Lucresia: We All Lie

24 - Jesicca

short ud

(P.S. I AM NOT A DOCTOR NOR A MED STUDENT SO IF THERE'S A SURGICAL PROCEDURE THAT'S PUT IN THIS STORY THAT IS NOT ACCURATE PLEASE BEAR WITH ME)

....

Third Person's POV

"You killed your bestfriend! Wala kang kwentang tao!" agad akong umiling at sinubukang hawakan ang kamay ng mama ni Jesicca pero tinulak nya ako at napaupo ako sa sahig.

"T-tita, let me explain--" napahawak ako sa pisngi ko nang sampalin nya ako.

"Anong kasinungalingan pa ang sasabihin mo?! Kitang kita na tinulak mo sa building ang anak ko!" agad akong umiling at tinignan ang mga taong nakapalibot samin.

"T-tita--"

"Tinuring kitang parang anak tapos ito ang gagawin mo sakin?! Eto ang gagawin mo sa anak ko?!"

Agad syang nagising at napaupo sa kama "LEAVE ME ALONE!!" napasabunot sya sa ulo nya at agad syang nanginig. 

Nilibot nya ang paligid at nakita nyang nasa kwarto nya sya. Tinignan nya ang dextrose na nakasabit sa kanya at agad nyang inalis iyon.

"Murderer!" 

Nanginginig syang tumalon sa balcony pababa sa first floor at gumulong gulong sya.

 

"You will be a murderer soon... Astrid" 

"Stop chasing meee!" sigaw nya at ika-ikang naglakad habang may nakikita syang sumusunod sa kanya.
 

Umupo sya sa lupa at sinubsob ang ulo sa tuhod habang nakatakip ang kamay sa tenga.

"Stop! Stop! Stooop!!!" ilang minuto syang umiiyak habang nakatakip ang mga kamay sa tenga.

"AHHHHH!!" napasigaw sya nang may humawak sa balikat nya pero agad syang hinarap nito.  

"Ash! Astrid! It's Pierre!" dahan dahang tinaas ni Astrid ang ulo nya at saka lang sya nakahinga ng maluwag.

"P-pierre?" tumango si Pierre at niyakap sya.

"Shhh. I'm here" matagal nyang niyakap si Astrid saka sya pinainom ng gamot.

Astrid's POV 

Ilang minuto akong nakatulala sa kawalan habang yakap yakap ang tuhod ko. Mariin akong pumikit at ngumiti.

"I told you to stay away from me" lumingon sakin si Pierre nang makitang maayos na ulit ako nang gano'n kabilis.

"I also told you I will never leave you" mariing saad nya at natawa ako saka tumingin sa langit.

"Even if I killed my best friend?" saad ko at bumuntong hininga sya.

"I know you didn't" napailing ako sa sinabi nya at tinignan syang nag aalalang nakatingin sakin.

"How are you so sure?" napahinto sya sa tanong ko.

"I kill people, Pierre. I am not who you think I am. I am worse than that" seryosong saad ko at napakunot ang noo nya.

"And now, someone is trying to kill me and the people around me" napakurap ako ng dalawang beses ng maramdaman ang luha sa mga mata.

Tumayo ako kaya napaangat ang tingin nya sakin "They are hunting me and I don't want them to hurt you too" tumayo sya kaya ako na ang nakaangat ang tingin sa kanya.