CHASING DESIRES

CHAPTER 50

QUIN'S POV

"Anak, mag-ingat ka don ha, wag mag-papalipas ng gutom." Paulit-ulit na habilin ni mama't papa.

"Ma, tatlong araw lang ako don, okay? Saka di naman po ako mag-tatagal don." I said sabay labas ng maletang pag-lalagyan ng mga gamit ko.

Tinutulungan kasi nila ako ngayong mag-impaki na para bang isa parin akong college student.

Hays, I'm so lucky to have this kind of family. Despite into the all challenges we'd encountered, heto parin kami, buo at masaya.

Despite into the all sacrifices that we made, heto parin kami, nag-kakaisa.

"Naalala mo naman siguro yong mga martial arts na tinuro namin sayo diba?" Saad pa ni papa, natawa nalang ako dahil don.

Overprotective as ever.

Anyway, my father was my first master when it comes to martial arts, then my two brothers and then kuya Rohn, our trainor in taekwondo when I was in Senior.

"Pa, wala naman pong mananakit sakin don sa Spain." I said.

"At kong meron man ay takot nalang nila kay ate noh." Sabat naman ng kapatid kong si Grey, "Ang malas nila dahil di na sila aabutan ng bukas." Dag-dag niya pa sabay tawa nila.

Tsk, napa-irap nalang ako dahil don, mga mapang-asar parin talaga!

"Shut up, Grey! May makasalubong ka sanang multo habang nag-papalipad ng eroplano." Ganti ko.

Pag-katapos non, ay hinatid na akong airport ng pamilya ko tulad ng palagi nilang ginagawa tuwing may flight ako papuntang ibang bansa o lugar.

Hays, para namang first-time kong bumyahe ng mag-isa.

"Umuwi ka kaagad bago ang Anniversary namin ng papa mo." Wika pa ni mama na sinagutan ko lang ng ngiti, syempre uuwi ako noh. May hinanda na kaya kaming mag-kakapatid para don.

At makalipas ang ilang oras na byahe ay nakarating din akong Spain.

Pag-kalabas ko palang ng airport ay ang malamig kaagad nilang klima ang sumalobong sa akin, mabuti nalang at naka-suot ako ng trench coat at boots dahil nalaman ko lang namang kakatapos lang ng winter nila dito, kaya di na rin ganon kalamig, February na din kasi.

"Buenos dias señorita." Bati sa akin ng driver ng cab na sinasakyan ko papuntang hotel.

"Buenos dias tambien señior." I greeted him back, worth it talaga yong pag-aaral ko ng ibang lengguwahe noon.

Nagagamit ko lang naman kasi satwing nasa ibang bansa ako, lalo na noong pumunta akong Russia para sa isang event, dios me, halos mabaliw na ako kakaaral ng lengguwahe nila noon pero nasabi ko din namang worth it ng makaapak ako sa bansa nila, di ako nag-mukhang mangmang sa mga naka-usap ko.

Pag-karating ko sa Vincci The Mint Hotel ay natulog muna ako para mag-karoon naman ako ng lakas mamayang gabi sa gathering na pupuntahan ko.

Ayaw ko kayang mag-mukhang hagard don, baka imbis na Doctor ang tingin nila sa akin ay wak-wak na.

Anyway, Vincci The Mint Hotel is one of the most featured 5-star hotel here in Madrid, sikat ito dahil sa maganda nilang terrace at cool hotel rooms.

Pag-katapos ng ilang oras na pag-tulog ay bumangon na din ako.

7:07 palang ng gabi ng tingnan ko ang orasan sa gilid, ilang minuto nalang ay 8 na, oras para mag-simula ang gathering.

Ngunit dahil di parin ako nag-bago at dahil isa akong tapat na Filipino kong saan palaging sumusunod sa oras ay late na naman ako ng 30 minutes.