(Previously)
I caught it before it hit the ground then I just remembered that the voice sounds familiar. . .
Third Person's POV
Makikita mo sa kabuuan ng barko ang mga tao na tumatakbo habang sinusubukang buhayin ang mga lifeboat ngunit hindi nila 'yon magawa dahil sa mga waiter slash terrorista. Either babarilin ka nila o sisipain pagkatapos ay kakaladkarin ka pabalik sa gitna ng deck kung saan para kayong mga sardinas.
Gaya ng iba, kaya nilang protektahan ang kanilang sarili pero mayroon ding iba na hindi, may iba na nakatago sa ilang sulok ng barko.
It was total chaos, dead bodies are around the floor and the rattling of the guns are still on going. And now back to the side of the ship where two people just collided on each other.
“Sor—” sabi ng isang lalaki ngunit hindi niya matapos ang kaniyang sasabihin dahil ay itinulak siya ng nakabangga sa kaniya.
“Tabi!” sigaw nito.
Nagalit ang lalaki sa inasta ng tumulak sa kaniya ngunit wala siyang oras na pagsalitaan ito dahil mayroon pa ring humahabol sa kaniya. Tatakbo na sana siya ng diretso ngunit ramdam niya ang mga yapak ng mga sapatos, napatigil siya at dahan-dahan ay napaatras.
Gano'n din ang tumulak sa kaniya, napatigil ito sa pagtakbo at napaatras nalang. Hindi nito mapigilang kagatin ang kaniyang labi.
Hanggang sa ang kanilang likod ay nagkabanggaan. Napatingin sila sa bawat isa pero hindi nila makita mismo ang mukha nila dahil sa dilim, sa panahon na kailangan nila ng ilaw hindi pa nagpapakita ang buwan.
Ilang segundo nalang ay mako-corner na sila sa mga taong humahabol sa kanila, hindi rin sila pwedeng umakyat sa kanan nila dahil isa itong mataas na pader, sa kaliwa naman nila ay dagat na. Alangan namang tumalon sila at magpakamatay.
Sa kasamaang palad sabay nilang nakita ang isang masikip na pasilyo, kung matatawag nga ba itong pasilyo, sobrang liit at sa palagay ay kasya lang ang isang tao. Sabay silang pumunta doon at nagsisiksikan sila.
Nauna ang tumalak sa lalaki at ang lalaki ay ang sumunod, at dahil first come first serve, itinulak ulit ng manunulak ang lalaki at pumailabas ito.
Ngayon, sobrang galit na ng lalaki. Wala siyang magawa at pumunta sa masikip na animo'y parang pasilyo, kinuha niya ang kamay ng manunulak niya at sobrang lakas niya itong inilabas at agad siyang pumuslip sa pasilyo, nang nakita niya ang manunulak niya, nakita niya itong nagpagewang-gewang at nahulog ito sa dagat pero bago pa ito mahulog nasalo niya ang kamay nito.
Sakto rin na lumabas ang buwan sa madilim na langit at simula roon nakita na nila ang bawat mukha ng isa't isa.
“Romano?”
“Alvarez!?”
Suddenly, an evil idea pop-up on Saul's mind. “Do you want me to lift you up?”
“Obvious ba!?” sigaw ni Agoeath sa kaniya, gustohin man niya sanang humindi kaso nang napahawak siya sa rehas madulas ito.
“One million for this.”
“'Wag na! 'wag na!” Agoeath tried to climb up but then again it was slippery, she did it again but in a second she almost fell.
“I can let go of you, just one 'Yes, lift me up, I'll pay you and also the refund'” Saul stated. “Come on, Romano, they're fast approaching.”
But still, she didn't listen.
Saul sighed. “Okay.” At akma-akma niyang binitawan si Agoeath.
“Ahh! Shit!” she looked down and she could see the sea floor. Galit siyang napatingin kay Saul. “Ugh! Yes! lift me up, Alvarez!”
BINABASA MO ANG
Cracking Grave
ActionD E A T H S E R I E S I I I Buried six feet underground with nothing to see but soon will arise when an eclipse peak thus making the beholder feel alive.