unfaithful® | #dark-romance

Episode | 26th

[#unfaithful]

Ertesi gün kliniğe geldiğimde, ortamın tuhaf hijyenik kokusu burnuma dolmuştu anında. Demir banklardan birine oturup kol çantamı kucağıma alarak koridora doğru bakınırken bakışlarımı tam karşımdaki kapının üzerinde duran ekrana çevirdim, listeye bakınırken kapının açılmasıyla ayağa kalktım hemen. Odadan çıkan genç kıza bakıp gülümsedim. "Merhaba."

Genç kız başını kaldırarak bakışlarını üzerime çevirdiğinde haberi olduğunu belirterek tebessümle karşıladı. "Merhaba Bayan Kim, hoşgeldiniz kliniğe."

Başımla teşekkür ederek etrafa bakındım. "Doktor Shaon nerede acaba?"

"Odasında, geldiğinizde haber vermemi istemişti. Sizi bekliyor olmalı." Dedi koridorun sağ tarafına doğru ilerlerken. "Buyrun, göstereyim ben size odasını."

"Çok iyi olur, teşekkürler." Peşinden ilerlediğimde koridorun sonundaki odanın kapısını tıklattı, ardından kapıyı açarak geçmem için bedenini kenara çekti. Başımla teşekkür ederken doktorun sesini işittim.

"Bayan Kim, sizi kliniğimizde görmek ne güzel."

Başımı çevirdiğimde ak saçları ve sakallarıyla oldukça yaşlı olmasına rağmen tıpkı 30'luymuş gibi gösteren Doktor Shaon'a gülümsedim. "Hoşbuldum, kliniğiniz çok minimalist ve şık duruyor."

"Dizaynını yardımcım yaptı." Dedi kalın ses tonuyla, gülerken. Oturduğu koltukta doğrularak ayağa kalktığında dudaklarımı birbirine bastırdım. "Hemen mi başlayacağız?"

"Siz ne zaman hazır hissederseniz, erken yapasınız yoksa bekleyen 2 hastam var."

"Ah hayır, erken yapalım lütfen. Ellerinizin neler yaratacağını görmek istiyorum." Dediğimde güldü. "Zaten güzelsiniz, yine de bir deneyelim. Eğer içinize sinmezse fiyat konusunda yeniden düşürüm yapabilirim."

"Sineceğini düşünüyorum." Dedim gülerek. Doktor Shaon müsaade isteyerek odadan çıktığında yüzümdeki zoraki gülüşü silip etrafa bakındım.

Emin değildim, ona güvenmiyordum lakin planımın başka türlü işleme sürülmesinin mümkünatı yoktu. Taehyung beni katiyen tanımamalıydı.

Kısacası; Ne kadar değişirsem o kadar iyiydi.

Ve gergindim.

Doktor yeniden odaya girdiğinde yüzüme çevirdi bakışlarını. "Sizi ameliyathaneye alacağız, gelin lütfen."

İtiraz etmeden peşinden odadan çıktım. Önden yürüyordu, sağ tarafta kalan demir kapıyı açarak buz gibi koridora çıktı, ardından sola dönerek mermer zeminli koridorda ilerleyip ışıklandırmaları açtı.

"Pekala, hazır mısınız?" Diye sorduğunda tüm gerginliğimle yanıtladım sorusunu. "Evet."

"O zaman şunları giyin Bayan Kim." Duvar kenarında kalan dolaptan birkaç parça kıyafet çıkardığında elime verdi ve az ilerideki odayı gösterdi. "Orada giyinebilirsiniz."

"Teşekkürler."

Odaya girdikten birkaç dakika sonra üzerimde mavi bir önlük ve başımda mavi bir naylon olacak şekilde yeniden salona çıktığımda koltuğun ayarlamalarını yapan Doktor Shaon, ayağa kalkarak koltuğu işaret etti. "Oturun lütfen."

Dediğini yaparak koltuğa yerleştiğimde tavanla bakışırken sıkıntılı bir nefes bıraktım. Doktor Shaon elindeki narkoz maskesini takacakken duraksadı. "Endişeli görünüyorsunuz, yapmak istediğiniz şey için emin misiniz?"

Bakışlarımı kendisine çevirerek yüzüne baktım.

"Eski yüzünüzü bir daha göremeyeceksiniz."

Bakışlarım bu sefer, başımın üzerindeki ufak aynadan yüzümün yansımasına takıldı.

Gittiğim bir yol vardı, geri dönemezdim.

Artık Jennie diye biri yoktu.

"Evet." Dedim tereddütümü keserek. Kararlı bakışlarımı yüzüne çevirdim. "Eminim."

"Başınızı biraz kaldırın, maskeyi takayım."

Elindeki maskeyi yüzüme geçirdiğinde içindeki havayı solumaya başlamamla yavaş yavaş gözlerim kararmaya başladı.

"Kendinizi rahat bırakın, sonucu beğeneceğinize eminim."

(Bölüm Sonu)

"Bölümü yazarken nedendir bilmem ama bu Doktor Shaon'la ilgili içimden kötü kötü şeyler geçti. Tabii ki olası saçma sapan bir durum koyup koymamak arasında gidip geldim. Ama koymayacağım, devam edelim."