A girl in prison

Κεφαλαιο 34

Με την Σταυρουλσ ερχόμαστε καθημερινά ολο και πιο κοντά καθώς άρχιζα να συνειδητοποιω την απώλεια του Δημήτρη και το ποσο καλη ηταν η Σταυρουλα.  Το πρώτο επισκεπτηριο έφτασε για μενα και με φώναξαν να μιλησω με τους δικούς μου οπως χαρακτηριστικά μου είπαν.
Μπηκα σε έναν θάλαμο με ένα τζαμι και ένα τηλέφωνο.
Η πόρτα ανοίγει και βλέπω τα κοριτσάκια μου. Την Τζο και την Άννα.  Την μοναδική μου πλεον οικογένεια.  Αρπάζουν το τηλεφωνο και μεσα στα λίγα λεπτά που εχουμε προσπαθούμε να καταλάβουμε οι μια την αλλη.
- Πως εισαι ψυχούλα μου ?
- Ημουν και καλυτερα , αλλά θα συνηθίσω εδω μεσα
- Αυτος ο μπάσταρδος φταίει
- Είχατε δίκιο σε οτι μου λέγατε.  Ομως ποτε δεν σας ακουσα.
- Εμεις ειμαστε εδω Στελλουκο μου , μου λεει η Τζο για να με καθησυχάσει . Σε κάθε επισκεπτηριο θα ειμαστε εδω για να σε βλέπουμε. Θα βγεις σύντομα
- Μονο εσεις μου δίνεται δυναμη να κρατιέμαι ζωντανή.  Έχετε μάθει ποσο καιρο θα μείνω εδω ?
- Πρεπει να γίνει δικαστήριο μας είπαν και μετα θα αποφασιστεί. 
- Καταλαβα,  κατεβαζω το κεφάλι
- Πρεπει στο δικαστήριο να είναι και αυτός ομως
- Το βλέμμα μου σκοτεινιαζει
-Σιγα μην έρθει.  Με παράτησε και δεν προκειτε να ξαναβρεθούμε.  Η αγαπη του τοσο κρατησε μονο. λεω με ειρωνεία και κουνάω το κεφαλι μου
- Εμεις σου εχουμε βρει τον καλύτερο δικηγορο . Θα ερθει σύντομα να μιλήσετε και τα πράγματα θα λυθούν.  Θα πληρώσουν ολοι για την αδικία που έγινε.  Τόσοι ηταν στο κόλπο και στην ομάδα και ομως εσυ την πλήρωσες για όλους.
- Δεν με νοιάζουν οι άλλοι κορίτσια.  λεω αποφασιστικά
- Στέλλα τι ειναι αυτα που λες ? μου λένε εμφανώς απορημενες
- Θελω μονο εκείνος να πληρώσει.  Με προδωσε και θα τον κάνω να μετανιώσει.  Θελω ο Δημήτρης να νιώσει ολα οσα ένιωσα. Κάθε μου συναισθημα. Θα το πληρώσει ακριβά αυτο που μου έκανε. ειπα και ο χρόνος μας τελείωσε.  Έκλεισα το τηλέφωνο και  έβλεπα τα κορίτσια να απομακρυνονται από κοντα μου