Pagkapasok niya ay sa akin agad dumako ang mga mata niya then after ay sa mga anak naman namin. He smiled at me bago tinungo ang coffee table para mailapag ang pagkaing dala niya.
Ginawa ko namang pagkakataon yon para senyasan ang dalawa na lapitan ang ama nila at humingi ng tawad dito. Alam kong bata pa sila para maintindihan ang lahat pero ayokong magtanim sila ng galit sa ama nila at maniwalang siya lang ang may kasalanan kung bakit ako umalis noon.
"Go now babies, say sorry to your daddy." Bulong ko sa kanila at napangiti ako nang agad naman nila akong sinunod.
They both hugged their father as they said sorry in unison too.
"Sorry Daddy.." sambit ng dalawa na alam kong ikinagulat ng ama nila.
"Why are you guys saying sorry?" Buong pagtataka namang tanong ni Zac
"Because we got mad at you Daddy." Irian na nagpangiti naman kay Zac at agad nawala ang kaninang lungkot at pangungulila sa mga mata niya ng tingnan niya ang mga bata.
"Are my babies were not mad at Daddy anymore then?" Malambing niyang tanong sa mga anak namin.
"Yes Daddy..were okay na po." Nyxiah said and then kissed her dad on his cheeks.
"Thank you too for keeping your promise that you'll bring momma back Daddy." Dagdag naman ni Irian na mas lalo namang napangiti kay Zac saka parehong binuhat ang dalawa na muling yumakap sa kanya then tumitig siya sa akin habang papalapit siya sa kama kung nasaan ako.
I smiled at him happily then a moment later ay binitawan niya ang mga bata na agad yumakap muli sa akin na sinundan naman niya at hinalikan ako sa noo.
I've been dreaming to happen this again when I left. Yung mayakap silang tatlo and now it is happening again.
"They got mad at me when you left baby kaya nga mas lalo kong sinisi ang sarili ko kung bakit ka umalis. When you left, it was like I was left alone because even if our kids is with me..hindi naman nila ako pinapansin. The more I tried to get near them ay mas lalo silang lumalayo sa akin." He told me at ramdam ko ang sakit nang banggitin niya yon. He really had been through a lot too.
The kids went down at nang maiwan kaming dalawa dito sa kwarto ay doon lang niya sinabi ang tungkol sa nangyari sa kanya at sa mga bata.
"I'm sorry that you experienced all of that. The kids are young to understand everything thats why they got mad at you." I told him and he just nodded.
"It's okay baby and it's all in the past now. Ang mahalaga sa akin ngayon ay nandito ka na at okay narin kami ng mga bata. I'm all contented with that at balewala nalang sa akin na minsan ay nagalit sila sa akin." He answered pero umiling ako.
"But it left a big scar on you."
"Maybe but we can replace those bad memories with new ones right?"
I nodded as a response saka siya niyakap ng mahigpit. I really love this man so much!
"I love you Zac."
I whispered while my hands were both touching his cheeks and my eyes are glancing on every details of his face.
Zachari has a typical bad boy look but what I like the most that he standout among others is his rough and serious expression lalo na kapag nagagalit siya. I find him really handsome when his like that. Although nakakatakot siya kung magalit ay yon ang naging dahilan kung bakit nahulog ako sa kanya ng husto.
Napapikit naman siya sa ginawa ko saka dinama ang kamay kong nakahawak sa pisngi niya na hinawakan at hinalikan niya rin.
"I thought I'm dreaming again. I thought your not really real."
Ako naman ngayon ang napapikit dahil sa sinambit niya.
Ngayon ko lang talaga lubos na narealize na sobrang laki ng epekto nang pagkawala ko noon sa kanya. Akala ko kasi talaga wala lang yon sa kanya. Na kayang kaya niya ng wala ako but seeing him like this right now, ramdam ko ang hirap na pinagdaanan niya.
"Totoong totoo na ako Zac. Ako na talaga ito." I told him
"I know baby, I know." Anito at niyakap akong muli na parang ayaw na akong pakawalan pa.
We spent the whole day together with the kids at tuwang tuwa naman ang mga bata kasi ipinasyal namin sila. Although lagi naman silang lumalabas kasama ang parents ni Zac ay iba parin kung kaming dalawa talaga ang kasama nila. We missed so many things together thats why bumabawi kami ngayon. I really missed this kind of things na ginagawa namin noon and I'm so happy because it happened again. From now on, I really promise to myself that whatever happens ay ipaglalaban ko na talaga ang pamilya ko.
