"Perişan..." Kulağıma fısıltısı ulaşırken kulak mememi dişlerinin arasına aldı ve kışkırtıcı bir şekilde emdi. Ellerimi saçlarına çıkarıp avuçlarken kendime doğru çektim. "Sen perişan olacak en son insansın İlteriş Kara!" Fısıltılı ve hırlamaya benz...
Yine uzun bir bölümle geldim. Oy vermezseniz ve bu bölüm 600 yorumu geçmezse parmaklarım kırılacak ve yeni bölüm yazamayacakmışım.
Keyifli okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İlteriş, bana kartını verebilir misin?" Salonun ortasında, üzerine geçirdiği siyah gömlek ve siyah pantolonla duran adama basımı uzatarak bakarken hafifçe sırıttım. Ona şu an sevimli ve biraz iyi davranmalıydım çünkü işim düşmüştü. Bedeni sınırlı sayıda kalan o elbiseyi satın almam gerekiyordu.
"Hayırdır?" diye mırıldanan adam uğraştığı tabletini koltuğa bırakırken arka cebine doğru uzandı ve siyah cüzdanını çıkarttı. Onun yanına doğru koşar adımlarla ilerlerken çıkartıp bana uzattığı kredi kartını aldım.
"Bir elbise beğendim. Onu almam gerekiyordu ama kartımı bulamadım."
Hiç beklemeden verdiği kartın bilgilerini girerken şifreyi girmesi için ona uzattım.
"1352, kaydet. İstediğin bir şeyler olursa buradan alırsın."
"Limitsiz mi bu?" diye mırıldanırken kartı çevirerek usulca inceledim. Eğer öyleyse ocağına incir ağacı dikerdim. Kendi iyiliği için bu kartı bana vermemeliydi.
"Evet."
"Teşekkür ederim." diye mırıldanırken yeni kartımı usulca tulumumun cebine koydum. "Ekstreleri görünce gelip bana ağlama lütfen."
İlteriş, başını geriye atıp alttan bana bakarken sırıttı. Yüzüne yerleşen içten gülümsemesi, güzel gamzelerini açığa çıkarırken kalbim hızlandı.
"Biliyor musun, tüm servetim sana ve o güzel cicili bicili kıyafetlerine feda olabilir."
"Kıyafet alacağımı da kim söyledi? Kendime uçak, güzellik salonu ve iki-üç adet de G-63 alacağım. Malum, kendi ağzımla istememe rağmen bu güzel kadına uçaklarından birini vermedin. Güzellik salonu da almadın. Bazı şeyler benim olmadıktan sonra ne yapayım milyarder sevgiliyi?"
Uzanıp beni belimden kavramasını asla beklemezken ağzımdan kaçan kıkırtıya engel olamadım. Kalçalarım, dizlerine yerleşirken eli belimi sıkıca sardı ve buz mavisi gözleri direkt olarak gözlerime odaklandı. Neşeliydi.
Birazdan Burak bize gelecekti ama mutluydu. Sunduğum teklif onu mutlu etmişti. Ne seçeceğini bana söylememişti ama yakında görürdüm.
"Miktar olarak fazla harcama yapacağın alışverişlerinde banka beni arar ve onay alır. Onu geçiyorum ama sen uçaklarımın birinin üzerine, ismini yazdırmamı istedin. Bunu yaparsam, birisini bile sana verirsem dikkatleri daha çok üstüne çekeceğim ve herkesin gözü üzerinde olacak. Seni tehlikelerden yavaş yavaş kurtarırken tüm ilgiyi yeniden üzerine toplayamam. Yoksa birisi ya da hepsi... Hiç fark etmez, mutlu olacaksan hepsi senin olabilir."
