ATEŞ SENİ ÇAĞIRIYOR - TUTKU SERİSİ III - FİNAL

BÖLÜM 15 - BİZ BURALARA YENİ GELMEDİK, GERİ GELDİK

Gece klavye başında uyuyakalanlarda ben... Oldukça uzun ve eğlenceli bir bölüm sizlerle :) herkese günaydın...

-*-

Uygar telefonda duyduğu kişiyle yutkundu ve Harika’ya “Hemen içeri al, hemen! Bekletiyor bir de!” dedi ve ayağa kalktı.
Dünya da adamla ayağa kalkıp, “Neler oluyor?” diye sordu.
O sırada kapı açıldı. Dünya önce siyah stiletto ayakkabıları gördü. Çıkardığı ses ürkütücüydü. Adım adım Uygar’ın arkasına geçiyordu. Sonra siyah mini eteği gördü... Sonra da onu... Bordo tüylü montu omuzlarına atmış, sarı saçları da o monta dağılmış büyüleyici güzellikteki kadını. Gözlerindeki ışıltı, yüzündeki farklı bir gülümseme, kadının inanılmaz havası Dünya’nın yutkunmasına neden olmuştu.

“Uygar bu kim?”
“Burcu Alahanlı.”
“O kim?” diye inledi. Şuan deli  gibi korkuyordu.
Uygar birden gülümsedi ve kollarını açtı “Babaanneciğim!” diyerek kadına doğru gidecekken Dünya onu tuttu.
“Gitme gitme! Bırakma beni.” -Böyle babaanne mi olurdu canım? Seksi seksi... Hayatında görmemişti. Onun babaannesi sevimliydi yani.

“Uygarcığım,” dedi kadın da gülümseyerek.
“Dünya bıraksana beni,” diye mırıldandı Burcu’ya duyurmadan. “Bak gıcık alırsa senden daha da ben bile kurtaramam seni.”
Dünya birden bıraktı onu, “Deme!” sağa sola bakınırken bir koltuğun arkasında durdu.
Uygar kadının yanına gelip, ona sıkı sıkı sarıldı, “Babaanneciğim. Hangi rüzgar attı seni buralara? Bekçin- yani biricik dedem nerede?”

“Ah o da burada, babanın yanında. Bende seni göreyim dedim,” derken Dünya’yı süzüyordu. “Asistanın mı?”
Uygar arkaya bakıp, elini uzattı, “Gel güzelim,” dedi göz kırparak. Dünya küçük, yavaş adımlarla gelip gülümsemeye çalışırken, Uygar kızı tanıştırdı. “Babaanneciğim bu Dünyalar güzeli kız benim sevgilim, asistanım, her şeyim. Adı da Dünya.” Sonra sevgilisinin beline sarıldı, “Dünya güzeli, bu da babaannem Burcu Alahanlı.”
“Memnun oldum.”

Burcu gülümseyerek kıza sarıldı, “Ah ne kadar az konuşuyor, hiç alışık değilim. Masal kahramanı ile bir hafta sonundan sonra...” dedi başını tutarak, “Yani resmen işkenceydi.”
Dünya anlamamıştı, “Masal kahramanı kim? Bugs Bunny gibi bir şey mi? Yoksa Kırmızı Başlıklı Kız gibi bir şey mi? Anlamadım da çok. Yani gerçek mi mecazi mi? Uygar bir şey desene kim bu kahraman?”
Burcu “Uuuu...” yaptı gülerek, “Erken konuşmuşum biraz.”

“Çok erken konuştun Burcu Alahanlı, çok,” dedi Dünya’yı kollarına alıp.
“Eee,” diyerek koltuklardan birine oturdu. “Sen asistansan kapıdaki tekinsiz kim?”
Dünya kadının dediği şeyle hemen karşısına oturdu, “Demek ilk görüşte anladınız tekinsiz olduğunu? Ben diyorum Uygar’a, bu kız sana asılıyor diyorum. İnanmıyor, bana. Yok hayranlıkmış, yok ondan kaç yaş küçükmüş. Asıl bunlardan korkulur Burcu babaanne teyzeciğim-”

“Sade babaanne daha iyi,” dedi Burcu. Nedensizce bu kızı çok sevmişti. Yaşlanıyor muydu ne? O gelin sevmezdi önceden.
“İşte babaanne, ama Uygar’a geldim dedim, ne zaman desem şap dudağıma yapışıyor. Yer mi arıyor nedir öpmek için.”
Burcu Uygar’a baktı, kızın oturduğu koltuğun kenarına oturmuştu. Ellerini yana açıp ‘Ne yapayım?’ der gibi yaptı.
“Bu jenerasyon öyle. Alahanlıların susturma teknikleri. Her çağ aynı, hiç değişmiyor. Model aynı olunca.”
“Bizim de her çağ değişmeyen talihimizse demek ki,” dedi Uygar kızı kollarına alarak. “Bu arada Harika iyi bir kız ya, öyle olduğunu ben sanmıyorum.”

Burcu başını sağa sola salladı, “Her çağ da böyle salak oluyorlar işte. Hiç değişmiyorlar hiç.”
“Evet katılıyorum.”
Uygar başını eğip kıza baktı, “Bana salak mı dedin az önce güzelim?”
“Yok babaannen dedi, ben demedim. Ne diyim şimdi kadının sözünün üstüne, yok mu diyim? Sonra adım çıkacak, görmemişin sevgilisi olmuş, diye. Gerçi görmemiştim ama neyse... Hem kadında bir şey görmüş ki diyor. Büyükler her zaman doğruyu söyler.”