Bücür Bakıcı

Bücür Bakıcı Bölüm 25

Bücür Bakıcı Bölüm 25

Chanyeol bizden gittikten sonra uzun süre beni sıkan düşüncelerimle boğuştum.

Sonuç olarak ise, uykuma yenik düştüm. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum ve düşüncelerim savaş içersindeydi.

Yine ne yapacağımı bilmediğim sabaha uyanmıştım ve yine o bok okula gitmek zorundaydım.

Sıkıntıyla iç çekerek sıcacık yatağımdan kalktım.

Kollarımı kocaman açarak gürültülü bir şekilde gerindim. Bedenimdeki uyuşukluğun verdiği acıyla inledim.

Kasıklarım bir anda acımaya başlamıştı. Kendimi sıkıyordum lakin gelen gaz canımı acıtmaya başlamıştı.

Daha fazla kendimi sıkmak istemeyerek gelen gazı salıverdim. Gelen kokuyu dağıtmak istercesine ellimi salladığım da Jongin seslice kahkaha attı.

Bir dakika...

Jongin mi?

Kafamı kahkaha atan Jongin'e çevirdiğimde kapıya yaslanmış uzun esmer bedeni gördüm.

Ellerini göğüslerinde birleştirmiş beni süzüyordu.

Bakışlarımı utançla ayaklarıma sabitledim.

Tekrar kahkaha attı. Yanaklarımın yandığını hissediyordum. Görmeden bile tırnak uçlarıma kadar kızardığımın bahsine girerim!

Büyük adımlarla yanıma geldi ve bana sarıldı. Ama önümde değil. Kollarımın olduğu kısımdan sarılmıştı. Ve kafamı kaldırdığım an burun buruna gelebilecek pozisyondaydık.

Ne ona sarılabiliyordum ne de onu ittirebiliyordum. Öyle bir ikilemde kalmıştım ki kafam allak bullaktı.

Kokusu her zamanki baş döndürücü bir şekildeydi. Ağır bir kokuydu. Sertti. Herifin parfümü bile erkeksi yahu.

Derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım. Nedensizce sinirliydim. Kendimi ondan çektim.

"Odama izinsiz girmeye hakkın yok. Git!" diye çokta yüksek olmayan ses tonumla bağırdım. Gözleri hayal kırıklığına bürünmüştü. Elini utançla ensesine götürdü.

Böyle yaparken bile çok sevimliydi! Hafif tebessüm oluştu yüzümde. Daha sonra ne yaptığımı fark edip dudaklarımı düz çizgi haline getirdim.

"Ö-öhöm! Ben aşağıya iniyorum. Kahvaltıyı hazırlayacağım. Sende üstünü giyin yemeğini ye. Okula gidelim." dedim. O da dudaklarını kemirerek hafifçe kafasını sallayıp odamdan çıktı.

Küçük yaramaz çocuk gibiydi benim için. Hatalıydı ve cezasını çekiyordu.

Aklıma biraz önceki yaptıklarım geldi ve utançtan ne yapacağımı bilmiyordum. Ve aow cidden ... Küçük düştüm!

Aniden telefonumun çalmasıyla irkildim. Yatağımın kenarında duran telefonumu elime alıp kim olduğuna bakmadan açtım.

"Kahvaltıya size geliyorum. Kırmızı biber ilaveli yumurtalı pasta yapmanı umuyor ve seni seviyorum bücür. Çok byeeeee." son kelimesini uzatarak konuştu ve telefonu kapattı.

Arayan tabi ki Chanyeol'du. Başka kim bu kadar midesiz olabilir sizce?

Ve bana bücür demişti! Domuz ya..

Omuz silkip aşağıya indim.

Jongin bana her dokunduğunda içimde oluşan duygu seline engel dahi olmayı beceremeyen ben ondan uzak durmaya çalışıyordum.