حلا و الفهد

بارت 11

(داخل قصر عائله البحيرى)

دخل الفتيات إلى القصر و بعد ترحيب حار من الجد و من اهل المنزل جلس الفتيات للحديث مع العائله

اسر - بس انا مش مصدق أنك يا انسه اسراء انتى و الانسه هاله طلعتوا صحاب حلا

اسراء - اه فعلا صدفه غريبه اوى كمان أن حضرتك ابن عمها

اسر - لا حضرتك ايه بقى.....شيلى الألقاب و خلى البساط احمدى ما بينا كدا

اسراء (بخجل ) - بس كدا من عنيا .......

اسر - تسلم عينيكى

اسراء - ميرسى

اسر - بس انا مستغرب أن مازن وافق بسهوله كدا انك تيجى تقعدى معانا

اسراء ( بحزن ) - لا مازن مش موافق ولا حاجه دا حتى زعلان منى عشان مروحتش و قعدت معاه

اسر - زعلان ليه ما انتى قاعده عندنا اهو ...ولا هو مش مأمن عليكى عندنا

أسراء( بسرعه ) - لا لا مش كدا خالص والله لانه احنا مكناش نعرف اصلا انك ابن عم حلا ....و مازن لو كان عرف اكيد مكانش هيزعل ابدا

اسر - اه صح عندك حق .... طب خلاص يا ستى ليكى عليا هكلمهولك و افهمه و اخليه يصالحك كمان

اسراء( بخجل ) - ميرسى ربنا يخليك بس مش عاوزه اتعبك معايا

اسر ( بهيام )- تعب ايه بس يا ستى .....طب يا ريت كل التعب يبقى كدا

فنظرت اسراء إلى الأرض بخجل و لم ترد

سهيله و هى تنغز هاله فى ذراعها و تحدثها بصوت خافت

سهيله (بصوت خافت ) - هاله بت يا هاله

هاله - ايه عايزه ايه

سهيله( و هى تشير إلى اسر و اسراء ) - واضح كدا أن فيه قصت حب هتبتدى

فنظرت هاله لأسر و اسراء ثم ابتسمت و قالت

هاله( بأبتسامه ) - انتى بتقولى فيها ....امال بقى لو شفتى اللى حصل لما كانوا فى المطار...... دى لما قالتلى على اللى حصل انا مكنتش مصدقه اصلى كنت بركن العربيه عشان كدا مشفتش ....بس هى حاكيتلى على اللى حصل

سهيله (بحماس ) - ايه ايه حصل ايه قولى بقى

هاله - مفيش يا ستى ...كل الحكايه أن اسراء كانت بتجرى عشان شافت اخوها مازن جاى عليها ...بس و هى بتجرى اتكعبلت و كانت هتقع ....مره واحده الاخ اسر طلع زى ابطال الافلام الهندى كدا و راح ماسكها قبل ما تقع ....كان مشهد عايز يتصور الصراحه

سهيله - ايوا بقى ....هوا دا طول عمرى بقول البت دى محظوظه ...و الواد كمان مز و زى القمر و صاحب اخوها يعنى مننا و علينا و كمان انا حاسه أنه مايل ناحيتها وانا بقى مش هسيبهم و امشى من هنا غير لما اخليهم يحبوا بعض ..... ولا اقولك احسن
طب عليا الطلاق بالتلاته ما انا ماشيه من هنا الا لما اخليهم يتجوزوا