"PROMISE"(BTS Series #5) PARK JIMIN

CHAPTER 12

Chapter 12

"Biglaan naman atah?"

Tanong ni Jimin at kinuha sa kamay ko ang dala kong manga gamit.

Napa ngiti nalang ako at pinabayaan nalang siyang na siya nalang ang mag dala, pinasok ko nalang ang Dalawang kamay ko sa Bulsa ko at nag lakad na, sumunod naman siya.

"Pano mo nalaman? busy ka kaka practice kahapon diba?"tanong ko at iginilid ang ulo para lumingon sa kanya sandali tas tingin uli sa harap para mag patuloy na sa paglalakad.

"So totoo nga na aalis ka?" May dissapointment sa Boses niya

Napa iling naman ako at natawa.

"Oo tama ang dinig mo"sabi ko at napa nose crunch

Napa tigil naman ako ng maramdaman kong hindi na siya naka sunod sa akin kaya napa lingon uli ako sa kanya,

"Ui dalian mona"sabi ko  at sumenyas gamit ang kamay ko

Naka titig lang siya sa akin, at mukhang malungkot, natawa naman ako,

"Bakit? Malulungkot kaba dahil aalis na ako?"tanong ko at ngumiti,

Napa Cute niya ngayon para siyang bata na nag tatampo, kaya natawa ako sa reaction siya,

"Oo naman"sabi niya may lungkot sa manga mata niya.

Nawala ang ngiti ko sa sinabi nita  pero Natawa lang din ako kahit ang totoo walang nakakatawa, gusto kolang pagaanin ang atmosphere. Para hindi naman siya mashadong ma lungkot.

"Sus! Malulungkot kalang kasi wala nang mag luluto sayo" sabi ko

Sa pagsasama namin palagi nitong manga nakaraang araw mas nagiging Close na kami sa isat isa kaya alam kong malungkot siya dahil ganun din ako, nalulungkot akong Iwanan siya at ang friendship na kakabuo lang namin.

"Pati pala ikaw iiwan din ako"sabi niya habang naka yuko, may lungkot sa Boses nito.

Napa buntong hininga naman ako at at lumapit sa Kanya at tinap ang balikat niya.

"Hayst wag ka ngang ganyan, mag kikita pa naman tayo nuh"sabi ko at pinalo siga ng mahina. "At Ayaw moba nun walang ng mangungulit sayo, mang aasar at manglalait sayo?"natatawang sabi ko

ayaw kong ipaparamdam sa kanya yung lungkot ko dahil mas malulungkot lang kami nun at isa pa Action movie ang gusto ko ayaw ko ng drama nuh napaka cheesy kaya nun.

Hindi lang siya nag salita at nag lakad lang ng walang pasabi mukhang galit, kaya napa irap nalang ako at hinabol siya.

"Hayts Jimin naman,"habol ko sa kabya "Ok! Sorry na" sabi ko at sinabayan siyang mag lakad,

"Nakakainis ka aalis kana pala wala ka man lang sinabi sa akin" seryosong sabi niya at iniwan uli ako sa pag lalakad kaya hinabol ko nanaman siya.

"Ok sorry kung di ko nasabi sayo ang tungkol dito, dahil biglaan lang naman kasi to, ahm akala ko kasi, mag aaral pa ako dito hanggang senior high, pero nagbago ang plano ni Tito, doon na daw ako mag aaral ng Collage seoul at atchaka ka sasabihin ko naman talaga sayo pero naging busy ka kakapractice diba?"sabi ko na naka yuko at bumuntong hininga.

Napa hinto naman siya kaya napa hinto din ako sa pag lalakad.

"Kahit na! Dapat sinabi mopa din sa akin kahit busy ako!!"pag mamaktol niya

Natawa naman ako sa itchura niya.

"Jimin  busy ka nga eh, ayaw ko ngang distorbohin ang Napaka Determinadong maging mahusay na dancer sa buong south Korea."sabi ko at may diin ang Determinado,