SOULMATE™ H.S. Greek fanfiction| Copleted #Wattys2016

Chapter 30: Fool's Gold

Harry's POV

"Τέλος παιδιά για σήμερα, αύριο έχετε συνάντηση στο loby στις δύο το μεσημέρι για τη συνέντευξη για το μεγάλο κανάλι.", κοιτά το tablet ο Πωλ και ξεφυγάμε αγανακτισμένη από τη μεγάλη μέρα.

Κοντεύει έντεκα το βράδυ, δε ξέρω πόσες ώρες βρισκόμαστε στο Bayoucourt Red Carpet, παρουσιάσαμε δύο νέα τραγούδια πριν το δίσκο του "Midnight Memories" και μοιράσαμε αυτόγραφα μέχρι που επιτέλους τελιώσαμε. Πίνω μια γουλιά νερό από το μπουκάλι μου εξουθενωμένος και σκουπίζω το στόμα μου με το χέρι μου. "Πάμε για κανένα ποτό;", προτείνει ο Λίαμ και τον κοιτώ έντονα. "Με τίποτα, εγώ πάω για ύπνο.", του λέω απότομα και βάζω το σακάκι πάνω μου.

"Ξενέρωτε!", φωνάζει από την άλλη άκρη ο Λού και στριφογυρίζω τα μάτια μου. "Θέλω να περάσω λίγο χρόνο με τη Μπελ, είμαι λάθος;", συνωφριόνομαι στους βλάκες και ξαναπίνω νερό. "Aw κρίμα που δε θα θέλει εκείνη, θα βγει μαζί μας.", χαμογελάει ειρωνικά ο Λου όταν μας κοντεύει και φτύνω το νερό στο πάτωμα. "Τί στο διάολο;", τσιρίζω και τον κοιτώ. Πότε έγινε αυτό; Πότε το κανόνισαν;

"Πότε το είπε αυτό;", του λέω έντονα και ανασηκώνει τους ώμους. "Έτσι μου είπε η Έλ, μάλλον νόμιζε πως θα έρθεις κι εσύ, καημένο αγόρι θα αναγκαστείς να περάσεις ένα μαύρο χάλι βράδυ όλο ποτά στο Dong Kihn.", λέει ξανά και στρυφογυρίζω τα μάτια μου προς εκείνον, "Καλά καλά!", ακούω εκκωφατικά παλαμάκια από πίσω και σταματώ το βήμα μου να τους κοιτάξω, αλλά σταματάνε αυτόματα απασχολώντας τον εαυτό τους με κάτι άλλο.

"Θα φύγουμε επιτέλους;", φωνάζω έντονα και φεύγω μπροστά.

[...]

Ανοίγω τη πόρτα από το δωμάτιό μας και το υπέρθέαμα μπροστά μου μου κόβει την ανάσα, η Μπελ σε τακούνια με δερμάτινο κολάν και τη μπορντό μπλούζα που μου έδειχνε το πρωινό στο Λονδίνο. "Χριστέ μου!", λέω δυνατά και γυρίζει να με κοιτάξει με το βλέμμα της πιο έντονο από ποτέ βαμμένη με μπορντό κραγιόν. Αυτό το κάνει πιο δύσκολο να τη φιλήσω, αλλά μου αρέσουν τα παιχνίδια.

"Μήπως είναι υπερβολικό, όλο αυτό;", λέει τσιριχτά και γελάω στο χαριτωμένο ύφος της.

"Τί; Όχι, με τίποτα. Είσαι το κάτι άλλο μωρό μου.", πιάνω το χέρι της και τη γυρίζω στροφή χαζεύοντας το κορμί της. "Πρόσεχε, δεν τα έχω συνηθίσει.", μου λέει και τα μάγουλά της γίνονται ακόμα πιο κόκκινα απο ότι είναι.

Την παρατηρώ από πάνω μέχρι κάτω, το καλοδουλεμένο μακιγιάζ, το αποκαλυπτικό της μπούστο που είναι όλο στήθος και κολλητή δερματίνη, το καλίγραμμο κολάν χωρίς ρωγμές και τις απίθανες γάμπες που συσπώνται πάνω από τις γόβες. "Ήταν ιδέα της Έλ.", που να σε πάρει Ελεανόρ, επίτηδες το έκανες. Δεν είναι ότι δεν είναι εμφανήσιμη η Μπελα μου, απλά είχε ξεχάσει τον εαυτό της τελευταία σε ένα ζευγάρι φόρμες. "Χμ, πότε το αποφάσησες να πας;", της λέω κάπως αυστηρά, αλλά δεν είμαι θυμωμένος. Το κάθε άλλο!