İkisi de ayrılmak için bir hamlede bulunmak istemiyordu. Birkaç saniyelik huzurlu sessizlikten sonra "Ee o zaman iy-" "Yukarı gelmek ister misin?" diye sordu Zeynep. Adamın cümlesini bitirmesine izin vermeden bu şekilde lafa atladığı için utandı.
"Yani... Şey..." dedi gözlerini adamdan kaçırarak. Johnny gülümsemesi genişlemiş bir halde onu izlerken hızla açıkladı. "Natasha'ya noel hediyesini verdim. Hazır sen de buradayken seninkini de verebilirim. Zaten yeterince gecikti."
"Tamam, yani olur başka bir işim yok zaten." dedi Johnny, kibar davranarak kadının kararından pişman olmasını istemiyordu.
▪▪▪
"Sen rahatına bak ben hemen geliyorum." dedi Zeynep açtığı kapıdan içeriye girerken. Johnny gülümseyerek sessizce onu onayladı. Zeynep odasına doğru adımlarken Johnny sessiz evde salona giriş yaptı.
Birkaç dakikanın ardından üstündeki ceketten kurtulmuş olan Zeynep hâlâ dışardan geldiği halde koltukta oturan adamın yanına gergin bir şekilde oturdu.
Johnny merakla Zeynep'i inceliyordu. Şimdiye kadar hediye almak gibi bir amacı yoktu ondan ama ne aldığını merak etmeden de yapamıyordu. "Bunu geçen gün hastaneden geldiğimde gördüm ama vermek için uygun zaman olup olmadığından emin değildim." dedi Zeynep, elindeki küçük karton çantayı uzatırken.
Johnny karton poşeti aldı, kendisini heyecanla izlediğini görmek için Zeynep'e baktı bir an. Karton poşetin içindeki ahşap görünümlü kutuyu çıkardığında kaşlarını çattı. Kutunun kapağını yavaşça kaldırdığında içinden aynı kendisininkilere benzer bir yüzük göründü.
Siyah, kurukafa işlemeli yüzüğü gördüğü an gülümsedi adam. Tepkisini görmek için Johnny'ye baktığında gülümsediğini gören Zeynep de istemsizce gülümsedi. "Beğendin mi?" diye sordu emin olmak için.
Johnny kendisine merakla bakan kadına bakmadan önce yüzüğü incelerken hafifçe kıkırdadı. Kafası ile onu onaylarken "Beğendim hem de çok." dedi. "Onu ilk gördüğümde aklıma sen gelmiştin." diye itiraf etti Zeynep, Johnny'nin gülümsemesini büyüterek.
Daha sonra aklındaki şeye gülerken gözlerini kaçırdı kadın. Johnny anlamamış bir şekilde kadına baktığında "Yıllar önce sana herhangi bir şey gönderebilmek için ne kadar çok uğraşırdım." diye omuz silkti. "Şimdiyse sana hediyemi vermek için evime davet etmem yeterli. Bu çok ütopik bir şeydi benim için."
"Sadece hediye için değil, beni istediğin her zaman herhangi bir yere çağırabilirsin." dedi Johnny bir süreli sessizlikten sonra ciddiyetle. Zeynep duyduklarına şaşırmış bir şekilde baktı adamın gözlerine.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İki Adam
FanfictionHerkes özeldir. Herkes kahramandır, âşıktır, aptaldır ve zalimdir. Herkesin anlatacak bir hikayesi vardır... Hayallerini gerçekleştirmek için Amerika'ya taşınan Zeynep'in, hayatını düzene koymaya çalışırken, hayranı olduğu iki adam ile değişen hikay...