A girl in prison

Κεφαλαιο 39

Η Σταυρουλα αυτες τις μερες ειναι λιγο περίεργη χωρις ομως να μου εχει μιλησει για κατι. Την βλεπω συνεχώς να κοιτάει προς τα καπου όταν βγαινουμε εξω χωρις ομως να εχω αντιληφθεί ακριβως το που. Αλλα αποφασισα να μάθω. Και αποφασισα να την ρωτήσω ευθέως
- Που κοιτάς με τόση προσοχή?
-Μπα πουθενα
- Νομιζω οτι αυτην την συζήτηση φιλενάδα μου την εχουμε ξανακάνει.  Της λεω και γελαω
-Τον βλέπεις εκείνον εκει με την κουκούλα που καπνίζει?
- Εκεινον με τα μαύρα στην ακρη ?
- Ναι ναι εκείνον
- Σου αρεσει ?πες το μου και αυτο να χαρώ
- Ειναι πανέμορφος και εχω που τον κοιταω ποσο καιρο αλλα δεν κάνει κάτι. 
- Θα στο κανονίσω εγώ αυτο. Αστο πανω μου
- Μη μην κάνεις καμοια βλακια αστον. Μπορει να μην με θέλει ο άνθρωπος.
- Ε καλα δεν θα γινει κατι απλα θα μάθουμε αν σε θελει η οχι.
Της λέω και πηγαίνω προς αυτόν ενώ η Σταυρουλα μου φωνάζει
Τον πλησιάζω και καθομαι διπλα του
-Γεια
- Γειά
- Να σε ρωτήσω κάτι?
-Ριχτο
- Η φίλη μου εκει περα σε γουστάρει εδω και καιρο αλλα δεν κάνει τιποτα. Σου αρέσει?
- Εκεινη εκει με τα μαύρα μαλλια?
-Ναι ναι εκεινη
-Η Σταυρουλα? μου λεει με ένα χαμόγελο
-Αααα την ξέρεις
- Φυσικά και την ξερω. Αυτη η κοπέλα μου αρεσε από την πρώτη στιγμή που την γνώρισα αλλα δεν μου έδινε και πολυ σημασια και φαντάστηκα πως δεν γουσταρει.
- Πας καλά?Αυτη καίγεται για σενα. Πρέπει να μιλήσετε οπωσδήποτε.  Θα παω να την φωνάξω τωρα κιολας.
Πριν φύγω ομως σταματάω και χαμογελάω
- Εμ το ονομα σου δεν ρώτησα και ξεκαρδιζομαστε στα γελια
- Αλεξ
- Στελλα του λεω και πηγαίνω να φωνάξω την Σταυρουλα.
Της εξηγώ γρηγορα γρηγορα οσα μου ειπε και την σπρώχνω να πάει σε αυτόν. 
Κάθονται διπλα διπλα και όσο τους παρατηρώ νομιζω πως ταιριάζουν. Ημουν πολυ περήφανη για τον εαυτό μου.  Τουλάχιστον αν δεν ειμαι εγω ευτυχισμένη να είναι εκείνοι.  Αυτο μου αρκεί