Van haat naar meer? (Bankzitters)

Wat doen wij hier?!

Pov Lieke

Ik zit hier nu misschien al een uur in de auto. Hij staat al een tijdje stil en het begint hier steeds warmer te worden. We hadden net een gesprek over waarom ze ons mee hadden genomen. Sara zei dat het om geld ging. Maar wij hebben alle bij niet heel veel geld. Dus dan moest het wel vanwege raoul en Matthy zijn. Dan horen we gerommel bij de auto en dan vliegt de deur open. Er stappen 2 jongens de auto in en grijpen mij en sara. Ze sleuren ons mee naar een hele grote villa. Nog groter dan de villa waar raoul en sara in verblijven. Als we eenmaal binnen zijn. Lijkt het nog groter. We worden naar een kamer gesleurd en daar neergegooid. Het op zich wel een mooie kamer. Er staat gewoon een bed en een bureau. Er is een deur naar de badkamer, eentje naar een inloopkast en de deur naar de gang. Ik voel eraan en zie dat hij niet op slot zit. "Sara hij is open." Fluister ik naar haar.

Precies op dat moment loopt er een meisje de kamer in. "Dat dacht ik dus even niet." Zegt ze. En ze smijt de deur achter zich dicht. We staan nu met zen 3 in de kamer. "Ik ben Julie voor als jullie dat nog niet wisten. Ik ben de baas hier.. nou ja mijn vader is hier de baas maar ik ben de baas over jullie." Zegt ze. Volgens mij is ze ook 24 net zoals ik. "Ehmmm even een vraagje wat doen wij hier?" Vraagt sara. Je kan zien dat ze niet heel bang is maar er zit toch een trilling in haar stem. "Ja daarover... dat weet ik eigenlijk ook niet maar jullie moeten wel hier blijven." Ik kijk haar verbaast aan. "Weet jij überhaupt wel wat jij hier doet?!" Streeuwt sara bijna. "Want als je niet eens weet waarom wij hier zijn vertrouwen ze je niet met die informatie!" Ze kookt bijna van woede. "Weetje ik ben misschien wel jonger en kleiner. Maar zeker niet bang!" Julie begint te lachen. "Geloof je het zelf. Jij en niet bang. Ik ken jou wel hoor. Ik weet genoeg over jou om te weten dat je doodsbang bent. Net zoals toen je ouders in coma lagen." Zegt Julie. Met die woorden gezegt te hebben loopt ze de kamer uit en doet hem op slot.

Pov sara

Ik probeer mijn tranen nog in te houden. Maar als ik Lieke ook al bijna zie huilen barst ik in tranen uit. "Het s-spijt me." Zeg ik tegen Lieke. "Waarvan heb je spijt dan. Dit is echt jou schuld niet." Zegt ze. Ik kijk haar aan en zie dat ze ook aan het huilen is. Dan vliegt de deur weer open. We veren alle bij op. Het is Julie weer. "Wat zijn jullie nou weer aan het janken. Hier hebben jullie eten. Doe er zuinig op. Dit is alles wat jullie vandaag nog krijgen." Ze gooit een zak chips en een stuk brood naar ons toe. "Ohja daar zit een kraan daar kan je uit drinken." "Dankje." Zegt Lieke. Julie loopt weer weg en smijt de deur dicht.  We eten alle bij een stukje brood en we bewaren de chips. Na lang gepraat te hebben horen we geklop op een raampje. Ik kijk naar het raam en zie.....

Cliffhanger... er komt waarschijnlijk morgen of overmorgen een nieuw deel.

Groetjesss sara