Two Sides || Karlnap

Chapter Thirty: Neighbor & Screaming

– Nie mogę... – Powiedział Nick pod nosem.

A Karl tylko patrzył na niego wyglądając jak by nic nie rozumiał. Cóż, nie dziwił mu się. Odwalił niezłą scenkę z której ciężko będzie mu się wytłumaczyć.

Jednak to nie było teraz najważniejsze gdyż rozlegające się pukanie do drzwi wraz z poprzedzającym je dzwonkiem rozproszyło obu chłopaków. 

Kurwa mać. Która to godzina? Nicholas kompletnie zapomniał o tym, że umówił się z sąsiadką na ósmą, aby przyprowadziła Doris... 

No to sprawy się pokomplikowały...

– Pójdę otworzyć... – Odparł puszczając chłopaka powoli i wstając z kanapy. 

Zostawił go samego, udając się do drzwi. 

W środku cały się trząsł. 

Otworzył drzwi a za nimi ukazała się mała dziewczynka na rękach dość niskiej brunetki o niebieskich oczach w czerwonej sukience.

– Hej. – Wymusił uśmiech.

– Tata! – Odezwała się głośno córka mężczyzny.

– Hej, wracam z Doris. Mam nadzieję że w niczym nie przeszkadzam? Trochę ci zajęło dojście do drzwi.

– Oh nie, nie, mam gościa ale to nic. 

– To dobrze! – Dziewczyna uśmiechnęła się promiennie.

Ciemnooki wziął dziewczynkę na ręce po czym pożegnał się z kobietą i zamknął drzwi. Doris zaczęła się bawić jego przydługimi już włosami. Westchnął głęboko spoglądając na swoje dziecko. Było tak podobne do Nathalie a jednocześnie do niego... Było widać, że jest z nim spokrewniona.

Gdy Nick się odwrócił, zobaczył Karla w progu drzwi. 

Nie potrafił odczytać co wyrażał jego wzrok.

– ...Wytłumaczysz mi wszystko? – Zapytał jedynie słabym głosem. 

Sapnap pokiwał głową. 

– Za chwilę przyjdę... 

Udał się więc do pokoju sześciolatki i położył ją w jej łóżeczku. 

– Śpij księżniczko... Jest już późno... 

Poczekał aż ta zaśnie co wcale nie zajęło długo. Wiedział że powinien ją wykąpać, przebrać i dopiero położyć jednak nie miał teraz na to czasu. 

Wyszedł z pokoju i udał się ponownie do salonu gdzie znajdował się karmelowłosy. 

– Więc... Uhm... Nie wiem jak to wytłumaczyć...

Karl wyglądał pierwszy raz na złego. Miał skrzyżowane ręce na piersi i nieprzyjemny wyraz twarzy. 

– Ja... Mam partnerkę i... Dziecko...

– Masz co?! – Podniósł głos. 

– Karl... Proszę cię nie bądź zły... Miałem ci powiedzieć na samym początku jednak skłamałem i nie wiedziałem jak to później odkręcić, ja...- 

– Żartujesz sobie?! Jakieś jaja ze mnie sobie robisz?! Najpierw ta cała scenka z pseudo pocałunkiem, a teraz dowiaduje się, że masz jebaną rodzinę?! Co ci przyszło do cholery do głowy?! 

– Nie wiem... Przepraszam cię...

– Myślisz, że zwykłe przepraszam teraz wystarczy?! Czemu zrobiłeś mi nadzieję na cokolwiek skoro bardzo dobrze wiedziałeś jak wygląda sytuacja?! Czy wyglądam ci na jakąś pieprzoną zabawkę?! Chciałeś mnie wykorzystać?! – Krzyczał na niego nie panując nad sobą. 

Sapnap już nawet nie odpowiedział. Widział jak po policzkach młodszego spływają łzy i nie mógł znieść tego widoku. 

– Nie, wychodzę. Dowiedzenia Nicholas. – Warknął jako ostatnie udając się do przedpokoju. A po chwili było słychać tylko trzask drzwi i płacz dziecka.

Doris musiała się obudzić przez te całe krzyki. 

Było mu jej szkoda jednak... Jego serce było w tym momencie zbyt rozdarte na kawałeczki by coś z tym zrobić. Nie potrafił się nawet ruszyć. Bardzo dobrze wiedział co robił. Wiedział co ukrywał, wiedział o czym kłamał i wiedział, że zdradzał. Wiedział także, że kłamstwo ma krótkie nogi.

A teraz karma go dopadła i płacił za swoje grzechy.

Jego oczy zaszły łzami. 

Nie chciał go tracić.

________
Słów: 554