The Billionaires Brat

CHAPTER 29- Kneel Down

"Janine, you biatch—" Mabilis kong pinahinaan ang cellphone ko sa malakas na boses ni Daphne. Naramdaman kong nilingon ako ni Z kaya nahihiyang nginitian ko lang ito bago binaling muli ang tingin sa cellphone.

I glared at her, "Low down your voice!" But instead of lowering it she just rolled her eyes at me.

This biatch!

"Where are you? Kumukuha lang ako ng first aid kit nawala na agad kayo."

"Pupunta kaming ospital—"

"Huh?! Nabalian ka ba? Oh my.. tell your bodyguard that you forced me to push you, 'cause I didn't!" Oh please, kaibigan ko ba 'to? Ni hindi man lang nag-alala kung okay lang ba ako at mas nag-alala pa talaga ito sa magiging reaksyon ni Z— and speaking of Z. Dahan dahan ko itong nilingon at bumungad kaagad sa akin ang nakataas nitong kilay.

"Ah huh? Natumba dahil sa bato, hmm?" Tumikhim ako at hindi na nag-isip ng irarason dito dahil narinig niya na saka para saan pa kung nakita niya rin ata kung paano kami nag-usap ni Daphne kanina.

"Shut it, Daph. He's right here besides me, you idiot!"

"H-huh?" Nataranta agad ito, at napa-iling iling na lang ako sa susunod nitong mga sinabi.

"Believe me, I didn't push her, she forced me! She asked me to do that, I swear!"

"I know, I heard your conversation." Z tks-ed, samantalang parang namutla naman si Daphne roon at pa-ulit ulit pa itong napalunok.

I sighed. What's with Azrael? As brat and bitch as Daphne natakot lang sa bodyguard ko? Oh well, same.

"Just stop it. Babalik din naman agad kami riyan mamaya, just wait." Pinaikot ko pa ang mata ko habang sinasabi iyon, tumango tango naman siya.

"I got it but don't end the call first.." Kumunot ang noo ko nang biglang humina ang boses niya. Aba himala. At ano raw? 'Wag ko munang i-off? may sasabihin pa ata ang isang 'to.

"What?" Full of curiosity, I asked.

"Lower the volume first, 'yong tayo lang ang makakarinig." Eh? napangiwi ako at dahan dahan ding tiningnan si Z, and as expected he was now looking at me with his eyebrow raised.

Bumuntong hininga ako at umiling iling kay Daphne. "I don't think I can do that." Sinenyasan ko si Daphne na nasa tabi ko nga lang si Z at napa-pout naman ito.

Muli kong tiningnan si Z, "Go on, lower it." Bahagyang namilog ang mata ko roon, at napangisi na lang na hininaan ang volume ng cellphone ko.

I really thought he will not let me. Baka kasi isipin nitong may pag-uusapan na naman kaming kalukuhan, but to my surprise he let me.

"Nahinaan ko na, ano ba 'yon?" Astang lalayo ako kay Z para mas masiguradong hindi niya kami maririnig nang hilahin ako nito palapit sa kaniya, napa-angat tuloy ang tingin ko at nakita ko na lang na nakapikit ang mga mata ni Z at may suot suot na itong earphones.

Saan niya kaya nakuha 'yon? Amp. Hindi na naman pala kailangang hinaan 'yong volume kung may earphones naman siya.

"Okay, so here's the tea." Hindi ko alam kung makakafocus ba ako sa sasabihin niya o magfofocus na lang sa kamay ni Z na prenteng nakahawak sa baywang ko.

"Hey Janine, focus!" Amp, paano nga? Huminga muna ako ng malalim bago sinubukan o sabihin na nating ipilit sa sariling magfocus sa sasabihin nito.

"I'm focus now." Wala sa sariling sabi ko, napa-irap lang ito sa akin.

Ako pa talaga iniirapan mo, eh ako na nga 'tong nahihirapan sa sitwasyon ko ngayon, eh.

"Ano ba kasi 'yong sasabihin mo? Sabihin mo na at baka makarating na kami sa ospital." Naiinip na sabi ko, but the biatch just giggled.