Herkes özeldir. Herkes kahramandır, âşıktır, aptaldır ve zalimdir. Herkesin anlatacak bir hikayesi vardır...
Hayallerini gerçekleştirmek için Amerika'ya taşınan Zeynep'in, hayatını düzene koymaya çalışırken, hayranı olduğu iki adam ile değişen hikay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zeynep son zamanlarda hayatının ne kadar değiştiği düşüncesi ile sırıtarak labaratuvara girdi. Genç bir kızken kurduğu hayallerinin birbir gerçekleştiği düşüncesinin mutluluğuna o kadar dalmıştı ki, etrafında kendisine atılan bakışların ve kendisi hakkında yapılan fısıldaşmaların farkına varamadı.
Telefonuna gelen mesaj sesi ile gerçeğe dönen Zeynep Bruce'un gelmesi için birkaç dakika kaldığını farketti. Kahvecideyken gelen mesajı da hatırlayarak mesaj kutusuna girdiğinde Johnny'den iki mesaj olduğunu gördü. Unuttuğu için kendisini kötü hissederek mesaj kutusuna girdi.
Johnny'yi geçiştiriyormuş gibi hissettiği için kendisini kötü hisseden Zeynep, ilk fırsatta kendisine yazması gerektiğini aklına not etti. Her zaman dakik olan Bruce'un labaratuvara giriş yapması ile zihnini temizleyerek önündeki adama odaklanmaya çalıştı.
-
"Bu günlük bu kadar yeterli. Herkese iyi günler." dedi Bruce yüzünde yorgun ve nazik bir gülümsemeyle. Kendi bilgisayarının bulunduğu masaya yönelerek bilgisayarı ile ilgilenmeye döndü.
Herkesle birlikte toparlanmaya başlayan Zeynep, aklına gelen fikir ile toparlanmayı bitirdiğinde herkesin çıkmasını beklerken biraz oyalandı.
Son kişi de çıktığında Zeynep Bruce'un masasına yürüdü ve önünde durdu. İlgisini çekmek için "Bay Banner." diye seslendi çok da yüksek olmayan bir ses ile.
Bruce kafasını kaldırdığında "Size bir şey sorabilir miyim?" diye devam etti sözlerine Zeynep gülümseyerek. Biraz sonra soracağı soruya olumsuz cevap almaktan korktuğu için biraz gergindi. "Elbette. Dinliyorum?" dedi Bruce da her zamanki nezaketi ile.
