A girl in prison

Κεφαλαιο 2

Αλλη μια βαρετή μερα περνούσε χωρις κανενα ενδιαφέρον. Ημουν αραγμένη στο κρεβάτι και κοιτούσα το ταβάνι. Επικρατούσε απόλυτη ησυχία τοσο που νομιζω με εκνευριζε . Μέχρι που ξαφνικα χτυπάει το κινητο μου . Ηταν η Τζο.
- Που σαι μωρη?
Εγω εμφανώς κοιμησμενη και χαμένη στην ησυχία μου δεν απάντησα.
- παλι κοιμόμουν? μου λεει
- Οχι απλώς σκεφτόμουν. Τι εγινε?
- μην σκέφτεσαι τοσο πολυ θα το κάψεις. ( τα γνωστά πειράγματα της Τζο) . Με πήρε ένα φιλαράκι και μου είπε ότι ανοίγει καινούργιο μαγαζι και θα γίνεται πανικός.
- και τι να κανω εγω τωρα? ειπα που ακομη δεν είχα ξυπνήσει από τις σκέψεις μου
- καλα εισαι βλαμμένη κοπελα μου ? Θα γίνεται χαμός εκτος το οτι θα παμε να διασκεδασουμε τα ταμεία θα είναι γεμάτα. Εχουμε να εισπράξουμε πολλα . την ακουω ευχαριστημενη να γελάει
Ξυπνάω από τις σκέψεις μου καθώς ακουω για λεφτά
- εννοειται τοτε θα παμε . Στείλε στην Άννα.
- το εχω ηδη κανει αλανι μου, μου λεει ετοιμη για όλα
Κλείνει το τηλεφωνο και ετοιμάζομαι, θελω να βρω το ιδανικό σύνολο να βαλω για να εντυπωσιάσω ενώ ταυτόχρονα θα τους κλέβω τα φράγκα.
Ανοίγω την ντουλάπα μου και αφου πετάω μερικά πράγματα στον αέρα βρισκω το ιδανικό ρούχο που ταιριαζε στην περίσταση. Ενα μαυρο στενό φορεμα που τονιζε το στήθος και τις καμπύλες μου . Κοντό αρκετά για να φαίνονται τα ψηλά πόδια μου . Χαμογελάω πονηρά και πηγαίνω για ένα γρήγορο μπανακι .
Μετα απο μερικες ωρες φοραω το φορεμα μου τα τακούνια μου , βαφομαι ελαφρώς φορώντας παντα το κόκκινο κραγιόν μου που τονίζει τα χείλη μου και φεύγω. Κατω με περιμένουν οι αλλες οπως παντα γκομεναρες και έτοιμες για όλα. Αφου κοιταζομαστε με το χαμόγελο αυτο της νίκης φευγουμε για το κλαμπ.
Μόλις φτάνουμε το πρωτο πραγμα που βλέπω είναι μια κατάμαυρη μεγάλη μηχανη πίστας παρκαρισμένη απεξω. Μου γυάλισε το μάτι. Τα κοριτσια με σπρώχνουν και μπαινουμε μεσα γεμάτες αυτοπεποίθηση.
Παραγκελνουμε 3 σφηνάκια και τα κατεβάζουμε με την μια . Αρχίζουμε να κουνιομαστε και να κοιτάμε τριγύρω. Η Μαρία μας σπρώχνει και μας δείχνει μια παρέα με 6 άντρες που ομολογώ να πω πως ήταν φοβεροί γκομενοι. Κοιταζομαστε και τους βλεπουμε που μας κοιτάνε και αυτοί. Η Τζο μας σπρώχνει και μας δείχνει την ταμειακή του μαγαζιού. Εμεις κολλημένες στο στόχο μας εστιάζουμε εκει αφήνοντας τους κούκλους για λίγο.
Πηγαίνω προς τα εκεί προσπαθώντας να επεξεργαστώ την ταμειακή μέχρι που με διακόπτει ο μπάρμαν.
- Να σου προσφέρω κατι όμορφη?
- Εσενα σε σφηνάκι αν γινεται , του λεω και του χαμογελάω πονηρά
- το μονο εύκολο κουκλα μου. Όταν σχολασω όλος δικός σου .
- ωραια μέχρι να σχολασεις δωσμου 3 σφηνάκια
- κερασμένα από εμενα
Ευχαριστημενη φεύγω και πηγαίνω προς τα κορίτσια. Κατευθειαν με ρωτάνε τι εγινε και τους λέω
- ειναι πανευκολο . Θα αποπλανησω τον μπάρμαν και εσείς θα ανοιξε το ταμείο. Γελαω και ειμαι φανερά ευχαριστημενη.
Τσουγκριζουμε τα σφηνάκια και τα κατεβάζουμε με την μία.