ဆိုးဆိုးနွဲ့နွဲ့
အပိုင်း (၇)
01230437
"သမီးနဲ့ တော်မဲ့ ဆိုဒ်လေးတွေပဲ ပြပေးပါနော်...အရမ်းပိန်လို့ပါ..."
"ရပါတယ် ညီမလေးရဲ့...ပြပေးမယ်နော်...ဘာမှ အားနာစရာ မလိုဘူး..."
သဲစု ရင်တွေခုန်ပြီး လက်တွေလည်း ချွေးစေးတွေ ထွက်နေသည်။
ဟန်နီစု လည်း သူ့အတွက် ဂါ၀န် ရွေးနေရတော့ အခန်းထဲမှာ ကိုကြီး နဲ့ သဲစုပဲ ရှိနေသည်။
မိဘတွေကို လိမ်ပြောပြီး တစ်ပတ်အတွင်း လူကြီးစုံရာနဲ့စေ့စပ်လိုက်ရပြီမို့ မင်္ဂလာပွဲအတွက် ကြိုတင် စီစဉ်နေရပြီ..။
ဟင်း..ဒီလောက် ရင်ခုန်ရမယ်မှန်းသိရင် မေကြီးတို့နဲ့ပဲ လာလိုက်ပါတယ်..။
နယ်မှာဆိုတော့ သတို့သမီး ဂါ၀န်များများ မရှိလို့ ရန်ကုန်ဆင်းပြီး ၀ယ်ရသည်။
လူကြီးတွေလည်း ပွဲအတွက် စီစဉ်ပေးလို့ရအောင် သဲစုနဲ့ ကိုကြီးပဲ သွားလိုက်မယ်လို့ ဆရာလုပ်ခဲ့မိသည်။
ခုတော့.....နေရခက်လိုက်တာ..။
ဂါ၀န် အဖြူတွေချည်း တန်းစီ ချိတ်ထားတဲ့ မွှေးပျံ့အေးမြတဲ့ အခန်းကျယ်ကြီးထဲမှာ သဲစု ကတော့ မွန်းကြပ်ပူလောင်နေသည်။
"ညီမလေးက ဘယ်လို ပုံလေးတွေ ကြိုက်လဲ...ပိန်တော့ အသေးဆုံး ဆိုဒ်လေးတွေမှ တော်မယ်.."
"ဟုတ်...အဖြူရောင် ရင်ပြတ် ကားကားလေးတွေ ကြိုက်ပါတယ်..."
"ဒါမျိုးလေးပေါ့...၀တ်ကြည့်ပါလား.."
ပုလဲလုံးနဲ့ ကျောက်လေးတွေ အများကြီး စီထားတဲ့ အဖြူစွပ်စွပ် ဂါ၀န်လေးကို လှမ်းယူရင်း သဲစု ၀တ်ကြည့်ဖို့ ရင်ခုန်နေသည်။
"အဖြူရောင် မ၀တ်ရဘူး.."
"ဟင်.."
ကိုကြီးဆီက စကားသံ ထွက်လာတော့ သဲစုကော အရောင်း၀န်ထမ်း မမ ကော လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။
ဖုန်းကြည့်နေရင်းက ထလာတော့ သဲစု လက်ထဲက အကျီ င်္ကို မြှောက်ပြလိုက်သည်။
YOU ARE READING
ဆိုးဆိုးနွဲ့နွဲ့
Random"ချစ်တယ် မချစ်ဘူး က ငါ လုပ်လို့မှ မရတာပဲ...မျက်နှာချင်းဆိုင်မရအောင် မုန်းနေတာမျိုးတော့လည်း မဟုတ်ပါဘူး..ဒီတိုင်းပဲလေ...သူက ငါ့မိန်းမ...အဲလိုပဲ တွေးလို့ရတယ်.." "တနေ့နေ့တော့ ချစ်၍ လာလိမ့်မည်ပေါ့...အဲလိုလား..." "ဟုတ်မှာပေါ့..." ကြွားစရာ အားသာတာဆိုလို့ချ...
