Κεφαλαιο 7

55 3 0
                                    

Ξυπνησα ενθουσιασμενη η μαλλον μπερδεμένη δεν ξερω . Αλλα το πρωτο πραγμα που έκανα ήταν να πάρω τηλέφωνο τα κορίτσια.  Τους τα ειπα ολα για το χθεσινό βραδυ με κάθε λεπτομέρεια.  Δεν παρέλειψα απολύτως τίποτα.  Και οι δυο ειχαν μεινει παγωτό και δεν μπορούσαν να πουν τίποτα.  Την σιωπή τους έσπασε η Άννα που μου ειπε
- Μπραβο ρε μαλάκα το εκανες παλι το θαύμα σου .
Εγω γέλασα και κλείσαμε το τηλέφωνο ανακουφισμενες
Καθόμουν και κοιτούσα το ταβάνι όσο σκεφρομουν διαφορα.
Θα τον ξαναδώ? Θα πάει σοβαρα ολο αυτο ? Οντως τα εννοούσε αυτα που έλεγε η απλα ηταν μια ξεπέτα και τελος ?
Ολες αυτες πι σκέψεις με βασάνιζαν επι ωρες αλλα δεν ηξερα τι να κανω . Μεχρι που ξαφνικα τις σκέψεις μου διακόπτει το τηλέφωνο μου . Ηταν εκείνος ο άγνωστος και γνωστός πλεον αριθμός. Τον είχα μάθει απεξω και ημουν σιγουρη οτι ηταν αυτος. Το σηκωνω και του απανταω ψυχρα ενώ από μέσα μου με έτρωγε το άγχος.
- Ναι ?
- Εχω κατι δικό σου μικρη μου
Μπλοκάρω λιγο και δεν ξερω τι να πω.
- τι πραγμα ?
- για ψαξε καλυτερα πανω σου
Πιάνω το κεφαλι το προσωπο μου και καταλήγω στον λαιμό.  Καταλαβαίνω αμεσως τι ειναι . Το κολιέ μου . Αυτο το κολιέ είχε τεράστια αξία για μενα και δεν το έβγαζα ποτέ από πανω μου . Μου το είχε δώσει ο μπαμπας μου λιγο πριν πεθάνει. Ηταν το μονο πραγμα που είχα για να τον θυμάμαι.
- Το θελω πισω τωρα . του λεω με αποφασισμένη φωνη
- οχι διαταγές σε εμενα μικρη. Θα στο δώσω αλλα οχι τοσο απλα.
- Τι θες ?
- Συναντησε με στο χθεσινό σημείο που ειμασταν μόνοι μας στις 10. Εκει θα τα μάθεις ολα .
Φανερα εκνευρισμένη ετοιμάστηκα να τον βρίσω αλλα μου έκλεισε το τηλέφωνο πριν προλάβω να πω οτιδήποτε.
Επρεπε να παω δεν είχα άλλη επιλογή.

A girl in prison Where stories live. Discover now