cherry - yosahi

10

Duyduğum ani gerçekleşen yüksek ses ile sesin çıkış noktasına baktım. Tenimde bir ağırlık hissederken kapının kolu yere düştü. Haruto kapının kolunu kırmış olamazdı değil mi? Az önce tenimde bie ağırlık hissederken mi dedim ben? Ne? Asahi korkup bana sarılmıştı. Daha doğrusu kucağıma atlamıştı. Parmakları omzumun alt kısmını sıkıca tutarken sesinin titrek bir tonuyla sordu "O neydi?" Parmaklarının uyguladığı baskıdan dolayı aklıma gelmişti, şey şu an ben hâlâ çıplaktım, yani tek üstüm çıplaktı krem kuruyor diye bir şey gitmemiştim. "Bilmiyorum.." diyebildim zar zor. 

Asahi çok ağır değildi ama şu an lanet olsun ki belim ağrıyordu, onun ağır olmayan kütlesi belimi ağrıtmıştı. "Evde birisi mi var?" gözleri korkuyla bana bakarken, gözlerimi gözlerinden kaçırdım. Yalan söylemek istemiyordum ama şu an bunu yapmam gerekiyordu.

Asahi bir gün sana söylediğim yalanların gerçeğini söyleyeceğim meleğim.

"Hayır kimse yoktu. Haruto ve Jihoon' un işi vardı. " Kafasını sallarken, bir şeyi hatırlar gibi oldu ve elini alnına koydu.

Kucağımdan çok geçmeden indi.

Sanırım belimin durumunu hatırladı. Arkama geçerek belime baktı. Kapının kırılması şu an umurunda değil gibi görüküyordu. Durumu çakmaması için kapıya doğru yöneldim, "Kapıya bakayım ben." Kolumdan tutarak durdurdu beni, "Belin için hastaneye gidelim mi? Kötü görüküyor." Asahi bana bakarsan iyileşebilir aslında, tuttuğu kolumu kendime çektim. Bugün çok fazla temas etmiştik.. "Gerek yok aslında, Jihoon gelince bakar. Bu konularda iyidir." Kafasını salladı, ne anlamda salladığını bilmiyordum. "Şu an burada değil hastaneye gitmek istemiyorsun anlaşılan ama daha çok morarmaya başlamış. Krem yararlı olur mu bilmiyorum fakat buz tutsak iyi olabilir belki."

Yemin ederim ağlayacaktım, Asahi' nin ilgisi yüzünden kalp krizi falan geçirecektim. Gülümseyerek kafamı salladım. Gülümsedim mi? Neyse.

-

Yaklaşık bir saat geçmişti. Asahi ile şu an odada kalmıştık. Asahi sessizce tekli koltukta oturuyordu.
Kapının açılmadığını fark etmişti ve belime koymsk için buz alamamıştık. Sonunda üzerime bir şey giymiştim ben de. Saat geç olmuştu, uykum gelmişti. Asahi sıkıntıdan oflayarak başını ellerinden kaldırıp bana baktı. Ben ise zaten hep ona bakıyordum. Asahi' nin gözünde umarım sapık birisi rolünde değilimdir. "

"Bilgisayarın var mı?" Bilgisayarım vardı ama neden istediğini anlamamıştım. Daha doğrusu ihtimaller kafamı karıştırmıştı. Bilgisayardan Hyunsuk veya başka birine mesaj atıp bizi buradan çıkartmasını isteyebilirdi. Veya başka bir şey. Şu an Asahi' yi kaçıran paranoyak bir sapık gibi hissediyordum kendimi. Ne olursa olsun diye düşünüp "Var, neden ki?" diyebildim. Yüzünde kocaman bir gülümseme oluşurken sanırım ilk defa onu böyle gülerken görüyordum. Evet kesinlikle ilkti, onu ilk görmeye başladığım zamanki Asahi ile şu anki Asahi arasında okyanuslar kadar fark vardı. Şaşırmıştım. "Sana bir şey göstermek istiyorum." dedi. Tekrardan şaşırdım, şu an Asahi' nin,  Hyunsuk veya başka birine mesaj atıp bizi buradan çıkartmasını isteyebileceğini düşündüğüm için kendime içimden küfürler saydırdım ve kalkarak dolabımdan bilgisayarımı çıkarttım. Masanın üzerine koyduğumda o da ayaklanarak yanıma geldi. Masanın başında duran sandalyeyi arkaya çekip oturmasını işaret ettim. O oturunca ben de geride duran sandalyeyi alarak yanına oturdum. Çoktan bilgisayarı açmıştı, şifre ekranı açılınca bana baktı, şifre aklıma gelince çaktırmadan güldüm. Asahi' yi ilk gördüğüm günün tarihiydi. Tuşlara basarken elime baktı. Ardından ekran açılınca elimi çekip göstereceği şeyi açmasını bekledim. Bilmediğim bir siteye girerken, siteye kullanıcı adını ve şifresini girip giriş yaptı. Sitenin hâlâ ne olduğunu anlamamıştım. "Bunları kimseye göstermeye cesaret edememiştim, sana güveniyorum ve fikrini sormak için gösteriyorum." dedikten sonra bana baktı. Bana, ne ara ne oldu da güvenmeye başlamıştı fikrim yoktu ama güvendiğinden dolayı mırıltı ile "Teşekkür ederim." dedim. Kafasını saygı ile eğdi. Ekranda çıkan şey ile ağzım aralandı. Asahi şarkı mı yazıyordu?