CHAPTER 22- Sayang

529 12 0
                                    

Gabi na, subrang dilim na sa labas kaya wala na akong nagawa at dito na nagpalipas nang gabi. Wala naman akong problema kung dito nga kaso hindi talaga ako sanay— oo nga't may aircon na sa kuwartong ito pero hindi pa rin, eh. Kagaya na lang ngayon, pa-iba iba ang puwesto ko sa paghiga, hinahanap kung saan ako makaka-ayos nang pagtulog, pero nagawa ko na ata lahat nang puwesto pero hindi pa rin. At isa pang problema, hindi ako dinadalaw nang antok.

Padabog akong bumangon at huminga nang malalim para pakalmahin ang sarili.

"I guess, I need a glass of water." I whispered to myself. 'Yon din kasi ang isa sa mga paraan para makatulog ako.

Tuluyan na nga akong bumangon pero bago ako lumabas nang kuwarto ay nag-suot muna ako nang over sized t-shirt. Mukha kasi akong hubo't hubad ngayon dahil bra at panty lang ang suot ko. Nakasanayan ko na rin 'yan kapag sa ibang bahay ako natulog. Mas binibigyan kasi ako nang lamig na gusto ko sa katawan, eh.

Lumabas na ako nang kuwarto at lumingon lingon pa sa paligid, naninigurado lang ay baka may tao pang kagaya kong gising pa sa mga oras na 'to. Nang wala naman akong marinig na ibang ingay bukod sa yapak ko ay nagtuloy-tuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa maabot ko na ang kusina nila.

Infairness talaga, ang ganda ganda ng kusina nila. Nagmumukhang pang mayaman dahil sa modern look nito at dahil na rin sa kompletong kagamitan.

Astang bubuksan ko na sana ang refrigerator nila nang bumukas bigla ang ilaw.

Shit! Bakit parang biglang lumamig ang paligid... b-bakit? Oh my... 'wag naman sana. Ang ganda ng bahay na 'to pero may multo? H-hindi naman siguro no? Baka sira lang 'yong switch nang ilaw.. oo! baka nga—

"What are you doing... in the middle of the night?"

"Ah shit! Akala ko naman multo ikaw lang pala 'yon Z!" Nakangisi kong sabi at mabilis siyang hinarap. Bumungad kaagad sa akin ang kilay nitong naka-angat na naman sa akin na para bang jina-judge na naman ang buong pagkatao ko, pero mayamaya rin ay nagtataka ko na lang itong tiningnan nang mula sa pag-angat nang kilay ay mabilis siyang tumalikod sa akin.

"Fuck!" He hissed.

Ako naman ngayon ang nagtaas nang kilay sa kaniya, "Problema mo?" Nawi-weirdo-han kong tanong.

Nababaliw na ata 'to, eh o ngayon niya lang ako nakita sa gabi... nang nakaganito— WHAA! Oh my.. oh my... My god! Just kill me, please! Kill me!

"The hell are you still standing there?! Cover your body for freaking sake! C'mon Cassandra!" He hissed again. Nataranta naman ako at sa subrang pagmamadali ko ay halos matalisod pa ako makahanap lang nang puwedeng ipangtakip sa katawan ko, pero wait, hindi ba at nagsuot naman ako nang t-shirt?

Bumaba ang tingin ko sa katawan at napahinga na lang nang malalim nang naka-suot nga ako. Puwedeng pangtakip na 'to. Pff, akala ko naman naka-bra at panty lang ako ngayon. Nakasuot pa rin naman ako nang damit pero kung maka-react naman 'tong si Z parang hubo't hubad na ako sa harapan niya.

Binitawan ko ang sanang tuwalyang ipangtatakip ko sa katawan ko at prente lang na kumuha nang tubig galing sa ref. Prenteng prente ko lang din 'yong ininom sa harapan niya.

"Are you done?" He asked, still panicking.

