The Billionaires Brat

PROLOGUE

"Girl, oh my! Alam mo bang nakita ko si Azrael kanina sa paborito niyang resto? Gosh! He's so hot!"

"Talaga? I want to see him too. I missed him so much; hindi ko siya nakita ng halos dalawang buwan."

Oh wow... Ang lalandi naman ngayon ng mga babae.

Rinding rindi na talaga ako. Kanina ko pa naririnig ang pangalang Azrael Vigancilio na 'yon. He's so hot, daw kuno, at kung ano ano pang kahalayan nang mga babae. Kaya nga rin nakiki-chismis ako rito para malaman kung saan makikita 'yong Azrael na 'yon at kilalanin na rin.

I just hope that it is worth seeing.

"What the-tingnan mo nga ang dinadaanan mo, bitch!" Hindi ko siya pinansin kahit kasalanan ko naman dahil nabangga ko nga siya. May kasalanan din naman kasi ito, kung nakatingin din siya sa daanan, edi sana hindi ko siya mababangga.

Pinagpatuloy ko na lang ang pakikinig sa mga babaeng nagchichismisan pa rin.

"He's so hot. Tingnan mo dali."

"Umalis ka para makita ko, baliw!"

"Bakit ba kasi punoan?"

"Sabi ko naman kasi sa 'yo, eh dapat mas maaga tayong pumunta. Tanga mo kasi."

Sinipat ko ang sinisilip nila at nakita kong lalaki iyon at prenteng naka-upo, hindi pinapansin ang palagid kahit halata namang pinag-uusapan siya ng lahat.

Pff, 'yan lang pala 'yon? Akala ko naman subrang pogi na talagang magliliwanag 'yong paligid.

"Excuse me, are you even listening to me?" Nabalik na lang ako sa reyalidad nang kausapin akong muli nang babaeng naka-banggaan ko kanina.

"Ow, I'm sorry, here," Sabay lahad nang 5 thousand sa kaniyang harapan. Aalis na sana ako nang higitin niya ako pabalik.

How dare she touch my beautiful, expensive skin?!

"5 thousand? You bitch! Are you insulting me? Sa tingin mo mababayaran mo 'tong brand new stilettos ko? Are you out of your mind?!" Naiinis na sigaw nito sa akin.

Bad girl, you just missed out on the wrong woman.

"I'm really sorry about that, but your..." sabay tingin sa paanan niya kung saan naroon ang stilettos niya, "stilettos is fake. So, I think 5 thousand is enough." Sabay diring diring tiningnan 'yon

"You!" Nangangalaiting sabi niya.

"Sorry, napa-hiya ata kita ng subra." Sabay irap ko rito at naglakad na palayo.

"I have a deal for you." Sigaw nito na nagpahinto sa akin. Nilingon ko siya at tinaasan ng kilay.

Ano na namang kailangan nito? Hindi pa ba sapat ang pagpapahiyang ginawa ko sa kaniya? tks.

"What a waste of time," I commented. Sabay ngisi sa kaniya, dali dali naman silang lumapit sa gawi ko.

"What is it?" Nahihiya naman siyang ngumiti. I see.. pretending to be innocent, but then looking like a bitch? Did she really think I'm that stupid? You're wrong, b*tch.

"Tsk, do you know that time is gold?" Malditang sabi ko rito, napakamot naman siya sa ulo.

Yuck, gross.

"You know Azrael Vigancillio?" Pagod akong tumango.

Kanina lang ay ang lakas lakas ng energy ko dahil sa mga naririnig tungkol sa kaniya, kaso my expectation is so high that it landed badly. He's not worth my time.

"Yeah, I heard about him, so what about it?" Sabay tingin ulit sa gawi nito.

"Naisip ko lang na baka mapansin ka niya?"

"Baliw ka ba, Aya? Of course not; that will never happen. Hindi nga tayo napapansin no'n, siya pa kaya?" That hurt my ego. Tinignan ko ang nagsalita at pinasadahan siya ng tingin mula ulo hanggang paa.

