Van haat naar meer? (Bankzitters)

Een soepele wedstrijd

Pov Matthy

Het is 9 uur in de ochtend. Ik speel vandaag weer een wedstrijd voor creators fc. Raoul, robbie en Koen gaan ook mee. Sara en lieke komen kijken. Iedereen is inmiddels al wakker. We zitten met zen alle te ontbijten. Ik ben best wel zenuwachtig. Het word mijn eerste wedstrijd als aanvoerder. Ik heb er wel heel veel zin in. Als iedereen klaar is met eten stappen we de auto in. We moeten bijna een uur rijden. We passen ook niet met 6 in 1 auto. Nou het zou misschien precies passen maar dan is het zo proppen. Dus we hebben ons verdeeld over 2 auto's. Ik zit met robbie en sara. De rest zit in de andere auto. Robbie moet straks eerder weg. Dus die rijd dan alleen terug. Dan komt het wel goed uit.

We komen aan in Nieuwegein. Daar spelen we vandaag de wedstrijd. Ik en de jongens lopen naar de kleedkamers en sara en Lieke gaan alvast een plekje zoeken. Het is prima weer buiten. Dus het is ook niet heel erg om te kijken ofzo. Ik start als centraal achter. Dat heb ik vroeger heel vaak gedaan maar de laatste tijd niet meer. Dus dat word even wennen. De wedstrijd begint bijna en we lopen het veld op. Ik heb geen flauw idee waar ik heen moet. "Waar moet ik heen?" Vraag ik aan spotte die achter me loopt. "Gewoon naar het midden van het veld denk ik." Zegt hij terug. Gelukkig was dat de goede kant. Of ik werd gewoon niet verbeterd op mijn fout maar ja. We hebben de groeps foto gemaakt en iedereen gaat klaar staan.

De tegenstander begint met de bal. We spelen een tijdje. Ik heb al een paar keer een goede bal gespeeld maar ook heel veel blunders gemaakt. Dan zag je sara en Lieke mij helemaal uit lachen. Ook raoul speelde die op zijn best. Hij heeft al 4 kansen gemist. Daarin tegen speelt robbie wel heel goed vandaag. Hij heeft al een goal gemaakt. Het was echt een heel goed goal. Je kan het no* net geen wereld goal noemen. Ik heb op dit moment de bal en ren ermee naar voren. Ik sta achter en ik weet dat ik de bal eigenlijk had moeten spelen naar een middenvelder of een aanvaller. Maar ik wil zo graag een keer scoren. Ik ren op het goal af. Er staan nog verdedigers en een keeper. Dat gaat me dus nooit lukken om te scoren. Maar de rest van mijn team is hier nog niet dus ik kan de bal ook niet afgeven. Ik ren op het goal af. Tussen zo veel mogelijk mensen door. En ik schier. De bal vliegt richting het goal. Hij gaat er recht op af. Langs alle verdedigers. Ik kijk naar de bal. Hij krijgt een raar effect. Hij vliegt ruim 5 meter naast...

Pov sara

De bal vliegt ruim 5 meter naarst. Ik schiet in de lach. Ook Lieke gaat helemaal dood van het lachen. Het het publiek kijkt ons aan. Maar dat boeit ons nieten we lachen lekker verder. Ik kijk naar Matthy die mij boos aan staard. Nu moet ik nog harder lachen. Er zit een jongen achter ons en hij tikt op mijn schouder. "Heyyy wat valt er te lachen schoonheid." Zegt hij. "Oh nee niets bijzonders." Antwoord ik. Het was wel een beetje raar dat hij mij schoonheid noemde. Maar de wedstrijd vervolgd. Ik kijk nog een aantal keer achterom omdat ik die jongen toch maar eng vond. Elke keer als ik dat deed keek hij me met een Gore grijns aan. Ik besteed verder geen aandacht aan hem. Robbie heeft voor de tweede keer deze wedstrijd gescoord. Ik ga staan en begin te juichen. Dan voel ik weer een hand op schouder. Ik denk dat ik me het weer verbeeld. Maar de hand rolt over mijn rug naar beneden. Ik zet snel een stap naar voren zodat hij niet meer bij me kan. Lieke kijkt me raar aan. Ik wilde het haar nog wel vertellen maar die jongen had voortdurend een boze blik richting mij. Dus ik durfde niet...

