16 - Rejected

123 4 2
                                    

Nakatitig lang ako sa monitor ng ilang minuto.

I know that I like him but did I really let my guard down? 

"I think I need to say what I feel to him" saad ko sa sarili pero napaisip ulit ako.

"But what if he also likes me? What am I gonna do? Will I stop my mission and start a new life?" agad akong napailing sa sinabi ko.

"All I have to do is to say my feelings to him right?" saad ko pero umiling ulit.

Napatingin ako sa phone ko nang tumawag si lola.

["You need to go to the Island where the students from R.U is. They need a doctor, someone just heart attacked and it will take an hour if they bring him to the hospital. The scrubbing nurse and anesthesiologist is there but there's no surgeon"] napailing nalang ako at aayaw sana pero naalala kong nando'n si Pierre.


"Is it a sign to confess?" bulong ko sa sarili at mabilis na kumuha ng gamit saka umakyat sa helipad at pinaandar ang chopper.


Ten minutes lang ang layo ko sa lugar kung nasaan ako dahil nasa bahay ko ako at isa pa nakachopper ako. 

Agad akong bumaba at pumasok sa infirmary. "How's the patient?" tanong ko at may inabot sakin na x-ray. Sinabi rin nila sakin ang mga procedure na binigay nila sa pasyente at kung saan sya na heart attack.

"Ready the patient for the surgery" saad ko at naglinis ng kamay.

"Oni Zamora, 20 years old, heart attacked patient. Let's start, scalpel" 

....

Pagod akong lumabas ng matapos ang surgery pagkatapos ng limang oras. Napatingin ako sa relo ko at nakita na 9 pm na. 

Naglakad ako papunta sa isang coffee shop sa Island at umorder ako. Nagugulat pa ang iba nang makita ako. Umupo ako sa may window side para makita ko ang view ng dagat. 

Sa isang Island kasi ang field trip ng R.U at pangalawang araw na nila dapat ngayon pero dahil sa nangyari ay sa susunod na bukas pa ang uwi nila.


Napatingin ako sa kamay ko na pagod na pagod pero napangiti ako "At least I saved a life" saad ko sa sarili at tumayo na nang matapos ang iniinom.

Naglakad ako sa may buhanginan habang nakatingin sa paa. Napabuntong hiningan ako at tumingin sa daan. Naramdaman kong bumilis ang tibok ng puso ko nang makita si Pierre.

Now. I am hundred percent sure that I like him... or worse... I love him.


"Pierre!" lumingon sya sakin pero napakunot ang noo ko nang hindi nya ako pinansin at  lumingon sya kay Angela na naglalakad palapit sa kanya at inakbayan sya.


Nagtawanan sila at napataas ang kilay ko. Didn't he saw me? No! He saw me! But why is he avoiding me?! 


"They are always together, nagseselos na nga ako e" napataas ang kilay ko nang makita si Gio, yung kaisa isang nagfofollow kay Pierre sa IG at yung napagkamalan kong si Pierre nung unang beses akong pumasok sa R.U.


"Pierre's friend" inabot nya ang kamay nya at tinignan ko naman sya.


"Grabe 'yon" saad nya nang hindi ko hawakan ang kamay nya para makipagshake hands.

"Simula nung hindi ka pumasok, sila na yung magkasama palagi. Hatid sundo panga e, sabay din kumain at magkatabi pa sa klase" inis ko syang tinignan habang nakataas ang kilay pero natawa naman sya.

Lucresia: We All LieTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon