Bücür Bakıcı

Bücür Bakıcı Bölüm 29

Bücür Bakıcı Bölüm 29

'Kaybedecek bir şeyi olmayan insanlar daima acımasız olurlar. Çünkü onlar için gerçek budur. Değer verdikleri kimse olmadığı için korkmazlar. Koruyacakları biri olmadığı için hep bir adım geridedirler. Çünkü korumak istediğiniz kişiye olan yoğun duygularınız güce dönüşür. Ama onların tutuldukları bir dal yoktur. İşte bu yüzden..bu yüzden kaybederler.'

(Multimedya/Yixuan)

*

Kris'ten..

Elimdeki gelişim kitabını masanın üzerine sinirle bıraktım.

"Neymiş? Koruyacakları bir şeyi olmayan insanlar bir adım geride olurmuş. Bak sen." Yixuan'ın elime tutuşturduğu kitaptan zevkli birşeyler olmasını beklemek aptallık olurdu zaten.

Sevmek,korumak. Bunlar aptallıktı işte.

Ellerimi yukarı kaldırarak gerinerek esnedim. Kollarımda ve sırtımda kütlemeler oluşmuştu. Önemsemeden kendimi yatağıma attım. Yüzüstü yattığım için hemen yastığı kollarımla sarmalıyıp kafamı yumuşacık papatya kokan yastığa gömdüm. Verdiği serinlik hoşuma gidiyordu.

"Yifan.."

Kapının pervazına dayanıp bana seslenen Yixuan'a doğru döndüm.

"Yixuan.." dedim onun ciddi sesinin aksine sırıtarak.

"1 haftalığına bana izin verir misin?" diye sordu tedirgin bir şekilde. Pek izin kullanan biri değildi. Sadece pazar günleri izin yapardı. Ama o pazar gününüde benimle geçirirdi. 1 haftalık bir tatili ne için istediğini merak etmiştim.

"Bir sorun mu var?" merakıma yenilerek sordum.

Yüzünde buruk bir tebessüm oluştu. Bu gülümsemeyi sevmemiştim. Onun güldüğü zaman diş etlerini görmeyi dahi seven biriydim. O benim tek dostumdu. Daima yanımda olan biriydi. Onun gülümsemesi ve fikirleri ile hayatta kalıyordum ben.

"Kyungsoo'nun abisinin ölüm yıldönümü. Kafamı toparlamam gerekiyor. " kafasını ayaklarına sabitlemişti. Normalde birilerinin gözlerine temas kurmadan konuşmaktan hoşlanmazdı. Ama bu sefer yüzüme bakmıyordu.

"Onu neden dövdün Yifan? O masumdu. " bu sefer tam olarak gözlerimin içine bakıyordu. Hem de beni rahatlatan o gülümsemeyle değil. Benim bile korkuttuğum o sinirle bakıyordu.

Kyungsoo ölen sevgilisinden geriye kalan tek şeydi. Yixuan ise daima Kyungsoo'ya değer vermişti. O gün beni durdurmaya çalışmış ama başaramamıştı. Bana bir hayat borcu vardı. Bu nedenle beni bırakmak da istemiyordu. Ama Kyungsoo'ya zarar gelsin de istemiyordu.

Zarar vermek istememiştim o masum çocuğa. Jongin'i daima öz kardeşim olarak düşünüp intikam planımı onun için daima ertelemiştim. Ama lanet olası bencilliğim yüzünden onun, o çocukla mutlu oluşu sinirlerimi bozmuştu.

"Bu konuyu konuşmak istemiyorum. Şimdi defol. 1 hafta sonra eski Yixuan ol ve işlerimi sorgulamayı bırak." neden bu denli sinirlendim bilmiyordum ama insanların yanlışlarımı bilmesinden nefret ediyordum. Bu çok sinir bozucuydu..

Son kez baktı gözlerime içimi yakan sinirli gözleriyle.

Göz torbaları kızarmıştı. Evet göz torbaları olan biriydi ama bu özellik onu çekici kılıyordu. Uzun boyu ve güzel bir yüzü vardı. Benim yanımda çalışmadığı zamanlarda saçlarını doğal bırakırdı. Bu hoştu. Lakin çalıştığı zamanlar saçlarını rampa şekline getirirdi. Ölen sevgili onun saçlarını doğal sevdiği için eskiden hep dağınık bırakırdı. Lakin o...öldüğünden beri dağınık bıraktığı zaman sayılıydı.