Dağ Ceylanı | Texting | Tamamlandı

41

Yukarıda Tuğba var 🎊

Bol bol yorum yapmayı unutmayınız. İyi okumalar efenim 🧡

instagram : zdmr_kbr 🪷

🌿🌿🌿

Kapıyı açtığımda karşımda karşı komşumu beklemiyordum. Adının Hatice olduğunu dahi zar zor hatırladığım kadın mavi şalının ucunu bir eliyle arkaya doğru atıp yüzüne samimi denmekten uzak bir gülümseme ile diğer elinde tuttuğu tabağı bana uzattı ve gülümseyerek konuştu.

"Leyla erkek kardeşim ziyaretime geldi. Börek, çörek yapmıştım. Sana da getirdim ama müsaitsen gel bize."

Doğrusu müsait olmamamdan ziyade bir iki kelimeden başka muhabbetimin olmadığı komşumun hiç tanımadığım erkek kardeşi için hazırlanan sofraya çağırılmam tuhaf hissettirmişti. Akif'in bunu duyarsa bayağı bir sinirleneceğini bildiğim için elimden geldiğince kısa tutmaya çalıştım konuşmayı. Tabağı şaşkınlıkla alırken ifademi korumaya çalışıyordum, niyeti saf değildi.

"Teşekkür ederim. Arkadaşlarımı bekliyorum."

"İki dakika gel ayol. Normalde senin gibi öğretmen o da. İzne gelmiş. Hem tanışırsınız."

Yani tam zamanını bulmuştu. Durup dururken huzurumuzu kaçıracaktı kadın. Ne yapacaktım yani? Her öğretmen ile tanışsaydım...  Belli ki Akif'i de görmemişti eve girerken. Ki bu durum işime de gelirdi zira laf, söz olsun istemiyordum. Ancak erkek arkadaşım varken başka biriyle bir şeyler ima etmesi sinirimi bozmuştu. Dilimin ucuna kadar gelen itirafı güçlükle yuttum.

"Gerçekten müsait değilim. Börek için teşekkür ederim."

"Peki." Dedi kadın. "Başka zaman tanışırsınız. İyi günler."

Tanışmak istemiyordum ki.

"İyi günler."

Kapıyı kapattığım anda sağ tarafta duran Akif ile göz göze geldik. Sağ omzunu duvara yaslamış ve muhtemelen konuşma boyunca da beni izlemişti. Yanından geçip mutfağa giderken varlığını yok saymak zor olmadıysa bile dönüş yolunda yakalandım kaslı kollarına. Tahmin ettiğim üzere canı sıkılmış, huzuru kaçmıştı. Esasında benim olduğum bir ortamda ona kadın muhabbeti yapsalar bende hoş karşılamazdım ama ilişkimizi bilmeyen kadını suçlamak da saçma olurdu.

"Kim bunun kardeşi?"

"Bilmiyorum." Diye itiraf ettim, koltuğa oturmuştum tekrar. Yanıma ulaşması birkaç adımını bile almadı.

"Neden tanıştıracakmış?"

"Bilmiyorum."

Yukarıdan bana bakıyorken ne denli tehlikeli durduğunu ancak fark ediyor olmam ne tuhaftı. Oysa Akif benim sevgilim olmak dışında bir askerdi, komutandı, öldürmek üzere eğitim almış, silah kullanmış ve belki de öldürmüştü.

"Ben varım hayatında. Ayrıca başkaları yüzünden zarar görmeyeceksin yine." Dedi sert ses tonuyla. Başımı aşağı yukarı sallamakla yetindim.

"Duyuyor musun Leyla?"

"Duyuyorum ama başkaları dediğin senin eski nişanlındı Akif."

Bende ayağa kalktım. Pek bir değişiklik olmadı. Yine tepeden bakıyordu fakat bu sefer daha gergindi. Geri adım atmaya çok yakın olduğum bir anda gülümsemeye başladığında işlerin kötüleşeceğini biliyordum.

"Geçmişi yok edemem."

"Bende bedenimdeki çizikleri, şakağımdaki izleri ve boynumdaki yanığı yok edemiyorum."