A girl in prison

Κεφαλαιο 1

Ονομάζομαι Στελλα η για τους πολυ γνωστούς το κλεφτρονι. Γιατι με φώναζαν ετσι ? Πολυ απλο γιατι από παντα ειχα μια έμφυτη κλίση στο κλέψιμο. Κακο αλλα το είχα εξασκήσει και μπορω να πω πως ημουν η καλύτερη στο είδος μου . Δεν το ήξεραν πολλοί αυτο μου το ταλέντο. Μονο οι πολυ κοντινοί μου που δεν ήταν αλλοι από την Άννα και την Τζο . Και οι 3 ειμασταν το τέλειο παρεακι και παράλληλα το τέλειο καμουφλάζ. Ποιος θα υποψιαστεί 3 όμορφα και αθώα κοριτσάκια? Ολοι έπεφταν σε αυτή τη παγίδα. Η Άννα ηταν η καλλονή μας η ξανθιά γαλανοματα που σε κοιτούσε και τα εχανες . Δεν μπορούσες να πάρεις τα μάτια σου από πανω της . Πολλοί την ήθελαν και της την έπεφταν αλλα αυτη παντα ελεγε την ίδια ατάκα (ανήκω στον εαυτό μου και μόνο αγορακια) και γελουσε με το βλέμμα νικήτριας. Ηταν το τέλειο θυληκο αυτη που μπορούσε να σε αφοπλίζει με τα μάτια και ταυτόχρονα να σου κλέβει ολα σου τα υπάρχοντα. Ηταν και αυτο ένα από τα ταλέντα της . Η τζο παλι τελειως διαφορετική. Μελαχρινη με πράσινα μάτια που έκρυβαν ένα μυστήριο. Ηταν η αχόρταγη. Αυτη που οτι και να κλέβαμε ποτε δεν της ηταν αρκετό , παντα ηθελε κιαλα. Η γνωστή ατάκα της ηταν (μονο αυτα κλεψαμε ?) . Ηταν το μυστήριο της παρέας μας. Την κοιτούσες και δεν μπορούσες ποτε να καταλάβεις τι σκέφτεται και παντα οι απαντήσεις της ηταν απρόβλεπτες. Και αυτη ομως ηταν η τελεια κλέφτρα. Δεν ξερω τι μας ενωνε περισσοτερο σαν παρέα τα κοινά ενδιαφέροντα μας ή η αυθαιντια μας στο κλέψιμο ? Νομιζω ενας συνδυασμός και τον δυο . Για μενα ομως δεν εχω μιλήσει. Πολλοί με περιγραφουν και ο καθενας εχει και κατι διαφορετικό να πει. Θα με κρίνετε εσεις στο τέλος.