I flash my very sweet smile, "Yeah, yeah. You can look now." Nakangiti pa rin ako nang dahan dahan itong lumingon sa akin. Ang sanang hihinga siya nang malalim ay kaagad siyang napa-ubo nang makitang hindi pa rin ako nagpapalit.

"Cassandra!" Galit na tawag nito sa pangalan ko pero inirapan ko lang siya.

"You're so oa, Z. I'm still wearing a shirt, you know?" Full of sarcasm, I pointed my shirt. Pero hindi niya lang pinansin ang t-shirt na suot ko at siya na mismo ang kumuha nang tuwalya at itinakip sa akin iyon.

"When you're done with that, go back to your room." I nodded.

"Sure." Nakangisi ko pang sagot dito. Akala ko ay aalis na siya pero hindi pa rin. Nakatingin pa rin siya sa suot ko.

"Ano? Gusto mong alisin ko 'tong t-shirt ko?" Pang-aasar ko rito.

He sigh, "You can do that... only if we're in my room, and just both of us." Napa-awang ang labi ko nang hubarin niya ang suot suot niyang t-shirt at pinasuot sa akin.

Napangiwi ako nang makitang abot tuhod na agad 'yon kahit naka-upo pa ako.

"What the—" Astang aalisin ko 'yon nang hinawakan niya ang kamay ko at pinatayo ako.

"Don't you ever dare to remove my t-shirt, understood?" Inalis niya ang tuwalya sa baywang ko at inayos ang damit niya sa akin.

"Ew, Z! Abot tuhod na kaya 'tong damit mo sa akin!" Pagrereklamo ko pa pero hindi niya lang ako pinansin.

I pouted, "What's with this? Dalawang babae at ikaw lang naman ang kasama ko rito bakit kailangan ko pang magtakip?!" Naaasar na tanong ko rito, nagulat ako nang pitikin niya ang noo ko.

"Listen, kid. I'm not the only guy here, my lola still have her men living in this house, and even if I'm just the only guy here I'm still a man so don't be too confident." Muli niyang pinitik ang noo ko na ikinadaing ko na lang.

Tks! Pake ko kung lalaki nga siya, eh hindi niya nga ako kayang tingnan nang nakasuot lang ako nang t-shirt na maikli kanina gagawan niya pa ako nang masama? And knowing him, he won't do anything bad to me.

"C'mon Z, gaya nga nang sinabi mo you're here... with me, so I'm safe." Ngumisi ako sa kaniya.

Akala ko ay maiinis lang siya sa akin pero hindi, he smirked and with full of amusement plastered on his face, "Huh? You're safe?"

"Yup." Mabilis kong sagot dito.

Amusement filled his eyes, "You feel safe with me? Really?"

"Oo nga sabi.." Nanlaki ang mata ko, "No! I m-mean.. you're my bodyguard so—"

"So?" Tila nang-aasar na tanong nito.

Napakagat ako sa sariling labi, "It's a must to feel safe when I'm with you because you're supposed to make me feel safe, gaya nang sinabi ko you're my bodyguard kaya!" Natatarantang sabi ko.

"Ah, huh? I thought you're just too confident around me so you felt safe. Guess, I'm wrong then?" Umirap ako sa hangin, pilit na kinakalma ang sarili kahit subrang natataranta na ang loob ko.

"Of course you're wrong." I cleared my throat, "Anyway, I should go back to sleep na ta baka masira pa ang beauty rest ko." Finally, I can save myself na from embarrassment again.

"Yeah, you should sleep and get your beauty rest, because tommorow that would be ruin." he chukled, "Honestly I really thought you would say you're really safe with me, that would also can less your punishment but you didn't. It's such a waste, isn't it?" He patted my head, while me? I'm speechless.

Sayang!

A/N:
Madami nang nagsasabi nito, eh pero sasabihin ko pa rin, huh? Sabi nila at sabi ko rin na nasa huli ang pagsisisi HAHAHAHALT

The Billionaires BratWhere stories live. Discover now