Sailed (GxG)

6: Sketch

Marthae's POV

Kakababa ko palang sa aking motorsiklo nang may nakita akong pamilyar na sasakyan na kakapark lang din malapit sa aking pwesto.

Naghintay akong makababa ang taong may-ari ng sasakyan at nung makababa siya ay ang saktong pagtama ng aming tingin.

And as always, my heart beats wildly like an animal that wants to be free from its cage.

I then remembered what happened last night.

Siya ang unang bumitaw sa'ming dalawa at pagkatapos kong kumalma nagdesisyon na kaming umuwi na dahil lumalalim nadin ang gabi.

I fix myself at pinagpagan ko din ang aking pang-upo.

Kinuha ko din ang sisidlan ng ice cream na aming kinain at nilagay sa nakita kong malapit na trash bin.

Nilapitan ko agad ito tsaka wala sa sariling kinuha ang kaniyang kanang kamay at pinagsiklop sa'kin.

Naramdaman kong nagulat siya sa ginawa ko at bago pa siya makapagsalita ay inunahan ko na siya, hindi padin binibitawan ang kaniyang kamay.

"Let's go, I'll escort you in your car." I said in a low tone.

"Okay.." She replied softly.

Hindi din naman ganon kalayo ang kaniyang kotse sa kung saan kami ngayon kaya sinulit ko na at dinama ang mainit niyang palad kahit saglit.

Tahimik lang kami hanggang nasa harapan na namin ang kotse niya pero hindi padin ako bumibitaw.

I faced her and our gazes locked for a moment which made me smile at her as I felt my pulse rate rises.

I stared at her lovely face then when I have enough tsaka ko lang pinakawalan ang kaniyang kamay.

"You should go now, its getting late."

Tanging tango lang ang sagot nito at binuksan na ang kaniyang sasakyan. Isasarado niya na sana ito nang bigla akong magsalita ulit.

"Thank you Zenith... Good night."

Mukhang nagulat ito sa pagbanggit ko ng kaniyang pangalan pero kalaunan ngumiti ito sa'kin kaya hindi ko maiwasang hindi ngumiti pabalik.

"Good night. Drive safely." She said and I nodded.

"I will, you too." And then she closed her car's door as I watch her car getting little in my line of vision.

Napabalik ako sa reyalidad ng biglang magtama ang aming tingin. My favorite familiar light brown eyes of hers.. I smiled at her which made her surprised for a moment but she eventually smiled back that reached her eyes.

I went near her, still remaining our eye contact. Tumigil ako nung nasa tapat ko na siya tsaka ako nagsalita.

"Good morning."

"Hmm, good morning." Her soft angelic voice is like a music to my ears.

"Let's go?" Aya ko dito na kaagad niyang tinanguan.

Sabay kaming naglalakad patungo sa classroom niya.

Naramdaman niya atang nakasunod padin ako sa kanya so nagtataka siyang tumingin sa'kin at tumigil sa paglalakd.

"Isn't your first class today at the Sapphire building?" Nakakunot pa ang noo nito habang nakatingin sa akin.

"Bet ko lang ihatid ka sa room mo. Bawal ba?" Tinignan ko din ito pero sa inosenteng paraan.