Κεφαλαιο 37

31 2 0
                                    

Όσο ήμουν μέσα στο κελί, το μυαλό μου πολλες φορες πηγαινε στα μάτια αυτού του τοσο γοητευτικού για εμενα αγνωστου . Ομως προσπαθούσα να μην το σκέφτομαι.
Στον επόμενο κιόλας προαυλισμο τον ξαναείδα. Αυτη τη φορα ομως με πλησίασε και εγω για αλλη μια φορα τα εχασα. Μα τι στο καλό παθαινω ? Εγω δεν ημουν ετσι . Οτι μου αρεσε το διεκδικουσα. Τωρα τι άλλαξε?
Ηρθε κοντα μου και μου έδωσε το χέρι του
- Διονύσης
- Εμ Στελλα του ειπα και κοκκινησα ολόκληρη. Αυτος ομως χαμογέλασε.
-Καινουργια εισαι εδω ?
- Ναι πριν μερικές μέρες μπηκα
- Σταυρουλα δεν μας γνωρίζεις την φίλη σου ειπε και γέλασε
-Εγω κοκκινησα ακομη περισσοτερο και κοίταξα το πάτωμα.
Η Σταυρουλα προσπαθώντας να μας φέρει πιο κοντά ελεγε διαφορα
- Ε τα καλα τα κρατάω για μενα. Αλλα τωρα που γνωριστηκατε δεν νομιζω να χαθείτε.
Πριν προλάβω να απαντήσω πετάγεται εκείνος για μενα
- Δεν θα το αφήσω εγω να συμβεί αυτό
Μου ρίχνει μια τελευταία ματιά και φεύγει.
Το χρώμα μου επανέρχεται στο φυσικό του και οι παλμοι μου φτάνουν ξανα στο φυσιολογικό.
Τι εγινε μολις ? Αυτος ο δύσκολος που ολες λενε μου την έπεσε?Μήπως είναι η ιδέα μου ?Μπορει απλα να ηθελε να γνωριστούμε. Ναι αυτο ειναι αποκλείεται να του αρεσα. Εξάλλου ειμαι καινουργια και πολυ αθώα για τα γούστα του.
Αυτες οι σκέψεις με κυριευουν για ολόκληρη την διάρκεια της μέρας.

A girl in prison Where stories live. Discover now