Cracking Grave

꧁🌹21꧂

(Previously)

He was caught off guard by her sudden actions but for the first time it made him smile.

Agoeath's POV

February runs so fast, March too, that today is April.

Nakatayo ako ngayon sa labas ng pintuan at hinanda ang sarili na katokin ang pinto ngunit sa ilang katok na ginawa ko hindi ako pinagbuksan ng may-ari. Kinailangan ko siyang komprontahin. Ilang buwan din ako naging representative ng pamilya namin kahit na ayaw ko.

The thing is, bumaba talaga sa ranggo ang pamilya namin. Even that Alvarez Family almost outrun us, yeah almost. Sobrang kaba ko noon, I take pride for being the top family for almost a century tapos biglang bababa? Others can accept that but I cant. Laking gulat ko nalang nang biglang bumalik sa dati ang ranggo namin.

Hindi na ako kumatok pa at pinatid ko nalang an-no, nevermind. Pumunta ako sa gilid at laking pasasalamat ko nang nakita ko na bukas ang balcony. Hinanda ko ulit ang sarili ko na akyatin 'yon, una akong umakyat sa may puno hanggang sa nag landing ako sa balkonahe. Pagkababa ko may narinig akong ungol, ungol ng isang hayop.

"Hi! Can at Can't," bati ko sa kanila habang tinapik-tapik ang ulo nila.

Kalauna'y may narinig akong isang malalim na boses, nang tumingin ako sa likod nakita ko ang isang pares ng mata na kakulay sa mata ko, mahaba ang buhok nito at ang dalawa niyang kamay nasa bulsa ng pajama niya at ang panghuli wala siyang pangitaas na suot.

"Wala akong pagkain dito," ani nito.

Pumasok na ako sa loob at doon ko na siya sinagot. "'Di naman ako pumunta rito para kumain," at bumaba na ako galing sa pangalawang palapag.

"Then why are you opening my refrigerator, Agoeath?"

"Nice, ang linis ah. Akala ko kasi madumi, I mean ilang buwan ka wala sa sarili. That's nice, Kuya," puri ko sa kaniya at kumuha ng isang mansanas, hinugasan ko 'yon at kinain.

"Agoeath. . ."

Bumaling ako sa gawi niya. "Ang laki ng pinagbago mo, Kuya, tumanda ka yata," tumawa ako, ngumisi siya at pinusod niya ang mahaba niyang buhok.

"Well, I love your new hairstyle."

Ngayon ako na naman ang napangisi, sobrang laki pa. Doon palang alam ko na na ayos na siya, base kasi sa mga balita ni mama, para raw itong pinagsakluban ng langit at lupa. I'm glad that he's okay.

"Now talk, Agoeath, ano'ng pinunta mo rito?" tanong niya sa akin at saka umupo sa sofa niya. Nang tiningnan ko ulit ang kabuuan ng bahay niya roon ko lang napagtanto ang malaking painting.

It was him and his beloved, Al.

"Agoeath," He got my attention back. "Talk."

Umupo ako ng pandekwatro sa isang stool at nagsimula na akong magsalita.

"Ilang buwan ako naging representative at isa na roon ang pagchi-check sa mga papeles at emails for some businesses. The emails that they have send to us were marked as read, it was you, wasn't it?"

Sobrang lalim ng pagtitigan namin, wala kaming planong bumigay-bumigay ako, my eyes hurt.

"Yes."

"Why? I mean you're so down," tanong ko.

He rolled his eyes at me. "It's my responsibility."

Pagkarinig ko noon tumango na ako. That answer was enough for me. "Babalik ka na ba?" tanong ko ulit habang kinamot ang braso ko.

"Definitely," aniya.

"Kailan? Bukas ba?"

"Why so eager, my dear sister. Do you have a date?" tukso niya sa akin. Now it's my turn to roll my eyes at him.