ဆိုးဆိုးနွဲ့နွဲ့
အပိုင်း (၂၈)
03130323
"ဟလို...."
"သဲစု...ဘာလုပ်နေလဲ...."
"ဟင်...ဘာမှ မလုပ်ပါဘူး..."
"အိမ်မှာလား..."
"အဲ...ဟုတ်ဘူး...သမီး မေကြီးတို့ဆီ ရောက်နေတယ်....ဧည့်သည် ရောက်နေလို့..."
"သြော်...အင်း..."
"........"
"ဟလို...ကိုကြီး..ဘာပြောဦးမလဲ....ဟင်....ဖုန်းမချပဲ မေ့သွားတာ ထင်တယ်..."
သူ ဘာပြောဦးမလဲလို့ ညဏ်လင်း စောင့်နေချိန် တစ်ဖက်က ဖုန်းချသွားသည်။
"အာစိ..ပန်ကာ တစ်လုံးက ဇက်ကျိုးလာတယ်..."
"ကျစ်...တောက်...သောက်တလွဲတွေ..."
ညဏ်လင်း အလုပ်မှာ ဖြစ်နေကျဆိုပေမဲ့ ဒီနေ့မှ ဒေါသက ပိုထွက်ရသည်။
ခြေလှမ်းကြဲဖြင့် အခန်းထဲကို ၀င်သွားတော့ ပန်ကာ တစ်လုံးက ခေါင်းငိုက်နေသည်။
"ရဲကျော်မျိုး လာရင် ပြင်ခိုင်းလိုက်...ဘယ်ဂိတ်က ပို့တာလဲ..တစ်ခါတည်းပြောလိုက်..နောက်တစ်ခါ ဖြစ်သလို ထည့်ပေးရင် မမှာဘူးလို့ တစ်ခါတည်း ပြောလိုက်ကွာ...."
"ဟုတ်ကဲ့.."
ညဏ်လင်း အသံက လိုအပ်တာထက် ပိုကျယ်နေတော့ ပစ္စည်းစစ်နေတဲ့ ကောင်မလေးတွေကလည်း ခေါင်းငုံ့ကာ စစ်နေကြသည်။
ပန်ကာကော အဲကွန်းကော မျက်နှာရှေ့ တည့်တည့် ထားလိုက်တာတောင် ရင်ထဲက အပူတွေ မလျော့ဘူး..။
ကိုယ့်ဆိုင်ရှေ့က ဖြတ်သွားတာ တွေ့ရဲ့သားနဲ့ လိမ်တာ...။
YOU ARE READING
ဆိုးဆိုးနွဲ့နွဲ့
Random"ချစ်တယ် မချစ်ဘူး က ငါ လုပ်လို့မှ မရတာပဲ...မျက်နှာချင်းဆိုင်မရအောင် မုန်းနေတာမျိုးတော့လည်း မဟုတ်ပါဘူး..ဒီတိုင်းပဲလေ...သူက ငါ့မိန်းမ...အဲလိုပဲ တွေးလို့ရတယ်.." "တနေ့နေ့တော့ ချစ်၍ လာလိမ့်မည်ပေါ့...အဲလိုလား..." "ဟုတ်မှာပေါ့..." ကြွားစရာ အားသာတာဆိုလို့ချ...
