Stuck in Between

Chapter 18

Chapter 18

SANDRO's Point of View

Nandito ako ngayon sa isang kwarto sa hotel, nakahiga at kasalukuyang nagpapahinga. I’m giving my body enough rest just like what Reign told me. Saglit muna akong pumikit para ipahinga ang mga mata ko.

I released a deep sigh. I feel bored kaya naman binuksan ko na lang ang convo naming dalawa ni Reign kanina  sa instagram. She sent me a lot of photos a while ago, just like what I ask her before I left.

A small curve form in my lips as I was looking at the pictures she sent me one by one. Kita sa ngiti niyang sobrang nag-enjoy talaga siya ngayon sa bonding nilang dalawa ng Kuya niya, and that makes me happy as well.

I don’t know why but seeing her smile makes me feel at ease. Knowing that she’s happy, I can tell that I can somehow rest my worries about her. She may not notice it, but she’s finally slowly healing.

“Just like that, Reign. Just focus on the things that life have and will offer you. There’s so much in this world that you’ll going to experience. Some things may hurt, but some of them are amazing.” I mumbled to myself as I was looking at a candid shot of her.

She’s really pretty.

One of the reason that I really can’t understand on why do Roscoe cheated on her when he has got this amazing woman. Na kay Reign naman na ang lahat, ano pa bang hinahanap niya?

Oh well, as the saying goes, ‘not everyone you meet are meant for forever, but for a meantime.’

Napatingin ako sa cellphone ko nang biglang magbeep iyon, tiningnan ko iyon at may mensahe sa‘kin si Reign sa instagram.

Reign:
We’re in a coffee shop right now. Kape na mainit para sa mainit na panahon.

Natawa ako sa mensahe niyang iyon. One thing that amazes me is that she really really loves coffee. Hindi pwedeng hindi siya makainom ng kape ano mang araw, kahit pa sobrang init ng panahon. Meron namang mga ice tea or milk tea, kaya lang ay hindi siya mahilig sa gano’n, she always prefer pure coffee. Unlike me, I love tea more.

Sandro:
You’re really something. 😂

I know, I’m a dry texter. The truth is, I really don’t know what to say to her dahil ngayon lang naman kami magkalayo na panay ang update sa isa’t isa. Nasanay kasi akong kausap siya sa personal at hindi sa kung ano mang social media.

Reign:
Woi, Thirdyman, don’t forget my pasalubong, ah? Inaasahan ko iyon kasi ipagmamayabang ko sa Kuya ko. HAHAHA. And damihan mo please. 🥺

Sandro:
Saka na lang siguro ako bibili kapag pauwi na ako riyan pabalik.

Reign:
Okay, anytime you want! As long as dadalhan mo naman ako, walang kaso sa‘kin iyon.

Napangiti ako saka tumingin sa center table rito sa loob ng kwarto. Ang totoo ay nakabili na ako ng pasalubong para sa kaniya. Take note, MARAMING pasalubong para sa kaniya. I actually got two bags for her, may laman ang mga iyon ng mga assorted na pasalubong para sa kaniya, at aki mismo ang bumili no’n.

Natigilan ako sa pagmumuni-muni nang bigla ay tumunog ang cellphone ko. Hindi ko alam kung bakit pero nang makita ko ang pangalan ni Reign sa caller ID, ay parang may kung ano sa‘kin at kaagad na sinagot ang tawag ko.

“Greetings, my congressman!” masiglang bati nito sa‘kin mula sa kabilang linya.

Hindi ko alam kung bakit parang bilaang tumigil ang paghinga ko. Natigilan ako’t napahigpit ang hawak sa cellphone kong nakapantay sa‘king tainga. I don’t know why but what she just called me earlier caused my heart to skip a beat.