EL-ZAHMER - CİNNİ & KÂMBİAN

(Bölüm 16) Neler Oluyor?

İyi okumalar ❤️
Bu bölümü: abis_ciel ve JaleTtttshv  ithaf ediyorum ❤️
~~~~~~~~~~~
Ne olduğunu idrak edememiş olmam ile Arman, bize doğru yaklaşırken, Vesnan, beni arkasına aldı diğerlerine baktığımda anlamadığım bir dil'de mutluymuş gibi söyleniyorlar, ve bağırıyorlardı. Arman, Vesnanı boğazından tutup karşıya fırlattığın'da gözlerinin tamamen siyaha döndüğünü fark ettim. Elleri tamamen dönüşmüş kollarının etrafında siyah damarları belli oluyordu beni yakam'dan tutup çarşaflı kişilerin içine attığında neye uğradığımı şaşırmıştım. halama, baktığımda yüzündeki mutluluk bunca yıldır görmediğim bir şeydi.

Arman'la Vesnan birbirine girerken insan bedenlerin'deki derileri sivri tırnakları yüzünden parçalanıyor bir yandan da gerçek hallerine dönmeye başlıyorlardı gerçek hallerini hiçbir zaman görmediğim için fazlasıyla korkmuştum. Vesnan armanı duvara fırlattıp üstüne atladığında uzun tırnaklarını kalbine saplayacakken Halamın, bilmediğim bir sözü yüksek sesle söylemesi ile Vesnan, acılar içinde yere çökmüştü.

Kalbimdeki sızı git gide artarken Vesnan'nın adını haykırdım arkamdaki kişiler beni sıkıca tutarken onların pis ve daha önce hiç bilmediğim iğrenç bir kokuya maruz kalırken, omzumdan arkaya baktığımda yüzlerindeki pis Kan ve çürümüş dişleri, ve dudakları ile sırıtıyorlardı, yüzleride sanki kezzap dökülmüş, derileri yüzlerinde akıyormuş gibiydi, çığlık atmam ile beni daha da kendilerine çekip tuttukların'da elimden birşey gelmeyeceğini anlamıştım... Tam dua etmeye başlayacaktım ki nefesim birden kesildi ve dilimi bile oynatamamıştım.

Vesnan yerde acı ile inliyordu ve nefes alamayacak hale gelmişti, vücudunun ten rengi git gide koyulaşırken sanki içinden ruhu çıkıyormuş gibi simsiyah bir duman çıkmaya başlamıştı, halam, elindeki sopa benzeri şeyi yere her vurduğunda bin kat acısını çekiyordu, Vesnana, yaklaşıp yüzünü avuçları'nın arasına aldığında sözlerine fısıltı şekilde devam ediyordu. Vesnanın gözleri hafiften kapanırken halam yüzünü bana dönüp eliyle yardımcılarına işaret yaptığında sesimin açıldığını fark ettim...

"Hala! Lütfen yapma, ne yapıyorsun sen!..."

"Seni kurtarıyoruz güzel kızım, seninde istediğin bu değilmi o kuralları ciğnedi ve bize karşı geldi cezasını çekmek zorunda sonu ölümdür..."

"Ha..hayır hayır yapamazsın lütfen hala..."

Ağlamakla çıkan sözlerim karşısında küçük düşürücü bir bakış atıp bana yaklaşmaya başladı yüzümü ellerinin arasına alıp gözlerine bakmamı sağladı.

"Yoksa ona aşık mı oldun güzelim?"

Altında tehdit yatan sözlerini gözlerimin içine bakarak söylediğinde başka çağrem olmadığını anlayıp ona gerçeği söylemek zorunda hissetmiştim ama daha sonra Vesnanın bana bakan bakışları ile yapma demek istediğini anladığımda tekrar sustum.

"Lütfen ona zarar verme, o beni koruyor ondan başka kimsem yok güvenebileceğim cinlerden, hala"

Şaşkınlık ile yüzüme bakan halam arkadaki armanın şaşkın ve kızgın bakışlarını üzerimde hissettiğimde kurduğum cümlenin saçmalığına ben bile inanamamıştım

"Seni zorla mühürlemeye çalışan birisine mi güveniyorsun güzel kızım?!"

"Yapmayacağını biliyorum sinirle yapmıştı, onu kızdırdım hala söz bir daha böyle birşey olmaz ona lütfen birşey yapma. Ne istersen yap ama öldürme..."