Çoktan işleri bitmiş, her şey başarılı geçmişti. Fakat Chanyeol'un aklı, sesi çıkmayan D.O'da kaldığından bir türlü uyuyamamıştı. Şimdi ise kafasında kurduklarından birisi gerçek olmuştu. Karşı yatakta uyuyan Kai'yi uyandırmak istemedi, öğrenirse çok üzülür; ona ayak bağı olurdu sadece. Kimseye haber vermeden motoruna atladı ve yola çıktı.

Yol sisliydi, Chanyeol ise oldukça hızlı.

Bir yandan telsizle D.O'dan gelecek bir arama bekliyordu. Ona bir şey olmamasını umuyordu içinden.

Şehir sınırına yakınken, sonunda beklediği arama geldi.

-Gittiler Chan.. Çok şükür arabayı farketmediler.

-Sen iyi misin Kyungsoo?

-Evet.. İyiyim, eğer arabaya bir şey olsaydı kendimi diri diri gömerdim sanırım.

-Nasıl görmediler arabayı?

-Üstüne battaniye örttüm ㅋㅋ

-Tanrı aşkına cidden onun bir araba olduğunu farkedemeyecek kadar aptallarsa karşılarına çıkıp onları haklamalıydın.

-Kaçıp yerimi bildirirlerdi. Her neyse sonuç olarak gittiler.

-Tekrar gelmeyecekleri ne malum Kyungsoo?

-Sakin ol hyung... Burada bir kilit buldum, kapıyı da zincirlemeye çalışacağım. Ben de arabanın arka koltuğunda uyurum.

-İyi pekala, yine de çok dalmamaya çalış. Her şeye karşı hazırlıklı ol, telsizi de kontrol et sürekli.

-Tamamdır, iyi geceler.

Chanyeol telefonu kapattıktan sonra, durdurduğu motorunun üstünde derin bir iç çekmişti. Daha sonra, biraz serinlemek amacı ile motorunu deniz kenarına sürdü.

Oturmak için uygun bir kayalık bulduğunda, az ileride başka birisinin daha olduğunu farketti.

Gecenin bu saatinde burada tek başına ne yaptığını sorgularken aklına tek bir ihtimal geldi.

Bu çocuk denize neden bu kadar yakın duruyordu?

Endişelenip yanına gitti. Arkadan incelediğinde, kayalıklara oturmuş, elinde bir fotoğrafa bakan bir çocuktu.

Soğuktan boğuklaşmış sesi ile uyardı onu:

-Dalgalar çok hiddetli, çekil istersen.

Çocuk istifini hiç bozmamış, fotoğrafa bakmaya devam ediyordu.

-Sana diyorum çocuk! Düşeceksin.

Hala bir tepki almamıştı. Vazgeçip arkasını dönüyordu ki denizden kocaman bir dalga yükseldiğini farketti. Hemen çocuğun kollarından tutup kendine doğru çekti. İkisi de gerilerindeki kayalığa düşmüştü. Islanmışlardı, ama en azından çocuk kurtulmuştu. Çocuk başını kaldırıp sinirli sinirli söylenecekken tanıdığı yüz ile şaşırdı.

-Sen ne hakla...-

-Baekhyun?

Chanyeol üstünde yatan çocuğun ıslak saçları, gözlerini kapatmış da olsa tanımıştı. Bu okuldaki ukala çocuktu. Sadece mavi lensleri eksikti. Daha fazla kalmak istemeyip itti çocuğu üzerinden.

Who's Harder? |Chanbaek| Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin