Change

Chapter 11

Days had passed at nahihilo akong palagi. Lagi akong umaabsent dahil nagigising ako ng mga alas tres ng umaga dahil nagugutom ako at makakatulog na ako ng mga alas sais kaya napupuyat ako parati. Lagi rin akong nasusuka kapag nalalanghap ko ang perfume ko. What is wrong with me? Am I sick?

And again napuyat ako. Alas nwebe na akong nagising. Bumaba ako para mag-almusal. Kumunot ang noo ko ng makita ko si Mommy Cha sa kusina.

"Mom, wala kang flight?" Tanong ko at umupo sa high stool sa kusina namin.

"None.." tipid na sagot nito. Mas kumunot ang noo ko.

"Oh..kay. So? What's the problem?" I asked her na tumatalikod pa rin sa akin. Actually nagluluto kasi siya. I guessed she is cooking a soup?

"Nagtatampo ako sa tatay mo!" Sigaw nito at nilakihan ako ng mata. Nagulat ako dito. At tinitigan ang likod.

"Bakit naman Mom?" Sabi ko at pinalamanan ang tinapay sa harap ko ng liver spread.

"Hindi ako pinansin kagabi. Alam mo ba? Naghubad na ako at lahat-" hindi niya matapos ang sasabihin niya nang tumakbo ako sa lababo para magsuka. "Okay, Miss it doesnt sounds gross because hindi mo pa naranasan ang ginagawa namin ng Dad mo pero napansin ko lang, I heared you puke in your room several time, what is happening to you?" She asked me seriously.

"I dont know Mom. Napapansin ko rin eh. Nahihilo din ako Mom.." I said at nakita kong namilog ang mga mata niya.

She grab my wrist at pinulsuhan ako. She gasp at pinulsuhan din ako sa leeg. She pull me at pinasok niya ako sa kwarto ko.

"Magbihis ka. May pupuntahan tayo.." she said at sinarado ang pinto ko. Mom is so weird, ganun ba ang resulta pag..oh nevermind. Dali-dali akong nagbihis at bumaba. Nakasakay na kami sa kotse ni Mom at tahimik lang siya. Seriously? What is happening to her? She's so weird.

Isang clinic ang pinuntahan namin ni Mom. Okay, papacheck up niya ako. Pero nagulat ako nang isang office ng OB-gyn ang pinasukan namin.

"Mrs. Trinidad. Welcome back. Its been what? 22 years?" Sabi ng isang babae na kasing edad lang ni Mom ang sumalubong sa amin.

"Stop with the formalities Lorie, hindi lang tayo nagkita ng matagal parang hindi mo ko kaibigan.." sabi ni Mom na nakipagbesohan dito.

Tumawa ito at tumingin sa akin. "So, this is Ara?" She aked my Mom.

"Yes, my one and only.." she said at tiningnan din ako.

"Hello po.." sabi ko at nakipagbesohan din sa kaibigan ng Mom ko.

"So pretty, like your Mom. So, may I asked Charlott. Hindi ka buntis?" Tanong nito kay Mom. Umiling si Mom at tumingin sa akin. Biglang kumabog ang dibdib ko. Oh fudge. Really? Idiot, isnt it? Hindi ko napansin yun? At si Mom pa ang nakaisip?

"Im not sure Lorie kaya ipapacheck ko siya. You know, I knew some signs of being pregnant kasi naman naranasan ko diba? She always puke and get dizzy. Some of symptoms, right?" Mahabang paliwanag ni Mommy Cha.

"Oh. Ahmm. May I asked you Ara. Kaylan ka huling nadatnan?" Tanong ni Tita Lorie sa akin at nagulat ako doon. Napakatanga ko. Hindi ko napansin na hindi dumadating ang monthly period ko. Hindi ko alam ang isasagot ko dahil sa pagkakatanda ko hindi ako nadatnan ng huling dalawang buwan.

"Ahmm. Tita, Im not sure but I remember that hindi ako nadatnan nong huling dalawang buwan.." sabi ko na napasinghap kay Mommy Cha.

"Okay, come here and Ill check you.." she said and lead me into her laboratory room.

She ultrasound my tummy and it scared me to death. Im 2 months pregnant at tinitigan ko si Mommy Cha. She's just looking into the monitor.

Nang makauwi kami ay hindi ako pinapansin ni Mommy Cha. "Mom?" I called her when she is about to go upstair. "Mom, I didnt know. Im sorry.." I said at parang matutulo na ang luha ko. Im scared. Anu na ang mangyayari sa amin ng anak ko? Lemuel doesnt love me. Lalaki siyang walang ama.

My Mom sighed at lumapit sa akin. Hinila niya ako sa sofa at umupo. "Sino ang ama ng dinadala mo?" She asked me patiently.

Umiyak ako at hinawakan ko ang kamay niya. "Mom, he doesnt love me.." I said at tumingin sa Mommy ko.

Hinaplos ni Mommy ang buhok ko at pinahiran ang mga luha ko. "Who's the man Ara?" She asked me again.

"Lemuel.. Lemuel Velenueva.." Sabi ko at yumuko.

"Your Dad should know this Ara.."

"No Mom, please.." nataranta ako sa sinabi ni Mommy Cha. Alam kong magagalit ng husto si Dad. Knowing him, he could do anything to protect me.

"I trust you. Your Dad trust you. How could you do this to us Ara?" My Mom asked me.

"I love him.." I said na nakapatahimik kay Mommy Cha.

I heard her sigh at niyakap niya ako. "Malalaman din ng Daddy mo Ara. Mas magagalit siya kung ililihim natin to sa kanya.." she said while hugging me.

"I will ready myself for all the sequences Mom, para sa magiging anak ko.." I continue crying and hug her back.

"Eh si Lemuel? Hindi mo ba sasabihin sa kanya?" Tanong ni Mommy Cha at tiningnan ako.

"I will raise my child alone Mom.."

"Pero hindi ka pa tapus mag aral Ara, you should finish your studies first.."

"I will Mom, besides 3 months nalang at graduation na. Tatapusin ko po."

"Oh my Ara. I am so sorry for not being here always. Para magabayan kita ng lubusan.." sabi ni Mommy Cha na umiyak na rin.

"Its okay Mom. This is all my fault. Nabulag ako sa pagmamahal ko kay Lemuel.." I said and again tears fall down from my eyes.

"He should know Ara. Anak niya rin yan.." tiningnan ako ni Mom na parang naaawa.

"No, I dont want to Mom.." umiiling ko pang tanggi kay Mommy Cha. Nakita kong bumuntong hininga siya at hinawakan ang kaliwang pisnge ko.

"Alright, if that's what you want. Just take your vitamins and do all the things your Tita Lorie told you,okay? Para sa baby mo yan. Oh my God! Im going to be a grand mother the soon.." Mom said na parang hindi siya makapaniwala. I smiled and hug her.

"Thank you so much Mom. I know ikaw lang ang masasandalan ko ngayon. Im really glad you're here.." hinigpitan ko ang yakap sa kanya at alam kong niyakap rin niya ako ng mahigpit. I know i'll get through this, para sa magiging anak ko.