Who's Harder? |Chanbaek|

18-Let's Eat Baklava!

(18/11/2021...spo spo spoi:)

Baekhyun bileti aldıktan sonra Chanyeol ile konuşmamış, sadece derslerde göz göze geldiklerinde sırıtmıştı. Festival bilete göre bu akşam başlıyordu. Muhtemelen orada olurdu Chanyeol.

Olurdu değil mi?

Dersler bittiğinde herkes evinin yolunu tutmuştu. Sona kalan Kai ve D.O. motorlarına binmiş Chanyeol'ü bekliyorlardı. Çoktan yanlarına gelmiş uzun çocuğu farketmeden öylece konuşuyorlardı.

-Lanet ödevler bitse de, şu plana bir geçsek...

-Aptal Kai, sanki ödevleri umursuyorsun...

-Doğru ya, dürüst olmak gerekirse şu velet ile uğraşmak istemiyorum.

-Aissh, ben meraklıyım sanki. Ama dersini alması gerekiyor artık.

-Kimin ders alması gerekiyormuş?

-Kimin olacak? Aptal Baekh-

Kai havadan geldiğini sandığı soruyu cevaplamak için arkasını döndüğünde, Chanyeol'ü gördü.

-O çocuktan uzak duracaksınız.

-Kimden?

D.O. gözlerini devirerek sorduğunda Chanyeol sertçe cevapladı:

-Baekhyun'dan.

Esmer çocuk kahkaha atmıştı.

-Vay be, Baekhyun oldu demekㅋㅋ

-Ne diyorsun?

-Eskiden aptal çocuktu da... Bir şeyler mi değişti bizde?

D.O. araya girip düzeltme yaptı.

-Chan tarafında.

Uzun çocuk kaşlarını çatıp kaskına uzandı.

-Hala aptal çocuk. Değişen bir şey yok.

-Ee o zaman?

Kai aylak bir şekilde sorduğunda Chanyeol kaskını kafasından çıkarıp tekrar karşısına geçmişti.

-Birinden uzak durun dediysem, duracaksınız Jongin.

-Bilmediğin şeyler var hyung?

D.O. konuştuğunda Chanyeol ona döndü. Devam etmesini bekledi. Kısa çocuk konuşacakken Kai göğsüne vurup susmasını işaret etti.

-Boşversene, yakınlaştıkça öğrenir gerçek yüzünü.

Sessizce söylenerek motoruna bindi esmer çocuk. Onları beklemeden yola çıktı. Chanyeol ise konuyu boş geçti. Klasik dostluk kıskançlıklarıydı işte. D.O'nun hala onu beklediğini görünce teşekkür babında omzuna vurdu. İkisi motorlarını çalıştırıp eve gittiler.

Baekhyun eve varır varmaz derslere dalmıştı. Normalde her zaman gece çalışırdı, fakat bu seferki gece uzundu. Derin bir çalışmadan sonra telefonunu çıkarıp mesajlara ve aramalara baktı. Son birkaç haftadır kurs hocaları sürekli arıyordu. Epeyce kursları aksattığını düşünüp iç çekti. Babasının haberi olmadan açığı kapatmalıydı. Fakat, çoktan öğrenmiş olması gerekiyordu. Biliyorsa bile bu sessizlik oldukça garipti. Üvey annenin gidişinden sonra durgunlaşmıştı babası. Her ne kadar annesine yaptıklarını bilse de, şu durumuna üzülüyordu. Öz babasıydı sonuçta.