Bücür Bakıcı

Bücür Bakıcı Bölüm 27

Bücür Bakıcı Bölüm 27

'Çok güzel gülümsüyorsun. En çokta onun yanındayken.'

*

Belirsizlik.

İnsanı asıl tüketen belirsizlikti. Ya mutlu olursun ya da mutsuz. Ortası belirsizlikti ve acı verirdi. Seviyorsun ama sevmemelisin. Engellerin var. Ne kadar istemesen bile seni sevdiğin kişiden uzaklaştırıyordu.

Çok seviyordum. Kaç kere söyledim bilmiyorum. Ama asla sıkılmadan söyleyebilirdim. Esmer tenini. Dolgun dudaklarını. Gür yumuşak saçlarını. Çocuksu hareketleri. Herşeyi ile.

Bana bakıyordu. Muhtaçla.

"Evimize gidelim Soo." diye fısıldar bir şekilde söyledi.

Gözlerine bakıyordum. Öylesine güzellerdi ki, her bakışımda aşık oluyordum.

"Gidelim." dedim. Benim sesim onunkine nazaran daha kısıktı. İfadesiz bir suratla çalıştırdı arabayı. Yolu değiştirerek geldiğimiz tarafın aksine gitti ve eve doğru ilerledi. Chanyeol'u aramıştı başta gözlerim. Ama kendi arabasıyla gittiğini tahmin ederek sorma gereği duymadım.

Yol boyu onu izledim. Ne hissettiğini ya da ne düşündüğünü tam olarak kestiremiyordum.

Benim yanımda sadece 2-3 kez ağlamıştı. Onun dışında duygularını çok fazla belli etmezdi. Ya çarpık gülüşlerine şahit olurdunuz ya da sert bakışlarına.

Yol boyu ikimiz de sessizdik. Düşünmekten sıkılmıştım. Her şeyin iyi olmasını istiyordum. Sırtımdaki kemer izleri hâlâ canımı yakıyordu. Abimin benimle olmaması canımı yakıyordu. Jongin'in benimle beraber olup yok oluşunu izlemek canımı yakıyordu. Hiçbir şey iyi değildi.

Hayat bizi sevmiyordu. Bizde onu siktir ediyorduk.

Ben bile benden nefret ediyordum ama.

Başımı cama dayadım. Güneş ne kadar da rahatsız etsede soğuk yüzümü ısıttığı için rahatsız etmesine izin verdim.

Ama tabiki bu hoş fantezim kafamı sarsıntıyla ilerleyen araba yüzünden başımı cama vuruyor olmadan dolayı sona erdi.

Jongin elini cebinde duran sigara paketini çıkardı ve dudaklarının arasına sabitledi. Tek eliyle de direksiyona hakim oluyordu. Onu yormak istemediğim için çakmağı cebinden alıp yaktım. O da kendini bana yaklaştırıp sigarasının yanmasını sağladı. Çok fazla sigara içen biri değildi. Arada çok sıkıntılı olursa içerdi. Ya da onu zorlayan bir şey düşünüyorsa.

Tam paketi cebine sokacaktı ki durdurup bende bir tane sigara aldım. Daha önce içtim desem yalan olurdu. Sadece bir iki kez denemiştim. Ve bitirememiştim. Açıkçası yakmayı bile bilmiyordum.

Şaşkınlıkla bana bakıyordu. Daha sonra kafasını yola çevirdi. Camı azıcık araladı ve külleri dışarı serpti.

Son derece erkeksi ve seksi görünüyordu açıkçası. Bu halini gerçekten Sevmiştim.

Dumanı dışarı üflendiğinde arabaya sis çökmüş gibi hissettim. Boğazım şimdiden acımış gözlerim yanmıştı. Gelen öksürme hissini zapt edip sigarayı dudaklarımın arasına aldım tam yakacaktım ki Jongin'in arabayı kenera çekmesiyle duraksadım.

Bedenini bana doğru döndürdü.

"Sigaranın dumanı yüzünden bile rahatsız oluyorsun. Neyine güvenipte içmeye kalkıyorsun?" diye sinirle konuştu. Neden bu kadar sinirlendiğinde anlam veremesem de haklıydı.