I smirked. "Did you just compare me with you two? Seriously? Did you see your face in the mirror? Go and see for it and know the difference between you and me. Understand?" I rolled my eyes. "But for now, watch and learn."

Nagbubulungan sila, pero rinig ko naman.

I know she's trying na ipahiya ako dahil kapag hindi ako pinansin noong Azrael, eh totally mapapahiya ako no, but I know and I am confident na mapapansin niya ako. Sino ba siya para hindi pansinin ang katulad ko?

"Anong kapalit?" Sabay irap ko sa hangin.

"Ikaw bahala," Kampante niyang sabi.

Paano kung ipahubad ko sa kaniya, 'yong fake stilettos niya at ipagsigawan sa buong mundo na fake iyon, and that she's just lying? Ow, I'm so matalino talaga.

"I'll think about it later." Sabay lakad na papasok sa loob ng resto.

I walk in the entrance of the restaurant like I'm walking on a stage full of people. I smile seductively and roam my eyes around the resto, so that hindi mahalatang siya talaga ang pinunta ko rito.

Tama nga silang punoan na nga rito sa loob, ni walang bakanteng upuan akong nakita—and I can use that.

I secretly glance at Mr. Azrael Vigancillio and say, "Kuya Xan is right; I'm the luckiest in the family." I smirk as I walk towards him.

"Hey?" I sexily try to get his attention, but it seems that he's too busy to pay attention to me.

"Hi, I'm Cassandra Janine." He cut me off.

"I'm not interested," he said without even looking at me.

My smirk has become more wide-eyed! I see, he's not that type of man na makukuha sa simpleng pang-aakit lang. I think I like him.

"Again, I'm Cassandra Janine Santilian," diniin ko ang apelyido ko. "But you can call me baby." I winked at him, but wala atang talab sa kaniya iyon.

"Look, Miss, as you can see, I'm busy." Parang naiirita niyang sabi, I just cutely look at him, but a little bit sexy, of course.

"What do you want?" He coldly asked.

"Hmm, can I share a table with you?" I used my cute but a bit sexy tone, para mabalewala ang sinabi niya sa akin kanina.

"Yeah?" Ow, I like his voice. It's so manly.

"As you can see, wala ng bakante, and I really need a table to sit in." Nagpapaawa na ang boses ko, pero siya mukhang hindi naman interesado sa akin.

Tks, wait and see, bitch.

"No vacant? Really?" I carefully nodded.

"Can you look in front?" Masungit niyang sabi, I smirked as I looked in front of us. Gano'n na lang ang pag-awang ng labi ko nang makitang may bakante ng upuan doon.

A-akala ko ba punoan?

"Can you excuse yourself now, miss?" Mas lalong umuwang ang labi ko sa sinabi niya.

Oh god, seriously? Ipapahiya niya ako ng gano'n gano'n lang? Puwede namang sumabay na lang siya sa akin, ah!

"But—" He cut me off.

"I don't have any time with this non-sense conversation, miss, so if I were you, I would excuse myself now." What the—bakit ang sungit ng tao na ito? pinaglihi ata sa sama ng loob.

Wala na lang akong nagawa kundi ang umalis sa harapan niya dahil kita ko naman talagang hindi siya interesado sa akin. Ang kapal pa ng mukha dahil parang walang nangyari at bumalik lang ito sa pagtatype sa laptop niya.

"Argh, I hate you, Mr. Azrael Vigancillio! How dare you na ipahiya ako ng gano'n gano'n lang? Till we meet again, Mr., I will surely make you mine and play with you like you're my toy!" I hissed, so annoyed.

A/N:
When Azi rejected Janine... Shezz, nakakahiya ka Janine. Jusko, kanino mo ba namana 'yang kakapalan ng mukha mo? Ikaw na ata ang susunod sa katangahan ni Portia, gora lang.