Stuck in Between

Chapter 08

Chapter 08

Simon’s Point of View

Para akong mahihilo habang nakatingin kay Kuya Sandro na ngayon ay panay ang lakad pakaliwa’t kanan. Ang kamay nito ay naka-permi sa beywang niya, panay pa ang malalalim na buntong-hininga.

Bumaling ako kay Vincent na ngayon ay nininerbiyos na nakatingin sa cellphone niya at hanggang ngayon ay tinatawagan pa rin si Reign. For the second time, she went missing! We can’t report it to the police yet since it hasn’t been that long since she’s gone, nine hours pa lang siyang hindi mahagilap. Ang sabi ni Kuya Sandro ay around 11 noon pa noong huli niyang makita si Reign, and it’s now 8 in the evening!

‘Where the hell are you, Reign? You’re making us worried again. Damn it. I just hope you’re really fine or else...’

“Vincent?” si Kuya.

Kinakabahan na tumingin sa‘kin si Vincent at pinandilatan ko naman siya ng mga mata dahilan para mapalunok siya. “She’s still not answering her phone, Kuya.”

Ilang oras na ba siyang kino-contact ni Vincent? Ilang beses na ba namin siyang tinawagan at ni-text? I tried reaching her too but same as Vincent, I got no responds too.

“Did something happened between the two of you?” hindi ko na napigilang magtanong kay Kuya.

Sumulyap lang siyang sa‘kin saka ibinaling ang atensiyon sa lamesa ni Reign. “I just really hope I didn’t offended her.” Bulong niya pero rinig na rinig ko!

What is this again? “What do you mean? Did you do something to her?”

“Look, Simon, it’s not what you think, okay?” Nagulo nito ang buhok niya. “I yelled at her earlier ago and out of frustration, I accidentally slammed the door.” Paliwanag niya.

“Come on, Reign. Answer the damn phone.” Frustrated na ring bulong ni Vincent na ngayon ay panay gulo rin sa buhok niya. “Any traces of her before she went missing?”

Kuya Sandro heaved a deep breath. “According to the witness who saw her before she dissappeared, sinundo daw siya ng puting sasakyan dito. Almera daw iyong kotse.” Sagot naman nito.

“What about the surveillance camera? Wala bang nakita? Oh, kahit nahagip man lang?” sabat ko naman pero umiling lang siya. Damn it!

Inilabas ko ang cellphone ko sa bulsa at sinubukang tawagan si Reign pero I got no response from her! Where the hell are you, Reign? Stop making me worried, will you!?

Habang tumatagal ang oras na nakaupo lang kami roon at walang ibang ginawa kundi hinihintay ang sagot niya sa mga tawag namin ay mas lalong lumala lang kabang nararamdaman ko. I don’t want to think that way but... I just couldn’t help myself to do so.

Vincent’s Point of View

Halos kagatin ko na ang mga kuko ko sa sobrang kaba at nerbiyos habang nakatitig lang sa screen ng cellphone ko na ngayon ay panay pa rin ang pag-dial sa cellphone ni Reign. Panay lang ang pag-ring ng kabila pero wala namang sumasagot.

Ramdam na ramdam ko rin ang namumuong tensiyon sa pagitan naming tatlo ng mga Kuya ko. Natatakot ako kay Kuya Sandro, dahil kapag ganitong nag-aalala siya ay talagang nawawala siya sa katinuan niya. Si Simon naman ay tahimik lang ‘yan pero alam kong kung ano-ano na rin ang iniisip niya.

“Come on, Reign. Answer the phone...” bulong ko sa pagitan ng paghinga ko.

Where are you, Reign? Oh god, I just hope want I’m thinking right now is the opposite of Reign’s situation. Please keep him safe Papa God while we’re still looking for her.