Pov raoul

Ik kijk naar Lieke die met echt de blijste kop naar de wedstrijd zit te kijken. Sara daar in tegen kijkt niet zo blij. Ook kijkt ze de hele tijd achter om. Naar een random jongen die achter haar zit. Ze zal hem vast wel ergens van kennen. We spelen verder. Op een gegeven moment scoort robbie zijn tweede goal. Iedereen is aan het juichen op de tribunes. Ik kijk naar Lieke en sara. Die staan natuurlijk ook te juichen. Dan gaat Sara's blik van blij naar heel bang. Ze zet een stap naar voren en Lieke kijkt haar raar aan. Ze draait zich weer om en kijkt naar die jongen achter haar. Volgens mij klopt daar niet. Ik loop naar Matt toe en vertel wat ik net gezien had. Hij zei dat hij er op ging letten en dat we het zo in de rust wel even vragen. We moesten tocht nog maar 5 minuutjes.

Het is rust en we lopen naar de meiden toe. De jongen die achter hun zat loopt snel weg. " sara wat was dat nou van der net. Je deed opeen een rare stap naar voren?" Vraagt lieke aan sara als wij aan komen lopen. We gaan er bij staan en we wachten haaar antwoord af. "H-hij g-ging me a-aanraken..." is het enige wat ze uit kan brengen. Er rollen tranen over haar wangen. "Wat..." zegt lieke. Matt tilt sara over het hek heen en lieke klimt er ook overheen. "Komen jullie maar bij ons in de dugout zitten. Koen zit toch nog wissel. En ik ga er zo ook nog uit." Zegt Matt. Sara knikt en gaat in de dugout zitten. Wij moeten nog even naar de kleedkamer op te kijken wie er na de rust in gaan. Robbie moet al weg dus die is zich al aan het omkleden. Matt begint de tweede helft op de bank. Dat komt dus wel goed uit. Ik speel wel gewoon maar ik moet er ook nog een keer uit. We beginnen weer. Ik kijk nog even naar de plek waar de meiden zaten en ik zie die jongen heen en weer kijken. Zoekend naar die meiden. Vooral sara volgens mij maar ik denk niet dat hij het daarop had gehouden.

Pov sara

We kijken verder naar de wedstrijd die al weer begonnen is. Maar nu vanuit de dugout.  Matt zit ook wissel dus dat komt helemaal goed. Robbie komt aanlopen. "Ik moet gaan. Ik zie jullie vanavond wel weer. Doeggggg." "Joejoeeee!" Roep ik hem na. Hij heeft een of andere vergadering. Maar de rest speels lekker door. Na een tijdje mag Matt er weer in en raoul gaat eruit. De wissel verloopt niet helemaal soepel. Raoul komt eerst aan rennen maar die strikt nog even zijn veters midden op het veld. Dan word hij bijna omver gelopen door de tegen stander. Helemaal soepel dus. En dan gaat Matt erin. Daar is het ook niet zo makkelijk. Want zijn veters zaten ook los. Dus die valt bij de eerste 4 stappen al. Ik val op de grond van het lachen. Ook de coach en Koen gaan helemaal stuk. Alleen Matt kan er niet om lachen. Hij loopt snel door. "Dit komt zoiezo in de video." Zegt Koen lachend. De coach knikt. Verder gaat de wedstrijd wel prima. Ze staan met 4-2 voor. Dan gaat mijn telefoon af. Het is een onbekend nummer. Ik kijk Lieke aan en neem dan op. "Hallo?" Zeg ik. "Spreek ik met sara van de graaf?" Vraagt de persoon aan de andere kan van de lijn. "Ja is er iets?" Vraag ik. "Ja het gaat over..."

Sorry dat ik gisteren niets gepost had. Haar dus hier een wat langer deel dan normaal.

Groetjessss