Kinabukasan nang araw ding yon ay sinamahan kami ni Zac papunta sa kumpanyang pag-aari ng lolo ko. Sinabi niya kasing may share siya sa kumpanyang yon at yon ang ginamit niyang paraan para makakuha ng mga impormasyon at ibedensya laban sa matandang bruha. Napag-alaman din kasi nila na nakipagsabwatan ang matandang yon sa mga dating investor para gipitin ang kumpanya nina Zac kaya nga galit na galit rin ito sa matandang yon.
"Whats this peasants doing here in my company?"
The old lady shouted nang makita kaming pumasok sa meeting hall at nagpatigil naman sa pag-uusap nila. Most of the people here are the board members and investors at tinuon talaga namin ang pagkakataong ito para pumunta kami dito. The management has to know everything and it's really a good thing na nandito silang lahat ngayon.
Maraming nagbulungan at nagtataka kung sino kami pero may iilan ding sa tingin ko ay nakakakilala sa papa ko. My father looks really a lot like my grandfather. Halos lahat nakuha ni papa kay lolo maliban sa kulay ng mata nito kaya hindi maipagkakaila ngayon sa mga taong nandito kung sino si Papa.
"How there you all to be here without my permission? Casandra! Tell the guards to send these people out!"
Hesterikal na utos nito sa anak niya na susundin sana nang huli nang magsalita si Zac sa kanila.
"Is that how you properly treat the only son and the true and only heir of Don Laurelio Weise madam?"
Gulat namang mukha ng matanda at nang ibang tao dito ang namutawi pagkatapos sabihin yon ng asawa ko. I guess everyone was fooled by this old woman.
"Pardon Mr Miller? Are you saying that that man right there is the Don's only heir?"
"Yes I am and I am here today to reclaim what is my father left to me and to my family. If you don't believe what are we saying, my father's trusted attorney is here to discuss everything with you." Papa told everyone and then lolo's attorney showed up na ikinagulat na naman ng matandang babae.
Lahat ng bagay na kailangang malaman ng lahat ay ipinaalam ng attorney at wala siyang hindi binanggit kahit na isa.
"This is not true!! You're all lying! Me and my daughter has only have the right of what my husband left to me!" Hesterikal na sambit ng matanda pero wala na siyang nagawa kasi marami kaming proweba at ilan din sa board lalo na ang loyal sa lolo ko ay may alam na tungkol sa katotohanan.
"You are the one who is lying here in the first place old woman! You deprived everything my father left to me! You manipulated and controlled everything that is why I'm claiming what rightfully mine today!!"
"No!! Hindi ako makakapayag na isang hampas lupang gaya mo ang aako sa mga pinaghirapan ko! Ipapakulong kita dahil sa mga paratang mo sa akin!"
"Oh really? Ipapakulong mo ako? Baka ikaw pa ang ipakulong ko ngayon dahil sa dami ng kasalanan mo hindi lang sa akin kundi sa lahat ng mga taong nandito ngayon! At anong sabi mo? Pinaghirapan mo? O pinaghirapan ng mga empleyado mo? You're just accepting money without doing anything!"
"Lorenzo, baka pwede pa nating pag-usapan to."
"Pag-usapan? Really Casandra? Baka gusto mong idamay kita sa kasalanang ginawa ng nanay mo? You tollerated her kahit alam mong mali ang ginagawa niya! At hindi ka ba naaawa sa asawa mo? He is working so hard for this company but what he gets back was nothing!!"
Napatahimik nalamang ang ginang kasi alam niyang tama ang papa ko. Lahat kasi talaga ay kinontrol nang matandang impakta at wala siyang sinasanto na kahit sino basta't masunod lang ang gusto niya.
--------------
BINABASA MO ANG
HEART SERIES 2 - Karma Butterfly(Electric Hearts)✓[Completed]
Short Story♡ Heart Series 2 ♡ Good thinking can result to a good decision making. Ni minsan ay hindi ka nagkakamali sa mga desisyon mo kasi pinag-iisipan mong mabuti ang mga ginagawa mo. But..what if yung inaakala mong tamang desisyong ginawa mo ay isang malak...