A girl in prison

Κεφαλαιο 33

Ξυπνησα από ένα δυνατό θόρυβο πολυ αποτομα. Τρομαξα αρκετά. 
- Τι συμβαίνει? φωναξα τρομαγμένη
- Ειναι η ώρα για πρωινό μου ειπε η Σταυρουλα που απο οτι καταλαβα ηταν καιρο μεσα. Διαρκεί 20 λεπτα το γεύμα μας . Πρέπει να σηκωθείς.
Την ακολουθω καθώς φαίνεται να ξερει τα κατατόπια.  Πηγαίνουμε σε ένα μεγάλο μέρος γεμάτο τραπέζια που όλοι κάθονται και τρώνε.  Ειδα πολλα ατομα. Περιεργα ατομα, επικίνδυνα ατομα αλλα χωρις να τους δίνω καμοια σημασια. Πήρα ένα δίσκο με φαγητό και κάθισα διπλα στη Σταυρουλα σε ένα τραπέζι. Το φαγητό ηταν άθλιο και δεν είχα καμοια ορεξη να φάω. Ουτε καν το ακούμπησα.
- Δεν θα φας ? με ρωτησε η Σταυρουλα
- Δεν πεινάω
- Δεν θα σου κάνει καλό να μην τρως μου ειπε και μου επιασε το χέρι.
- Δεν εχω ορεξη να φάω.
- Θα συνηθίσεις και εσυ οπως και εγω.
- Ποσο καιρο εισαι μεσα ?
- 6 μήνες
- Και ποσο θα κάτσεις άλλους 6 μέχρι να γίνει ξανά δικαστήριο.
- Και πως αντέχεις εδω μεσα?
- Ολα μια συνήθεια ειναι .
Φανερα θλιμμένη δεν πιστεύω ότι μπορεί να συνηθίσω και εγω εκει μεσα. Δεν θελω να συνηθίσω.
Το φαγητό τελειώνει και ξαναγυριζουμε στα κελιά μας . Η Σταυρουλα φροντίζει να μου δείξει κάποιους χώρους και κάποια ατομα που πρέπει οποσδηποτε να αποφεύγω. 
Δεν σας έχω μιλήσει ομως καθολου γιαυτην.
Ειναι ψηλή με μαυρα μακρυά μαλλια και καστανα ματια που πραγματικα μπορούν να σε μπερδέψουν.  Ειναι αρκετά ομορφη αλλα η φυλακή την χαλάει.  Την έχει αλλιωσει από όσο μπορώ να καταλάβω. Εχει ένα τατουάζ στο πόδι της και ένα χαρακτηριστικό στο λαιμό της . Ενα μεγάλο φίδι με τελειες λεπτομέρειες που καλύπτει το ένα μέρος του λαιμού της φτάνοντας ως και το αυτί.  Οσο την γνώριζα προσπαθούσα να το αποκρυπτογραφησω κοιτώντας την κάθε λεπτομέρεια του . Ηταν κατι που με τραβούσε σε αυτην μαζι με πολλα ακομη στοιχεία του χαρακτήρας της που γνώρισα και λάτρεψα στην πορεία